لعنت شوندگان از جانب خدا و فرشتگان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{سوال}} طبق روایات بعضی از افراد علاوه بر این که نماز و عباداتشان،...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Rahmani }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۲۵: خط ۲۶:
<references />
<references />
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =  
  | شاخه اصلی = حدیث
  | شاخه فرعی۱ =  
  | شاخه فرعی۱ = فقه الحدیث
  | شاخه فرعی۲ =  
  | شاخه فرعی۲ =  
  | شاخه فرعی۳ =  
  | شاخه فرعی۳ =  

نسخهٔ ‏۲۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۴۰

سؤال

طبق روایات بعضی از افراد علاوه بر این که نماز و عباداتشان، مورد قبول واقع نمی شود، به ازای هر یا الله یا ربّ و... که می گویند خداوند و فرشتگان بر وی لعنت می فرستند، منظور چه افرادی است؟

ظاهراً برخی روایات مورد نظر سخنان و روایاتی است که درباره دشمنان اهل بیت ـ(ع) ـ و کسانی که از نعمت ولایت اهل بیت ـ(ع) ـ محروم هستند می باشد. چنان که حضرت امام رضا ـ(ع) ـ می فرماید: «به هنگام هر نمازی که نمازگزار به جا می آورد خداوند رحمتش را بر بندگان مومن و کسانی که اعتقاد درست دارند فرو می فرستد و بر بعضی از این مردم نیز لعنت می فرستد و راوی می گوید: فدایت شوم! این لعنت برای چیست؟ فرمود: به سبب این که حق ما را انکار کردند و ما را دروغگو شمردند.»[۱]

امام صادق ـ(ع) ـ از پدر بزرگوارش امام باقر ـ(ع) ـ نقل می کند که فرمود: خداوند علی ـ(ع) ـ را نشانه ای میان خود و آفریدگارش قرار داده و نشانه ای غیر او میان آنان نیست. هر کس از او پیروی کند مومن است و هر کسی او را منکر شود کافر است. و هر کس در او شک کند مشرک است.[۲]

امام صادق ـ(ع) ـ در روایت دیگری می فرماید: «جبرئیل نزد پیامبر آمد و گفت: ای محمد! خدا به تو سلام می رساند و می فرماید: من آسمان های هفت گانه و آن را که در آن هاست و نیز زمین های هفت گانه و آن چه را که بر روی آن هاست آفریدم و هیچ مکانی را بهتر از میان رکن و مقام نیافریدم، اگر بنده ای به اندازه عمر هفت آسمان و هفت زمین مرا عبادت کند و منکر تو و ولایت علی ـ(ع) ـ باشد، او را با چهره به سقر (جهنم) می افکنم.»[۳]

بنابر این بی تردید چنین روایاتی درباره مومنان راستین و ولایت مدار و پیروان امام علی ـ(ع) ـ و اهل بیت ـ(ع) ـ نیست، بلکه به مخالفان اهل بیت ـ(ع) ـ مربوط می شود که عبادت بدون ولایت امام علی ـ(ع) ـ بی ارزش و مانند عبادتی بی وضو به شمار می رود و نه تنها ارزشی ندارد، بلکه مورد لعن و نفرین خداوند متعال قرار می گیرند.


معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:

۱ـ آیت الله امینی، ابراهیم، مبانی امامت و ولايت در قرآن و روایات، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.

۲ـ آیت الله سبحانی، جعفر، منشور عقاید شیعه، قم، انتشارات اسلامی، وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.

۳ـ آیت الله سبحانی، جعفر، فروغ ولایت، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، حوزه علمیه قم.


منابع

  1. ر.ک: شیخ صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ترجمه، انصاری محلاتی، محمدرضا، قم، نسیم کوثر، اول، ۱۳۸۲، ص۴۰۳.
  2. ر.ک: همان.
  3. ر.ک: همان.