صابئین: تفاوت میان نسخه‌ها

    (ابرابزار)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    {{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }}
    {{شروع متن}}
    {{شروع متن}}
    {{سوال}}
    {{سوال}}
    صابئین چه کسانی هستند؟
    صابئین چه کسانی هستند؟
    {{پایان سوال}}
    {{پایان سوال}}
    {{پاسخ}}
    {{پاسخ}}«صابئین» جمع «صابی» کلمه‌ای عبری است به معنای فرو رفتن در آب<ref>فرهنگ دهخدا به نقل از تفسير نمونه، ج۱، ص: ۲۸۸</ref> و به کسانی گفته می‌شود که افزون بر ایمان به خدا و معاد، خود را پیرو [[حضرت یحیی(ع)]] می‌دانند. ایشان برای ستارگان، قدرت تدبیر قایل‌اند و بیشتر در کنار رودخانه‌ها و دریاها زندگی می‌کنند. بیشتر گوشه‌گیر و منزوی هستند. آن‌ها افزون بر اعتقاد ویژه به ستارگان، معتقدند که باید غسل‌های متعددی را در تابستان و زمستان در رودخانه‌ها و آب‌های جاری انجام دهند.
    نام صابئین دو بار در قرآن کربم آمده است<ref>بقره: ۲/۶۲; حج، ۱۷.</ref> و در سورهٔ حج، نام صابئین در کنار یهود، نصاری، مجوس و مشرکان آمده است: از این‌جا معلوم می‌شود که آن‌ها غیر از چهار گروه مذکورند.


    «صابئین» جمع «صابی» است و به کسانی گفته می‌شود که افزون بر ایمان به خدا و معاد، خود را به حضرت یحیی (علیه السّلام) منسوب می‌کنند. ایشان برای ستارگان، قدرت تدبیر قایل اند و بیشتر در کنار رودخانه‌ها و دریاها زندگی می‌کنند. بیشتر گوشه‌گیر و منزوی هستند. آن‌ها افزون بر اعتقاد ویژه به ستارگان، معتقدند که باید غسل‌های متعددی را در تابستان و زمستان در رودخانه‌ها و آب‌های جاری انجام دهند.
    نام صابئین دو بار در قرآن کریم آمده است.<ref>بقره: ۲/۶۲; حج، ۱۷.</ref> در [[سوره حج]]، نام صابئین در کنار یهود، نصاری، مجوس و مشرکان آمده است: از اینجا معلوم می‌شود که آن‌ها غیر از چهار گروه مذکورند.


    هم‌اکنون نزدیک پنج هزار نفر از این فرقه در خوزستان، در سواحل رود کارون، و قریب هشت هزار نفر در عراق، اطراف دجله و شهرهای دیگر، سکونت دارند.<ref>تفسیر نور، ج۱، ص۱۵۱.</ref>
    هم‌اکنون نزدیک پنج هزار نفر از این فرقه در خوزستان، در سواحل رود کارون، و قریب هشت هزار نفر در عراق، اطراف دجله و شهرهای دیگر، سکونت دارند.<ref>تفسیر نور، ج۱، ص۱۵۱.</ref>


    در تفسیر قمّی آمده است: صابئین نه مجوس هستند، نه یهود و نه نصاری و نه مسلمان، بلکه ستارگان و نجوم را عبادت می‌کنند.<ref>تفسیر قمی، ج۱، ص۴۸.</ref>
    در [[تفسیر قمّی]] آمده است: [[صابئین]] نه مجوس هستند، نه یهود و نه نصاری و نه مسلمان، بلکه ستارگان و نجوم را عبادت می‌کنند.<ref>تفسیر قمی، ج۱، ص۴۸.</ref> [[طبرسی]] در تفسیر «مجمع البیان» به نقل از قتاده، آورده است: «صابئین قومی هستند که عبادت نجوم در دین آن‌ها است. افزون بر این، به خدا و معاد و بعضی از پیامبران اعتقاد دارند. در حقیقت این‌ها ستاره‌پرست هستند.» که البته این قول صحیح نمی باشد. در تفسیر نمونه از قول راغب در كتاب مفردات می‌نويسد: آنها جمعيتى از پيروان [[حضرت نوح(ع)]] بوده‌‏اند.<ref>تفسير نمونه، ج۱، ص: ۲۸۸
     
    </ref>


    طبرسی در تفسیر «مجمع البیان» به نقل از قتاده، آورده است: «صابئین قومی هستند که عبادت نجوم در دین آن‌ها است. افزون بر این، به خدا و معاد و بعضی از پیامبران اعتقاد دارند. در حقیقت این‌ها ستاره پرست هستند.»
    {{پایان پاسخ}}
    {{پایان پاسخ}}



    نسخهٔ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۳۶

    سؤال

    صابئین چه کسانی هستند؟

    «صابئین» جمع «صابی» کلمه‌ای عبری است به معنای فرو رفتن در آب[۱] و به کسانی گفته می‌شود که افزون بر ایمان به خدا و معاد، خود را پیرو حضرت یحیی(ع) می‌دانند. ایشان برای ستارگان، قدرت تدبیر قایل‌اند و بیشتر در کنار رودخانه‌ها و دریاها زندگی می‌کنند. بیشتر گوشه‌گیر و منزوی هستند. آن‌ها افزون بر اعتقاد ویژه به ستارگان، معتقدند که باید غسل‌های متعددی را در تابستان و زمستان در رودخانه‌ها و آب‌های جاری انجام دهند.

    نام صابئین دو بار در قرآن کریم آمده است.[۲] در سوره حج، نام صابئین در کنار یهود، نصاری، مجوس و مشرکان آمده است: از اینجا معلوم می‌شود که آن‌ها غیر از چهار گروه مذکورند.

    هم‌اکنون نزدیک پنج هزار نفر از این فرقه در خوزستان، در سواحل رود کارون، و قریب هشت هزار نفر در عراق، اطراف دجله و شهرهای دیگر، سکونت دارند.[۳]

    در تفسیر قمّی آمده است: صابئین نه مجوس هستند، نه یهود و نه نصاری و نه مسلمان، بلکه ستارگان و نجوم را عبادت می‌کنند.[۴] طبرسی در تفسیر «مجمع البیان» به نقل از قتاده، آورده است: «صابئین قومی هستند که عبادت نجوم در دین آن‌ها است. افزون بر این، به خدا و معاد و بعضی از پیامبران اعتقاد دارند. در حقیقت این‌ها ستاره‌پرست هستند.» که البته این قول صحیح نمی باشد. در تفسیر نمونه از قول راغب در كتاب مفردات می‌نويسد: آنها جمعيتى از پيروان حضرت نوح(ع) بوده‌‏اند.[۵]


    منابع

    1. فرهنگ دهخدا به نقل از تفسير نمونه، ج۱، ص: ۲۸۸
    2. بقره: ۲/۶۲; حج، ۱۷.
    3. تفسیر نور، ج۱، ص۱۵۱.
    4. تفسیر قمی، ج۱، ص۴۸.
    5. تفسير نمونه، ج۱، ص: ۲۸۸