فهرست آثار درباره علم و دین

نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۱۵ توسط Rezapour (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} {{شروع متن}} {{سوال}} لطفاً پيرامون بحث علم و دين چند كتاب معرفي بفر...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
سؤال

لطفاً پيرامون بحث علم و دين چند كتاب معرفي بفرمائيد؟

رابطه علم دين

شايد منشأ نزاعها و بحثهاي «علم و دين» و يا «عقل و دين» مخالفت بعضي دانشمندان با تفسيرهاي خاص مسيحيت و «كليسا» از جهان باشد كه نمونه جنجال برانگيز آن مسأله گاليله و محاكمه او بود. اما به هر حال اين مسأله ذهن بسياري را به خود مشغول كرده است و در باب رابطه علم و دين نظريات مختلفي ارائه داده اند كه ما سه ديدگاه را بيان مي كنيم:

۱ـ كساني كه معتقدند علم و دين كاملاً با يكديگر در تعارض اند، يعني اين دو ماهيتاً معارض يكديگرند.

۲ـ برخي قائلند كه ميان علم و دين تعارضي وجود ندارد. بلكه اينها به دو قلمرو كاملاً متمايز متعلق اند؛ زيرا تفاوت ميان اين دو چنان زياد است كه تصادم ميان آنها محال مي باشد.

۳ـ بعضي ديگر معتقد به راهي بينابين هستند و معتقدند علم و دين مکمّل يکديگرند، زيرا علم و دين مواضع تماس دارند، اما مواضع درگيري ندارند.[۱]

البته تذكر اين نكته لازم است كه برخي بين علوم طبيعي و علوم اجتماعي تفاوت قائلند؛ لذا افزون بر رابطه علوم طبيعي، از رابطه علوم اجتماعي و انساني با دين هم بحث كرده اند.[۲]

اكنون به برخي از كتابها كه در باب علم و دين بحث كرده اند اشاره مي كنيم:

۱ـ ايان باربور، علم و دين ، مترجم بهاء الدين خرمشاهي، تهران، مركز نشر دانشگاهي، چاپ اول،‌۱۳۶۲.

۲ـ مجموعه مقالات، يازدهمين همايش حوزه و دانشگاه «دين و علوم تجربي»، انتشارات دفتر همكاري حوزه و دانشگاه، ۱۳۷۷.

۳ـ هات، جان اف، علو دين از تعارض تا گفتگو، ترجمه بتول نجفي، قم، انتشارات كتاب طه، چاپ اول ۱۳۸۲.

۴ـ پيروزمند، عليرضا، رابطه منطقي دين و علوم كاربردي، تهران، انتشارات امير كبير، چاپ اول ۱۳۷۶.

۵ـ علي زماني، امير عباس، دين و علوم تجربي تعارضها و راه حلها، انتشارات دبيرخانه مجمع گروههاي معارف اسلامي، ۱۳۷۷.

۶ـ علي زماني، امير عباس، تاملاتي در باب رابطه علم و دين در مغرب زمين، قم، انتشارات احياگران، چاپ اول،۱۳۸۰.

۷ـ رضائي اصفهاني، محمد علي، رابطه علم و دين در غرب، انتشارات موسسه فرهنگي دانش و انديشه معاصر، چاپ اول، ۱۳۷۹.

۸ـ اكبريان، رضا، سازگاري يا ناسازگاري علم و دين، تهران، انتشارات موسسه توسعه دانش و پژوهش ايران، چاپ اول ۱۳۸۱.

۹ـ هونكه، ذيفريد، العقيده و المعرفه، ترجمه عمر لطفي العالم، بيروت، انتشارات دار قتيبه،چاپ اول، ۱۹۸۷ ميلادي.

۱۰ـ راون، چارلز، سازش دانش و مسيحيت، ترجمه مسعود رجب نيا، تهران انتشارات نور جهان، چاپ اول، ۱۳۳۵.

۱۱ـ گلشني، مهدي، از علم سكولار تا علم ديني، تهران انتشارات پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي، چاپ اول، ۱۳۷۷.

۱۲ـ گلشني، مهدي، فيزيكدانان غربي و مسئله خداباوري، تهران، انتشارات كانون انديشه جوان، چاپ اول، ۱۳۷۷.

۱۳ـ نصر، حسين، نياز به علم مقدس، ترجمه حسين ميانداري، تهران، موسسه فرهنگي طه.

۱۴ـ كتابهاي فلسفه دين.

۱۵ـ ساجدي ، ابوالفضل، روش هاي حل تعارض علم و دين، مجله معرفت، ش۵۱.

۱۶ـ ژيلسون، اتين، عقل و وحي در قرون وسطي؛ ترجمه شهرام پازوكي، تهران انتشارات گروس، ج۲، ۱۳۷۸.

۱۷ـ علم و دين و معنويت در آستانه قرن بيست و يكم، تهران، پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي، چ اول، ۱۳۷۹.

۱۸ـ نصر، حسين، علم و تمدن در اسلام؛ ترجمه احمد آرام، شركت سهامي انتشارات خوارزمي، چاپ دوم، ۱۳۵۹.


منابع

  1. پترسون، مايكل و ديگران، عقل و اعتقاد ديني ، ترجمه: احمد نراقي و ابراهيم سلطاني، تهران، انتشارات طرح نو، چاپ دوم ۱۳۷۷، صفحه ۳۶۱.
  2. همان، صفحه ۲۷۸.