روایت توکل و رسیدن به خواسته‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
[[محدث نوری]] از [[قطب راوندی]] در [[کتاب لب اللباب]] از [[پیامبر(ص)]] نقل کرده که فرمودند: {{متن عربی|مَن تَوَکلَ و قَنِعَ وَ رِضَی کُفِیَ المَطلَبَ.}}<ref>نوری، حسین، مستدرک الوسائل، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۸ق، حدیث ۹. ج۱۱، ص۲۱۷، باب ۱۱</ref> [[توکل]] در این روایت یعنی سپردن نتیجه کارها به [[خداوند خدا|خداوند]] و در عین حال زحمت کشیدن و دنبال مشکلات زندگی رفتن است.
[[محدث نوری]] از [[قطب راوندی]] در [[کتاب لب اللباب]] از [[پیامبر(ص)]] نقل کرده که فرمودند: {{متن عربی|مَن تَوَکلَ و قَنِعَ وَ رِضَی کُفِیَ المَطلَبَ.|ترجمه=هر كه توكّل كند، و قانع و راضى باشد، خواسته هايش كارسازى شود.}}<ref>نوری، حسین، مستدرک الوسائل، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۸ق، حدیث ۹. ج۱۱، ص۲۱۷، باب ۱۱</ref> [[توکل]] در این روایت یعنی سپردن نتیجه کارها به [[خداوند خدا|خداوند]] و در عین حال زحمت کشیدن و دنبال مشکلات زندگی رفتن است.


همچنین این روایت از [[امام صادق(ع)]] نقل شده که آن حضرت از [[پیامبر(ص)]] نقل کرده‌اند.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ق، باب ۶۳، حدیث ۶۶. ج۶۸، ص۱۵۴.</ref> بنابراین اصل این روایت از پیامبر نقل شده است.
همچنین این روایت از [[امام صادق(ع)]] نقل شده که آن حضرت از پیامبر(ص) نقل کرده‌اند.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ق، باب ۶۳، حدیث ۶۶. ج۶۸، ص۱۵۴.</ref> بنابراین اصل این روایت از پیامبر نقل شده است.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}



نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۲۴

سؤال

روایت «هر کس توکل کند و قانع و خرسند باشد، خواسته‌هایش کارساز می‌شود» از کیست؟

محدث نوری از قطب راوندی در کتاب لب اللباب از پیامبر(ص) نقل کرده که فرمودند: «مَن تَوَکلَ و قَنِعَ وَ رِضَی کُفِیَ المَطلَبَ.؛ هر كه توكّل كند، و قانع و راضى باشد، خواسته هايش كارسازى شود.»[۱] توکل در این روایت یعنی سپردن نتیجه کارها به خداوند و در عین حال زحمت کشیدن و دنبال مشکلات زندگی رفتن است.

همچنین این روایت از امام صادق(ع) نقل شده که آن حضرت از پیامبر(ص) نقل کرده‌اند.[۲] بنابراین اصل این روایت از پیامبر نقل شده است.


منابع

  1. نوری، حسین، مستدرک الوسائل، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۸ق، حدیث ۹. ج۱۱، ص۲۱۷، باب ۱۱
  2. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ق، باب ۶۳، حدیث ۶۶. ج۶۸، ص۱۵۴.