نظر علامه مجلسی درباره مختار ثقفی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''نظر علامه مجلسی درباره مختار ثقفی''' توقف، به معنای عدم ارائهٔ نظر قطعی، است. علامهٔ مجلسی معتقد است که اگر چه [[مختار ثقفی]] خطاهایی داشته و از نظر ایمان و یقین کامل نبوده است و در انتقام از قاتلان امام حسین(ع) مأذون از سوی ائمه(ع) نبوده است، انتقامش دارای خیر کثیر بوده و دل شیعه را شاد کرده است. این موضوع خود مایهٔ امید است که عاقبت مورد شفاعت قرار گرفته و نجات یابد. | |||
علامه مجلسی درباره مختار | |||
مجلسی | علامهٔ مجلسی نظر خود دربارهٔ مختار را در باب «احوال المختار و ما جری علی یدیه»<ref>المجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، بِحارالانوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص۳۳۲-۳۹۰.</ref> از جزء «تاریخ الحسین بن علی سیدالشهداء(ع)»، حین بیان مفصل تاریخ حیات، قیام و دولت مختار ابراز کرده است.<ref>المجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۳۹.</ref> مجلسی عمل مختار در جریان درگیرهای امام حسن(ع) با معاویه بن ابی‌سفیان مبنی بر ارائٔ مشورت به عمویش، سعد بن مسعود ثقفی، برای تسلیم‌کردن امام حسن(ع) به معاویه را مذمت می‌کند.<ref>المجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۳۸.</ref> | ||
مجلسی نظر نهایی خود دربارهٔ مختار را در تفسیر یکی از روایات دربارهٔ مختار آورده است. این روایت از امام صادق(ع) نقل شده است: زمانی که در روز قیامت رسول خدا(ص) کنارهٔ آتش جهنم عبور می‌کند و به‌همراه او امیرمؤمنان علی(ع)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) هستند، گرفتاری در آتش سه بار فریاد بر می‌آورد که ای رسول خدا(ص)، به فریاد من برس! رسول خدا(ص) به او اعتنا نمی‌کند.سپس آن فرد سه مرتبه فریاد می‌آورد که یا امیرالمؤمنین(ع) به فریادم برس! حضرت(ع) جوابش نمی‌دهد. پس از آن سه مرتبه فریاد برمی‌آورد که یا حسین(ع) به فریادم برس؛ من قاتل دشمنان تو هستم. رسول خدا(ص) خطاب به فرزندش حسین(ع) می‌گوید که تو را صدا می‌زند و به تو پناه آورده است. امام حسین(ع) با سرعتی چون عقاب او را از آتش جهنم می‌رهاند. روای از امام صادق(ع) می‌پرسد که آن گرفتار در عذاب چه کسی بود و امام(ع) می‌گوید که او مختار است. راوی از امام(ع) می‌پرسد که مختار چرا عذاب می‌شود در حالی که آن کارهایی را کرد که منجر به انتقام از دشمنان اهل‌بیت(ع) شد. امام(ع) پاسخ می‌دهد که در دل مختار چیزی بود که اخلاص کامل اعمال او را مخدوش می‌کرد. امام(ع) ادامه داد که قسم به خدایی که محمد(ص) را به حق مبعوث کرد اگر جبرئیل(ع) و میکائیل(ع) در دل ذره‌ای حب غیر خدا داشته و اخلاص‌شان مخدوش باشد، خداوند به دوزخشان خواهند انداخت.<ref>المجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۳۸.</ref> | |||
مرحوم مجلسی در ادامه کلام زیبای امام صادق این آیه را در حق مختار آورده است: «و آخرون اعترفوا بذنوبهم خلطوا عملاً صالحا و آخر سیئا عسی الله ان یتوب علیهم»<ref>قرآن کریم، سوره توبه، آیه ۱۰۲</ref> سپی می‌نویسد: «و انا فی شانه من المتوقفین و ان کان الاشهر بین اصحابنا انه من المشکورین».<ref>بحار، ج۴۵، ص۳۳۹.</ref> من درباره شأن مختار، از متوقفین هستم. اگر چه مشهور بین علمای شیعه او را از مشکورین دانسته‌اند. | مرحوم مجلسی در ادامه کلام زیبای امام صادق این آیه را در حق مختار آورده است: «و آخرون اعترفوا بذنوبهم خلطوا عملاً صالحا و آخر سیئا عسی الله ان یتوب علیهم»<ref>قرآن کریم، سوره توبه، آیه ۱۰۲</ref> سپی می‌نویسد: «و انا فی شانه من المتوقفین و ان کان الاشهر بین اصحابنا انه من المشکورین».<ref>بحار، ج۴۵، ص۳۳۹.</ref> من درباره شأن مختار، از متوقفین هستم. اگر چه مشهور بین علمای شیعه او را از مشکورین دانسته‌اند. | ||
نسخهٔ ۱۷ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۵۷
 | این مقاله هماکنون به دست Shamloo در حال ویرایش است. |
نظر علامه مجلسی (ره) در مورد مختار چیست؟
نظر علامه مجلسی درباره مختار ثقفی توقف، به معنای عدم ارائهٔ نظر قطعی، است. علامهٔ مجلسی معتقد است که اگر چه مختار ثقفی خطاهایی داشته و از نظر ایمان و یقین کامل نبوده است و در انتقام از قاتلان امام حسین(ع) مأذون از سوی ائمه(ع) نبوده است، انتقامش دارای خیر کثیر بوده و دل شیعه را شاد کرده است. این موضوع خود مایهٔ امید است که عاقبت مورد شفاعت قرار گرفته و نجات یابد.
علامهٔ مجلسی نظر خود دربارهٔ مختار را در باب «احوال المختار و ما جری علی یدیه»[۱] از جزء «تاریخ الحسین بن علی سیدالشهداء(ع)»، حین بیان مفصل تاریخ حیات، قیام و دولت مختار ابراز کرده است.[۲] مجلسی عمل مختار در جریان درگیرهای امام حسن(ع) با معاویه بن ابی‌سفیان مبنی بر ارائٔ مشورت به عمویش، سعد بن مسعود ثقفی، برای تسلیم‌کردن امام حسن(ع) به معاویه را مذمت می‌کند.[۳]
مجلسی نظر نهایی خود دربارهٔ مختار را در تفسیر یکی از روایات دربارهٔ مختار آورده است. این روایت از امام صادق(ع) نقل شده است: زمانی که در روز قیامت رسول خدا(ص) کنارهٔ آتش جهنم عبور می‌کند و به‌همراه او امیرمؤمنان علی(ع)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) هستند، گرفتاری در آتش سه بار فریاد بر می‌آورد که ای رسول خدا(ص)، به فریاد من برس! رسول خدا(ص) به او اعتنا نمی‌کند.سپس آن فرد سه مرتبه فریاد می‌آورد که یا امیرالمؤمنین(ع) به فریادم برس! حضرت(ع) جوابش نمی‌دهد. پس از آن سه مرتبه فریاد برمی‌آورد که یا حسین(ع) به فریادم برس؛ من قاتل دشمنان تو هستم. رسول خدا(ص) خطاب به فرزندش حسین(ع) می‌گوید که تو را صدا می‌زند و به تو پناه آورده است. امام حسین(ع) با سرعتی چون عقاب او را از آتش جهنم می‌رهاند. روای از امام صادق(ع) می‌پرسد که آن گرفتار در عذاب چه کسی بود و امام(ع) می‌گوید که او مختار است. راوی از امام(ع) می‌پرسد که مختار چرا عذاب می‌شود در حالی که آن کارهایی را کرد که منجر به انتقام از دشمنان اهل‌بیت(ع) شد. امام(ع) پاسخ می‌دهد که در دل مختار چیزی بود که اخلاص کامل اعمال او را مخدوش می‌کرد. امام(ع) ادامه داد که قسم به خدایی که محمد(ص) را به حق مبعوث کرد اگر جبرئیل(ع) و میکائیل(ع) در دل ذره‌ای حب غیر خدا داشته و اخلاص‌شان مخدوش باشد، خداوند به دوزخشان خواهند انداخت.[۴]
مرحوم مجلسی در ادامه کلام زیبای امام صادق این آیه را در حق مختار آورده است: «و آخرون اعترفوا بذنوبهم خلطوا عملاً صالحا و آخر سیئا عسی الله ان یتوب علیهم»[۵] سپی می‌نویسد: «و انا فی شانه من المتوقفین و ان کان الاشهر بین اصحابنا انه من المشکورین».[۶] من درباره شأن مختار، از متوقفین هستم. اگر چه مشهور بین علمای شیعه او را از مشکورین دانسته‌اند.
مرحوم مجلسی روایات متعدد را از منابع مختلف که در زمینه مختار بوده، در مجلد ۴۵ بحار جمع‌آوری کرده است و به کتابی که ابن نما درباره مختار نوشته اشاره کرده و به تفصیل در این باره بحث کرده است.