پوشاک اقتصادی در کلام امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
اقتصاد از قصد به معنی حد میانه است و معنای اقتصاد در لباس آن است که در لباس‌شان میانه‌روی کنند. این فضیلت در واقع نشان‌گر عدالت در شخص متقی است چرا که آنچه لباس مرفهین است را بر تن نمی‌کند و نیز لباس علامتی است که آن علامت و حقیقت مهم است که در همه امور حتی مسائل ریز زندگی حد اعتدال و میانه‌روی را مراعات می‌کند.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج۴۴، ص۳۳۱.</ref> | اقتصاد از قصد به معنی حد میانه است و معنای اقتصاد در لباس آن است که در لباس‌شان میانه‌روی کنند. این فضیلت در واقع نشان‌گر عدالت در شخص متقی است چرا که آنچه لباس مرفهین است را بر تن نمی‌کند و نیز لباس علامتی است که آن علامت و حقیقت مهم است که در همه امور حتی مسائل ریز زندگی حد اعتدال و میانه‌روی را مراعات می‌کند.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج۴۴، ص۳۳۱.</ref> | ||
جمله {{متن عربی|مَلْبَسُهُمُ الاِقْتِصادُ | جمله {{متن عربی|مَلْبَسُهُمُ الاِقْتِصادُ|ترجمه=لباس متقین لباسی میانه و حد وسط است؛}} در این تعبیر ملبس در معنی حقیقی خود استعمال شده است زیرا لباس نشان‌گر زندگی انسان است پس زندگی آن‌ها حد وسطی است و چون اقتصاد و میانه‌روی را رعایت می‌کنند هیچ وقت دچار تنگ دستی نمی‌شوند چنان‌که [[امیرالمومنین علی(ع)]] می‌فرمایند: {{متن عربی|مَا عَالَ مَنِ اقْتَصد|ترجمه=تنگ دست نشد کسی که میانه‌روی پیشه کرد.}}<ref>نهج البلاغه، کلمه ۱۳۵، دشتی.</ref> این گونه افراد نه زندگی خود را در حد فقر پایین می‌آورند که {{متن عربی|الْفَقْرُ الْمَوْتُ الْأَكْبَرُ|ترجمه=فقر بزرگ‌ترین مرگ است}} و نه به سراغ زرق و برق دنیا و زندگی مادی می‌روند. شخص متقی تا می‌تواند در ساده بودن زندگی می‌کوشد، زیرا هر چه زندگی ساده‌تر باشد اداره آن آسان‌تر است و هر چه زندگی از نظر رفاه و گسترش بیشتر باشد اداره آن مشکل‌تر است و ناراحتی بیشتر است به قول امام علی(ع) {{متن عربی|الهَمُّ نِصفُ الهَرَمِ|ترجمه=گرفتاری و اندوه نصف پیری است.}}<ref>نهج البلاغه، کلمات قصار، ۱۳۴، دشتی.</ref> | ||
[[امام صادق(ع)]] در روایتی از [[ابان بن تغلب]] می‌فرمایند: «خداوند برای توان‌گران روا داشته است که لباس مقتصدانه بپوشند می‌فرماید: مال، مال خدا است آن را به امانت نزد مردمان گذاشته و فرمان داده است که با میانه‌روی از آن لباس بپوشند پس کسی از این حد تجاوز کند آنچه را از آن می‌خورد حرام است و آنچه می‌پوشد حرام است.<ref>بحار الأنوار، ج۷۲، ص۳۰۵؛ حکیمی، محمدرضا، الحیاه، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ج۴، ص۲۷۱.</ref> | [[امام صادق(ع)]] در روایتی از [[ابان بن تغلب]] می‌فرمایند: «خداوند برای توان‌گران روا داشته است که لباس مقتصدانه بپوشند می‌فرماید: مال، مال خدا است آن را به امانت نزد مردمان گذاشته و فرمان داده است که با میانه‌روی از آن لباس بپوشند پس کسی از این حد تجاوز کند آنچه را از آن می‌خورد حرام است و آنچه می‌پوشد حرام است.<ref>بحار الأنوار، ج۷۲، ص۳۰۵؛ حکیمی، محمدرضا، الحیاه، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ج۴، ص۲۷۱.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۰۲
پوشاک اقتصادی در خطبه همام به چه معنا است؟
اقتصاد از قصد به معنی حد میانه است و معنای اقتصاد در لباس آن است که در لباس‌شان میانه‌روی کنند. این فضیلت در واقع نشان‌گر عدالت در شخص متقی است چرا که آنچه لباس مرفهین است را بر تن نمی‌کند و نیز لباس علامتی است که آن علامت و حقیقت مهم است که در همه امور حتی مسائل ریز زندگی حد اعتدال و میانه‌روی را مراعات می‌کند.[۱]
جمله «مَلْبَسُهُمُ الاِقْتِصادُ؛ لباس متقین لباسی میانه و حد وسط است؛» در این تعبیر ملبس در معنی حقیقی خود استعمال شده است زیرا لباس نشان‌گر زندگی انسان است پس زندگی آن‌ها حد وسطی است و چون اقتصاد و میانه‌روی را رعایت می‌کنند هیچ وقت دچار تنگ دستی نمی‌شوند چنان‌که امیرالمومنین علی(ع) می‌فرمایند: «مَا عَالَ مَنِ اقْتَصد؛ تنگ دست نشد کسی که میانه‌روی پیشه کرد.»[۲] این گونه افراد نه زندگی خود را در حد فقر پایین می‌آورند که «الْفَقْرُ الْمَوْتُ الْأَكْبَرُ؛ فقر بزرگ‌ترین مرگ است» و نه به سراغ زرق و برق دنیا و زندگی مادی می‌روند. شخص متقی تا می‌تواند در ساده بودن زندگی می‌کوشد، زیرا هر چه زندگی ساده‌تر باشد اداره آن آسان‌تر است و هر چه زندگی از نظر رفاه و گسترش بیشتر باشد اداره آن مشکل‌تر است و ناراحتی بیشتر است به قول امام علی(ع) «الهَمُّ نِصفُ الهَرَمِ؛ گرفتاری و اندوه نصف پیری است.»[۳]
امام صادق(ع) در روایتی از ابان بن تغلب می‌فرمایند: «خداوند برای توان‌گران روا داشته است که لباس مقتصدانه بپوشند می‌فرماید: مال، مال خدا است آن را به امانت نزد مردمان گذاشته و فرمان داده است که با میانه‌روی از آن لباس بپوشند پس کسی از این حد تجاوز کند آنچه را از آن می‌خورد حرام است و آنچه می‌پوشد حرام است.[۴]
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر
- شرح نهج البلاغه، مکارم شیرازی، ناصر.
- شرح نهج البلاغه، ابن میثم.
- اخلاق اسلامی در شرح نهج البلاغه، ذیل خطبه ۱۱۳.