سفارش پیامبر به موعظه کردنشان توسط سلمان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
جز (جایگزینی متن - '|شاخه فرعی' به '| شاخه فرعی')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
در جستجو و تحقیق از کتب کهن و معتبر روائی، چنین روایتی مشاهده نشده است.  در روایتی آمده است که [[جبرئیل(ع)]] بر [[پیامبر(ص)]] نازل شد، حضرت فرمودند: {{متن عربی|یا جبرئیل عظنی|ترجمه=ای جبرئیل مرا موعظه کن}} پس جبرئیل فرمود: «ای محمد تا زمانی که دلت می‌خواهد زندگی کن که در نهایت خواهی مرد، هر کسی راکه می‌خواهی دوست داشته باش که در نهایت کار به مفارقت و جدائی خواهد رسید، هر کاری دلت می‌خواهد انجام بده که در نهایت خدا را ملاقات خواهی کرد؛ و سربلندی نماز شب است و عزت مردم آزاری نکردن است.»<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۴۷۱، و ج۴، ص۳۹۹، شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۸، ص۱۴۶؛ حلی، منتهی المطلب، ج۱، ص۱۹۵.</ref>
در جستجو و تحقیق از کتب کهن و معتبر روائی، چنین روایتی مشاهده نشده است.  در روایتی آمده است که [[جبرئیل(ع)]] بر [[پیامبر(ص)]] نازل شد، حضرت فرمودند: {{متن عربی|ُ يَا جَبْرَئِيلُ عِظْنِی|ترجمه=ای جبرئیل مرا موعظه کن}} جبرئیل: «ای محمد تا زمانی که دلت می‌خواهد زندگی کن که در نهایت خواهی مرد، هر کسی راکه می‌خواهی دوست داشته باش که در نهایت کار به مفارقت و جدائی خواهد رسید، هر کاری دلت می‌خواهد انجام بده که در نهایت خدا را ملاقات خواهی کرد؛ و سربلندی نماز شب است و عزت مردم آزاری نکردن است.»<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۴۷۱، و ج۴، ص۳۹۹، شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۸، ص۱۴۶؛ حلی، منتهی المطلب، ج۱، ص۱۹۵.</ref>
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}



نسخهٔ ‏۱۲ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۵۱

سؤال

پیامبر(ص) به سلمان فرمود: «مرا موعظه کن» آیا سخن صحیح است؟ در کدام کتاب روایی ذکر شده است؟

در جستجو و تحقیق از کتب کهن و معتبر روائی، چنین روایتی مشاهده نشده است. در روایتی آمده است که جبرئیل(ع) بر پیامبر(ص) نازل شد، حضرت فرمودند: «ُ يَا جَبْرَئِيلُ عِظْنِی؛ ای جبرئیل مرا موعظه کن» جبرئیل: «ای محمد تا زمانی که دلت می‌خواهد زندگی کن که در نهایت خواهی مرد، هر کسی راکه می‌خواهی دوست داشته باش که در نهایت کار به مفارقت و جدائی خواهد رسید، هر کاری دلت می‌خواهد انجام بده که در نهایت خدا را ملاقات خواهی کرد؛ و سربلندی نماز شب است و عزت مردم آزاری نکردن است.»[۱]


منابع

  1. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۴۷۱، و ج۴، ص۳۹۹، شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۸، ص۱۴۶؛ حلی، منتهی المطلب، ج۱، ص۱۹۵.