نزول قرآن بر هفت حرف: تفاوت میان نسخه‌ها
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
روایت {{متن عربی|اُنزل القرآنُ علی سعبه اَحْرُفٍ}} از جمله روایات معروفی است که در مباحث علوم قرآنی و به ویژه بحث اختلاف | روایت {{متن عربی|اُنزل القرآنُ علی سعبه اَحْرُفٍ|ترجمه=قرآن بر هفت حرف نازل شده است.}} از جمله روایات معروفی است که در مباحث [[علوم قرآنی]] و به ویژه بحث [[اختلاف قرائات]] مطرح است. در بیشتر کتاب‌های تاریخ و علوم قرآن، مطالبی برای تبیین و شرح این حدیث اختصاص یافته است؛ دو مسئله در این‌جا مطرح است، اول روایاتی که در این باره بیان شده و دیگر این‌که آیا «اَحرف سبعه» اشاره به قرائت‌های هفتگانه دارد یا لهجه‌های مختلف عربی را شامل می‌شود؟ | ||
حدیث نزول قرآن بر هفت حرف یا مضمون آن به دو طریق یعنی عامه (اهل سنت) و خاصه (شیعه) نقل شده است.<ref>معرفت، محمد هادی، التمهیدفی القرآن، قم، مؤسسه النشر الاسلامی التابعه الجماعه المدّرسین بقم المشرّفه، چاپ دوم، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۸۶–۸۷.</ref> به اختصار به چند نمونه در کتاب‌های روایی شیعه اشاره می‌شود؛ | |||
* [[شیخ صدوق(ره)]] طی سندی که محمد بن یحیی الصیرفی (شخصی مجهول و ناشناس) در این سلسله سند قرار دارد، از حماد بن عثمان و او از [[امام صادق(ع)]] روایت کرده‌است که: «[[قرآن]] به هفت حرف نازل شده و دست کم هر امامی می‌تواند به هفت وجه فتوا دهد.»<ref>الخصال، تهران، مکتبه الصدوق، ۱۳۸۹ق، ج۲، ص۳۵۸، أبواب اسبعه، شمارهٔ ۴۳.</ref> | |||
* سند دیگری که احمد بن هلال (شخصی که اهل غلو بوده و در عقیده دینی خود مورد اتهام است) در این سلسله سند قرار دارد، از عیسی بن عبدالله هاشمی و او از پدران خود روایت کرده که [[پیامبر(ص)]] گفته است: «از جانب خدا پیام آورند که خداوند می‌فرماید: قرآن را به حرف واحد قرائت کن. درخواست کردم: پروردگارا بر امت من گشایشی فرما … آن‌گاه گفت: خداوند تو را دستور می‌دهد تا قرآن را بر هفت حرف بخوانی»<ref>الخصال، شمارهٔ ۴۴.</ref> | |||
* محمد بن حسن صفار، به سندی که در آن تردید وجود دارد (بدین گونه از ابن ابی عمید یا دیگری) از جمیل بن دراج از زراره از [[امام باقر(ع)]] روایت کرده که: «تفسیر قرآن به هفت وجه ممکن است که برخی از آن انجام شده و برخی هنوز صورت نگرفته‌است و امامان آن را می‌دانند».<ref>بصائر الدرجات، ص۱۹۶.</ref> | |||
* ابوعبدالله محمد بن ابراهیم نعمانی، طی حدیثی مرسل (فاقد سند) از [[امام علی(ع)]] نقل کرده که: «قرآن بر هفت قسم نازل شده است …» در این حدیث به انواع مطالب قرآنی اشاره شده است که عبارتند از امر و نهی و تشویق و تهدید و استدلال و مثال و داستان‌ها.<ref>رساله النعمانی فی صنوف آیات القرآن.</ref> | |||
این | این احادیث در این زمینه نقل شده است اما تمامی این احادیث از نظر سند دچار اشکال بوده و موثق بودن سندهای آنها ثابت نشده است. توجه به این نکته لازم است که به عقیده متخصصان و دانشمندان علوم قرآنی شیعه و سنی، هیچ‌کدام از روایات ذکر شده و همچنین روایاتی که از طریق اهل سنت نقل شده است، دلالت بر حجیت قرائت‌های هفتگانه ندارد. بنایراین احرف سبعه به معنی قرائت‌های هفتگانه نیست. | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
== برای مطالعهٔ بیشتر == | == برای مطالعهٔ بیشتر == | ||
* آیت‌الله محمد هادی معرفت، علوم قرآنی، (مؤسسه فرهنگی تمهید، چاپ دوم، بهار ۱۳۸۰)، ص۲۰۱ تا ۲۱۶. | |||
* حجت‌الاسلام دکتر سید محمد باقر حجتی، پژوهشی در تاریخ قرآن کریم، (دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ نهم، ۱۳۷۵)، ص۲۵۶ تا ۲۶۶. | |||
* غلامحسین اعرابی، مقاله «نگاهی نو به روایات نزول قرآن بر هفت حرف»، (فصلنامهٔ صحیفه مبین وابسته به دانشگاه آزاد اسلامی، سال هفتم، دورهٔ دوم، شمارهٔ ۲، تابستان ۱۳۷۸)، ص۱۲۳. | |||
* دکتر سید عبدالوهاب طالقانی، علوم قرآن و فهرست منابع، (دارالقرآن الکریم حضرت آیت‌الله العظمی گلپایگانی (ره)، شهریور ۱۳۶۱)، ص۲۲۱ تا ۲۲۹. | |||
{{پایان مطالعه بیشتر}} | {{پایان مطالعه بیشتر}} | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =- | ||
| تیترها = | | تیترها =شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ ۱۴ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۴۲
 | این مقاله هماکنون به دست Rahmani در حال ویرایش است. |
سؤال
آیا حدیث احرف سبعه، صحیح است؟
روایت «اُنزل القرآنُ علی سعبه اَحْرُفٍ؛ قرآن بر هفت حرف نازل شده است.» از جمله روایات معروفی است که در مباحث علوم قرآنی و به ویژه بحث اختلاف قرائات مطرح است. در بیشتر کتاب‌های تاریخ و علوم قرآن، مطالبی برای تبیین و شرح این حدیث اختصاص یافته است؛ دو مسئله در این‌جا مطرح است، اول روایاتی که در این باره بیان شده و دیگر این‌که آیا «اَحرف سبعه» اشاره به قرائت‌های هفتگانه دارد یا لهجه‌های مختلف عربی را شامل می‌شود؟
حدیث نزول قرآن بر هفت حرف یا مضمون آن به دو طریق یعنی عامه (اهل سنت) و خاصه (شیعه) نقل شده است.[۱] به اختصار به چند نمونه در کتاب‌های روایی شیعه اشاره می‌شود؛
- شیخ صدوق(ره) طی سندی که محمد بن یحیی الصیرفی (شخصی مجهول و ناشناس) در این سلسله سند قرار دارد، از حماد بن عثمان و او از امام صادق(ع) روایت کرده‌است که: «قرآن به هفت حرف نازل شده و دست کم هر امامی می‌تواند به هفت وجه فتوا دهد.»[۲]
- سند دیگری که احمد بن هلال (شخصی که اهل غلو بوده و در عقیده دینی خود مورد اتهام است) در این سلسله سند قرار دارد، از عیسی بن عبدالله هاشمی و او از پدران خود روایت کرده که پیامبر(ص) گفته است: «از جانب خدا پیام آورند که خداوند می‌فرماید: قرآن را به حرف واحد قرائت کن. درخواست کردم: پروردگارا بر امت من گشایشی فرما … آن‌گاه گفت: خداوند تو را دستور می‌دهد تا قرآن را بر هفت حرف بخوانی»[۳]
- محمد بن حسن صفار، به سندی که در آن تردید وجود دارد (بدین گونه از ابن ابی عمید یا دیگری) از جمیل بن دراج از زراره از امام باقر(ع) روایت کرده که: «تفسیر قرآن به هفت وجه ممکن است که برخی از آن انجام شده و برخی هنوز صورت نگرفته‌است و امامان آن را می‌دانند».[۴]
- ابوعبدالله محمد بن ابراهیم نعمانی، طی حدیثی مرسل (فاقد سند) از امام علی(ع) نقل کرده که: «قرآن بر هفت قسم نازل شده است …» در این حدیث به انواع مطالب قرآنی اشاره شده است که عبارتند از امر و نهی و تشویق و تهدید و استدلال و مثال و داستان‌ها.[۵]
این احادیث در این زمینه نقل شده است اما تمامی این احادیث از نظر سند دچار اشکال بوده و موثق بودن سندهای آنها ثابت نشده است. توجه به این نکته لازم است که به عقیده متخصصان و دانشمندان علوم قرآنی شیعه و سنی، هیچ‌کدام از روایات ذکر شده و همچنین روایاتی که از طریق اهل سنت نقل شده است، دلالت بر حجیت قرائت‌های هفتگانه ندارد. بنایراین احرف سبعه به معنی قرائت‌های هفتگانه نیست.
برای مطالعهٔ بیشتر
- آیت‌الله محمد هادی معرفت، علوم قرآنی، (مؤسسه فرهنگی تمهید، چاپ دوم، بهار ۱۳۸۰)، ص۲۰۱ تا ۲۱۶.
- حجت‌الاسلام دکتر سید محمد باقر حجتی، پژوهشی در تاریخ قرآن کریم، (دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ نهم، ۱۳۷۵)، ص۲۵۶ تا ۲۶۶.
- غلامحسین اعرابی، مقاله «نگاهی نو به روایات نزول قرآن بر هفت حرف»، (فصلنامهٔ صحیفه مبین وابسته به دانشگاه آزاد اسلامی، سال هفتم، دورهٔ دوم، شمارهٔ ۲، تابستان ۱۳۷۸)، ص۱۲۳.
- دکتر سید عبدالوهاب طالقانی، علوم قرآن و فهرست منابع، (دارالقرآن الکریم حضرت آیت‌الله العظمی گلپایگانی (ره)، شهریور ۱۳۶۱)، ص۲۲۱ تا ۲۲۹.