فضایل امام علی(ع) در کلام اهل‌سنت: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۱۳

سؤال

فضایل امام علی(ع) را از منابع اهل سنت بیان فرمایید.

درگاه‌ها

فضایل امام علی(ع)، در منابع شیعه و اهل‌سنت، نقل شده است. اهل‌سنت شأن نزول آیات بسیاری را در مورد امام علی(ع) دانسته‌اند و همچنین او را مصداق تعبیرات قرآنی مانند «صالح المؤمنین»، «صادقین»، «هادی» و «خیر البریه» معرفی کرده‌اند. روایات بسیاری نیز در منابع اهل‌سنت، در شأن امام علی(ع) از رسول خدا(ص) نقل شده و او را همیشه با حق و همچنین حجت بر مردم در قیامت معرفی کرده‌اند.

مفسران اهل‌سنت و فضایل امام علی(ع) در قرآن

مفسران اهل‌سنت، آیات متعددی را در فضیلت امام علی(ع) دانسته‌اند:

پیامبر اسلام(ص) تمام آیاتی که درباره کرامت را است را شامل علی(ع) دانست.^[۱]
زمانی که آیه ﴿خداوند، جبرئیل و (آن) مؤمن شایسته، یاور او هستند.﴾(تحریم:۴) نازل شد، پیامبر(ص) فرمودند: مومن شایسته، علی(ع) است.^[۲]
پیامبر(ص)، آیه‌ای که به مومنان سفارش می کند با راستگویان باشند^[۳] را همراهی با علی(ع) و اصحابش تفسیر کرد.^[۴]
زمانی که آیه نازل شد که پیامبر را بیم‌دهنده دانست و گفت برای هر گروه هدایت‌کننده‌ای خواهد بود.^[۵] پیامبر اسلام دست بر سینه گذاشت و خود را بیم‌دهنده امت دانست. سپس با دست به‌ علی(ع) اشاره کرده و او را هدایت‌کننده امت خواند.^[۶]
از رسول اکرم(ص) نقل شده که علی(ع) را مصداق آیه‌ای دانست که ایمان آورده، عمل صالح انجام داده و بهترین مخلوقات هستند^[۷]، دانست.^[۸]
پس از نزول آیه ۱۸۱ سوره اعراف، پیامبر(ص) مقصود از جماعت هدایت یافته را علی(ع) و شیعیان او دانست.^[۹]
پس از نزول آیه ﴿وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ، أُولئِک الْمُقَرَّبُونَ؛ پیشتازان پیشتاز. * آنانند که نزدیکان (به خداوند) اند. * در بهشت‌های پرنعمت﴾(واقعه:۱۰–۱۲) پیامبر از جبرئیل نقل کرد که مراد از آن علی(ع) و شیعیان او هستند که به‌ سوی بهشت سبقت می‌گیرند و به‌خدا نزدیک می‌شوند.^[۱۰]
آیات دیگری مانند آیه اکمال، آیه لیلة المبیت، آیه خاتم بخشی، آیه مباهله و … نیز در شأن امام علی نازل شده است.

روایات اهل‌سنت در فضائل امام علی(ع)

منابع اهل‌سنت، روایاتی را در فضیلت امام علی(ع) نقل کرده‌اند:

پیامبر اسلام(ص): «نسبت علی(ع) به‌ من؛ نسبت سر است به‌ بدن»^[۱۱]
پیامبر(ص) در روایتی علی(ع) را بهترین انسان دانست که هر کس او را نپذیرد کافر است.^[۱۲]
حضرت محمد(ص) در جنگ تبوک خطاب به‌ امام علی(ع)، او را برای خود به‌‌منزله هارون برای موسی دانست، جز اینکه بعد از پیامبر اسلام، پیامبر دیگری نخواهد بود.^[۱۳]
انس بن مالک نقل می‌کند که نزد پیامبر بود و علی(ع) وارد شد. پیامبر(ص) فرمودند: «من و علی در روز قیامت حجت بر امت هستیم.»^[۱۴]
ام‌سلمه همسر پیامبر از رسول خدا(ص) نقل کرده که هر فردی به‌ علی(ع) دشنام دهد مرا دشنام داده، و هر که مرا دشنام دهد یقیناً خدا را دشنام داده است.^[۱۵]
ابن‌عباس از رسول خدا(ص) نقل می‌کند که محبت علی(ع) گناهان را از بین می‌برد، چنان‌که آتش، هیزم را از بین می‌برد.^[۱۶]
پیامبر(ص) فرمود علی(ع) با حق است و حق با اوست، این دو از هم جدا نخواهند شد تا اینکه نزد حوض کوثر حضور یابند.^[۱۷]

منابع

↑ محمد صالح حسینی ترمذی، مناقب مرتضوی، ص۱۹، چاپ بمبئی، ۱۳۲۱ هـ.ق.
↑ ابن المغازلی، مناقب علی بن ابی طالب، ص۲۶۹، ح۳۱۶، تهران، نشر مکتبه الاسلامیه، ۱۴۰۲ هـ.ق.
↑ سوره توبه، آیه۱۱۹.
↑ حاکم الحسکانی، شواهد التنزیل، ج۲، ص۳۴۱، تهران، انتشارات ارشاد اسلامی، ۱۴۱۱ هـ.ق.
↑ سوره رعد، آیه۷.
↑ ابن شیرویه دیلمی، فردوس الاخبار، ج۱، ص۷۵، نشر دارالکتب العربی، ۱۴۰۷.
↑ سوره بینه، آیه۷.
↑ شواهد التنزیل، ج۲، ص۴۵۹.
↑ سلیمان بن ابراهیم قندوزی حنفی، ینابیع المودّه، ج۱، ص۱۲۸، قم، انتشارات شریف رضی، ۱۴۱۳ هـ.ق.
↑ سبط بن الجوزی، تذکره الخواص، ص۱۷، تهران، انتشارات نینوی.
↑ ابوبکر احمد بن علی الخطیب البغدادی، ج۷، ص۱۲، تاریخ بغداد، بیروت، درالکتب العلمیه.
↑ فردوس الاخبار، ج۳، ص۸۹.
↑ تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۴۳۲.
↑ تاریخ بغداد، ج۲، ص۸۸.
↑ ابن حسام الدین هندی، کنز العمال، ج۱۱، ص۶۰۲، ح۳۲۹۰۳، بیروت، نشر مؤسسه الرساله، ۱۴۱۳ هـ.ق.
↑ تاریخ بغداد، ج۴، ص۱۹۵.
↑ ابن ابی بکر هیثمی، مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۳۴، بیروت، نشر دارالکتب العربی، ۱۴۰۲ هـ.ق.

[1] محمد صالح حسینی ترمذی، مناقب مرتضوی، ص۱۹، چاپ بمبئی، ۱۳۲۱ هـ.ق.

[2] ابن المغازلی، مناقب علی بن ابی طالب، ص۲۶۹، ح۳۱۶، تهران، نشر مکتبه الاسلامیه، ۱۴۰۲ هـ.ق.

[3] سوره توبه، آیه۱۱۹.

[4] حاکم الحسکانی، شواهد التنزیل، ج۲، ص۳۴۱، تهران، انتشارات ارشاد اسلامی، ۱۴۱۱ هـ.ق.

[5] سوره رعد، آیه۷.

[6] ابن شیرویه دیلمی، فردوس الاخبار، ج۱، ص۷۵، نشر دارالکتب العربی، ۱۴۰۷.

[7] سوره بینه، آیه۷.

[8] شواهد التنزیل، ج۲، ص۴۵۹.

[9] سلیمان بن ابراهیم قندوزی حنفی، ینابیع المودّه، ج۱، ص۱۲۸، قم، انتشارات شریف رضی، ۱۴۱۳ هـ.ق.

[10] سبط بن الجوزی، تذکره الخواص، ص۱۷، تهران، انتشارات نینوی.

[11] ابوبکر احمد بن علی الخطیب البغدادی، ج۷، ص۱۲، تاریخ بغداد، بیروت، درالکتب العلمیه.

[12] فردوس الاخبار، ج۳، ص۸۹.

[13] تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۴۳۲.

[14] تاریخ بغداد، ج۲، ص۸۸.

[15] ابن حسام الدین هندی، کنز العمال، ج۱۱، ص۶۰۲، ح۳۲۹۰۳، بیروت، نشر مؤسسه الرساله، ۱۴۱۳ هـ.ق.

[16] تاریخ بغداد، ج۴، ص۱۹۵.

[17] ابن ابی بکر هیثمی، مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۳۴، بیروت، نشر دارالکتب العربی، ۱۴۰۲ هـ.ق.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{شروع متن}}
-{{شاخه
- | شاخه اصلی = کلام
- |شاخه فرعی۱ = امامت خاصه
- |شاخه فرعی۲ = سایر ویژگی های امام علی
- |شاخه فرعی۳ =
-}}
 {{سوال}}
-فضایل امام علی(ع) را براي يك فرد سني مذهب، معرفي ‌نماييد.
+فضایل امام علی(ع) را از منابع اهل سنت بیان فرمایید.
 {{پایان سوال}}
 {{پاسخ}}
-[[فضایل امام علی (ع)]]، در کتب معتبر [[شیعه]] و [[سنی]] نقل شده است. در [[قرآن کریم]]، به اتفاق اهل سنت [[شأن نزول]] آیات زیادی راجع به [[امام علی(ع)]] می باشد. از میان این آیات می توان، به عباراتی مانند «صالح المؤمنین»، «صادقین»، «هادی»، «خیر البریه» که در نظر مفسرین اهل سنت در شأن امام علی(ع) ذکر شده اند، اشاره کرد. همچنین روایات زیادی در کتب اهل سنت، در شأن امیر المؤمنین از [[رسول خدا(ص)]] نقل شده است. همچنین روایاتی در مورد وصایت و [[ولایت]] امام علی بعد از رسول خدا در این کتب نقل شده است، که از مهم ترین آن ها می توان به [[حدیث غدیر]] اشاره نمود.
+{{درگاه|غدیر}}
+[[فضایل امام علی(ع)|فضایل امام علی(ع)]]، در منابع شیعه و اهل‌سنت، نقل شده است. اهل‌سنت [[شأن نزول]] آیات بسیاری را در مورد [[امام علی(ع)]] دانسته‌اند و همچنین او را مصداق تعبیرات قرآنی مانند «صالح المؤمنین»، «صادقین»، «هادی» و «خیر البریه» معرفی کرده‌اند. روایات بسیاری نیز در منابع اهل‌سنت، در شأن امام علی(ع) از [[رسول خدا(ص)]] نقل شده و او را همیشه با حق و همچنین حجت بر مردم در قیامت معرفی کرده‌اند.
-==فضايل امام علی(ع) در قرآن از منظر مفسران اهل سنت==
+== مفسران اهل‌سنت و فضایل امام علی(ع) در قرآن ==
-شيعه و سني اتفاق نظر دارند كه در مدح اميرالمؤمنين(ع) آيات زيادي نازل شده است.
+مفسران اهل‌سنت، آیات متعددی را در فضیلت امام علی(ع) دانسته‌اند:
+* [[پیامبر اسلام(ص)]] تمام آیاتی که درباره کرامت را است را شامل علی(ع) دانست.<ref>محمد صالح حسینی ترمذی، مناقب مرتضوی، ص۱۹، چاپ بمبئی، ۱۳۲۱ هـ.ق.</ref>
+*زمانی که آیه {{قرآن||ترجمه=خداوند، جبرئیل و (آن) مؤمن شایسته، یاور او هستند.|سوره=تحریم|آیه=۴}} نازل شد، پیامبر(ص) فرمودند: مومن شایسته، علی(ع) است.<ref>ابن المغازلی، مناقب علی بن ابی طالب، ص۲۶۹، ح۳۱۶، تهران، نشر مکتبه الاسلامیه، ۱۴۰۲ هـ.ق.</ref>
+* پیامبر(ص)، آیه‌ای که به مومنان سفارش می کند با راستگویان باشند<ref>سوره توبه، آیه۱۱۹.</ref> را همراهی با علی(ع) و اصحابش تفسیر کرد.<ref>حاکم الحسکانی، شواهد التنزیل، ج۲، ص۳۴۱، تهران، انتشارات ارشاد اسلامی، ۱۴۱۱ هـ.ق.</ref>
+* زمانی که آیه نازل شد که پیامبر را بیم‌دهنده دانست و گفت برای هر گروه هدایت‌کننده‌ای خواهد بود.<ref>سوره رعد، آیه۷.</ref> پیامبر اسلام دست بر سینه گذاشت و خود را بیم‌دهنده امت دانست. سپس با دست به‌ علی(ع) اشاره کرده و او را هدایت‌کننده امت خواند.<ref>ابن شیرویه دیلمی، فردوس الاخبار، ج۱، ص۷۵، نشر دارالکتب العربی، ۱۴۰۷.</ref>
+* از [[رسول اکرم(ص)]] نقل شده که علی(ع) را مصداق آیه‌ای دانست که ایمان آورده، عمل صالح انجام داده و بهترین مخلوقات هستند<ref>سوره بینه، آیه۷.</ref>، دانست.<ref>شواهد التنزیل، ج۲، ص۴۵۹.</ref>
+* پس از نزول آیه ۱۸۱ سوره اعراف، پیامبر(ص) مقصود از جماعت هدایت یافته را علی(ع) و شیعیان او دانست.<ref>سلیمان بن ابراهیم قندوزی حنفی، ینابیع المودّه، ج۱، ص۱۲۸، قم، انتشارات شریف رضی، ۱۴۱۳ هـ.ق.</ref>
+* پس از نزول آیه {{قرآن|وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ، أُولئِک الْمُقَرَّبُونَ|ترجمه=پیشتازان پیشتاز. * آنانند که نزدیکان (به خداوند) اند. * در بهشت‌های پرنعمت|سوره=واقعه|آیه=۱۰–۱۲}} پیامبر از جبرئیل نقل کرد که مراد از آن علی(ع) و شیعیان او هستند که به‌ سوی [[بهشت]] سبقت می‌گیرند و به‌[[خدا]] نزدیک می‌شوند.<ref>سبط بن الجوزی، تذکره الخواص، ص۱۷، تهران، انتشارات نینوی.</ref>
+* آیات دیگری مانند [[آیه اکمال]]، [[آیه لیلة المبیت]]، [[خاتم بخشی امام علی(ع)|آیه خاتم بخشی]]، [[آیه مباهله]] و … نیز در شأن امام علی نازل شده است.
-* [[اسماء بنت عميس]] نقل مي كند: وقتي آيه {{قرآن|فإن الله هو مولاه و جبرئیل و صالح المؤمنين}}<ref>تحريم/۴.</ref> نازل شد، پيامبر(ص) فرمودند: صالح المومنين علي(ع) است.<ref>ابن المغازلي، مناقب علي بن ابي طالب،ص۲۶۹، ح۳۱۶، تهران، نشر مكتبه الاسلاميه، ۱۴۰۲ هـ . ق.</ref>
+== روایات اهل‌سنت در فضائل امام علی(ع) ==
-* [[ابن عباس]] مي گويد: پيامبر(ص) فرمودند: «در قرآن آيه ای درباره كرامت نيست؛ مگر آنكه علي(ع) سركرده آن باشد.»<ref>محمد صالح حسيني ترمذي، مناقب مرتضوي،ص۱۹، چاپ بمبئي، ۱۳۲۱ هـ . ق.</ref>
+منابع اهل‌سنت، روایاتی را در فضیلت امام علی(ع) نقل کرده‌اند:
-* در تفسير آيه {{قرآن|و كونوا مع الصادقين}}<ref>توبه/۱۹.</ref> آمده است كه پيامبر(ص) فرمودند: «اي كونوا مع علي و اصحابه» يعني با علي(ع) و اصحابش باشيد.<ref>حاكم الحسكاني، شواهد التنزيل،ج۲،ص۳۴۱، تهران، انتشارات ارشاد اسلامي، ۱۴۱۱ هـ .ق.</ref>
+* پیامبر اسلام(ص): «نسبت علی(ع) به‌ من؛ نسبت سر است به‌ بدن»<ref>ابوبکر احمد بن علی الخطیب البغدادی، ج۷، ص۱۲، تاریخ بغداد، بیروت، درالکتب العلمیه.</ref>
-* در روايتي وارد شده است كه وقتي آيه {{قرآن|انما انت منذر و لکل قوم هاد}}<ref>رعد/۷.</ref> نازل شد، حضرت دست خود را بر سينه گذاشته و فرمودند: من بيم دهنده امت هستم و با دست به شانه علي(ع) اشاره كرده و فرمودند: اما تو يا علي! هادي اين امت هستي و بعد از من بوسيله تو هدايت مي يابند.<ref>ابن شيرويه ديلمي، فردوس الاخبار،ج۱،ص۷۵، نشر دارالكتب العربي، ۱۴۰۷.</ref>
+* پیامبر(ص) در روایتی علی(ع) را بهترین انسان دانست که هر کس او را نپذیرد کافر است.<ref>فردوس الاخبار، ج۳، ص۸۹.</ref>
-* از [[رسول اكرم(ص)]] وارد شده است كه مراد آيه {{قرآن|اولئك هم خير البريه}}<ref>بينه/۷.</ref>، علي(ع) و [[شيعيان]] او هستند.<ref>شواهد التنزيل، ج۲، ص۴۵۹.</ref>
+* حضرت محمد(ص) در [[جنگ تبوک]] خطاب به‌ امام علی(ع)، او را برای خود به‌‌منزله هارون برای موسی دانست، جز اینکه بعد از پیامبر اسلام، پیامبر دیگری نخواهد بود.<ref>تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۴۳۲.</ref>
-* وقتي آيه {{قرآن|يسعي نورهم}}<ref>حديد/۱۲.</ref> و {{قرآن|ممّن خلقنا امّه يهدون بالحق}}<ref>اعراف/۱۸۱.</ref> نازل شدند، پيامبر(ص) فرمودند: مراد از آن جماعت هدايت يافته، علي(ع) و شيعيان او هستند.<ref>سليمان بن ابراهيم قندوزي حنفي، ينابيع المودّه،ج۱،ص۱۲۸، قم، انتشارات شريف رضي، ۱۴۱۳ هـ .ق.</ref>
+* انس بن مالک نقل می‌کند که نزد پیامبر بود و علی(ع) وارد شد. پیامبر(ص) فرمودند: «من و علی در روز قیامت حجت بر امت هستیم.»<ref>تاریخ بغداد، ج۲، ص۸۸.</ref>
-* [[ابن عباس]] می گويد: وقتي آيه {{قرآن|و السابقون السابقون اولئک المقربون}}<ref>واقعه/۱۰.</ref> نازل شد رسول اكرم(ص) فرمودند: [[جبرئيل]] خبر داد كه مراد از آن علي(ع) و شيعيان اويند كه به سوي [[بهشت]] سبقت مي گيرند و به [[خدا]] نزديك مي شوند.<ref>سبط بن الجوزي، تذكره الخواص،ص۱۷، تهران، انتشارات نينوي.</ref>
+* [[ام سلمه|ام‌سلمه]] همسر پیامبر از رسول خدا(ص) نقل کرده که هر فردی به‌ علی(ع) دشنام دهد مرا دشنام داده، و هر که مرا دشنام دهد یقیناً خدا را دشنام داده است.<ref>ابن حسام الدین هندی، کنز العمال، ج۱۱، ص۶۰۲، ح۳۲۹۰۳، بیروت، نشر مؤسسه الرساله، ۱۴۱۳ هـ.ق.</ref>
+* ابن‌عباس از رسول خدا(ص) نقل می‌کند که محبت علی(ع) گناهان را از بین می‌برد، چنان‌که آتش، هیزم را از بین می‌برد.<ref>تاریخ بغداد، ج۴، ص۱۹۵.</ref>
+* پیامبر(ص) فرمود علی(ع) با حق است و حق با اوست، این دو از هم جدا نخواهند شد تا اینکه نزد [[حوض کوثر]] حضور یابند.<ref>ابن ابی بکر هیثمی، مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۳۴، بیروت، نشر دارالکتب العربی، ۱۴۰۲ هـ.ق.</ref>
-آیات دیگر بسیاری در شأن امام علی مانند [[آیه اکمال]]، [[آیه لیلة المبیت]]، [[آیه خاتم بخشی]]، [[آیه مباهله]] و آیات دیگر نازل شده است که به اختصار به این موارد اشاره شد.
-==فضايل امير المومنين(ع) از منظر روايات اهل سنت==
-* رسول اكرم(ص) مي فرمايند: «نسبت علي(ع) به من؛ نسبت سر است به بدن»<ref>ابوبكر احمد بن علي الخطيب البغدادي،ج۷،ص۱۲، تاريخ بغداد، بيروت، درالكتب العلميه.</ref>
-* از جابر نقل شده است كه رسول اكرم(ص) فرمودند: «علي بهترين انسان است، و هر كس او را نپذيرد كافر است.»<ref>فردوس الاخبار، ج۳، ص۸۹.</ref>
-* رسول اکرم (ص) در [[جنگ تبوك]] خطاب به اميرالمؤمنين فرمودند: «تو براي من؛ چون هارون براي موسي هستي، جز اينكه بعد از من ديگر پيامبري نخواهد بود.»<ref>تاريخ بغداد، ج۱۱، ص۴۳۲.</ref>
-*انس بن مالك مي گويد: من نزد رسول خدا(ص) بودم كه ديدم علي(ع) مي آيد، پيامبر(ص) فرمودند: «من و علي حجت بر امتّم در روز قيامت هستيم.»<ref>تاريخ بغداد، ج۲، ص۸۸.</ref>
-*[[ام سلمه]] مي گويد: رسول خدا(ص) فرمودند: «هر كسي به علي(ع) دشنام دهد مرا دشنام داده است؛ و هر كسي مرا دشنام دهد يقيناً خدا را دشنام داده است.»<ref>ابن حسام الدين هندي، كنز العمال،ج۱۱،ص۶۰۲،ح۳۲۹۰۳، بيروت، نشر موسسه الرساله، ۱۴۱۳ هـ .ق.</ref>
-*ابن عباس از رسول خدا(ص) نقل مي كند كه حضرت فرمودند: «محبت علي(ع) گناهان را از بين مي برد، چنان كه آتش هيزم را از بين مي برد.»<ref>تاريخ بغداد، ج۴، ص۱۹۵.</ref>
-*ابن عباس روايت كرده كه پيامبر(ص) فرمودند: «اگر درختان قلم شوند و درياها مركب شوند و جنيان حساب كننده شوند و آدميان نويسنده شوند، نمي توانند فضائل علي بن ابي طالب(ع) را بشمارند.»<ref>ينابيع المودّه، ج۱، ص۱۴۳.</ref>
-* پیامبر (ص) در روایت دیگری فرموده اند: «اميرالمؤمنين(ع) با حق است و حق با اوست، اين دو از هم جدا نخواهند شد تا اينكه نزد [[حوض كوثر]] حضور يابند.»<ref>ابن ابي بكر هيثمي، مجمع الزوائد،ج۹،ص۱۳۴، بيروت، نشر دارالكتب العربي، ۱۴۰۲ هـ .ق.</ref>
-*رسول خدا(ص) فرمودند: «هر كه بخواهد مانند من زندگي كند و مانند من بميرد و در بهشت عدن ساكن شود بايد كه با علي(ع) دوستي كند، و از او و [[امامان]] بعد از او متابعت كند. اگر بعد از من تكذيب ايشان كنند، صله مرا با ايشان قطع كرده اند و خداوند [[شفاعت]] مرا به ايشان (تكذيب كنندگان) نرساند.<ref>حليه الاولياء، ج۱، ص۸۶.</ref>
-==روایات وصایت امام علی در روایات اهل سنت==
-* رسول اكرم(ص) به فرمان خدا، اولين بار در [[واقعه يوم الدار]]، به صورت آشكار مردم را به جانشینی امام علی آگاه كردند و فرمودند: «انت وصييي و خليفتي من بعدي» <ref>فخر رازي، تفسير فخر رازي،ج۵،ص۲۲۱، بيروت، نشر دارالفكر، ۱۴۱۰ هـ .ق.</ref> به این امر اشاره کرده اند.
-* رسول اکرم(ص) كراراً در [[غزوات پیامبر(ص)|غزوات]] بر مسئله جانشینی و وصایت اشاره کرده اند، حضرت می فرمایند: «انت منّي بمنزله هارون من موسي الا انه لا نبي بعدي».<ref>محمد بن عيسي بن سوره، سنن ترمذي، ج۵، ص۵۹۹، ح‌۳۷۳۰ ،بيروت، نشر دارالفكر.</ref>
-*[[واقعه غدير خم]] از مهمترین دلائل وصایت امام علی(ع) است، که رسول اكرم(ص) دست امير المومنين(ع) را گرفته و فرمودند: (من كنت مولاه فعلي مولاه، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه»<ref>ابن عبدالله حاكم نيشابوري، مستدرك علي الصحيحين،ج۳،ص۱۴۴،ح۴۶۵۲، بيروت، نشر دارالكتب العلميّه، ۱۴۱۱ هـ . ق.</ref>
-{{پایان پاسخ}}
 {{مطالعه بیشتر}}
-==مطالعه بيشتر==
-۱. الغدير، علامه عبدالحسين اميني.
-۲. راهبرد اهل سنت به مساله امامت، علامه آقا محمد علي كرمانشاهي.
-۳. كفايه الطالب، ابن محمد القرشي الكنجي الشافعي.
-۴. حليه الاولياء، ابو نعيم احمد بن عبدالله اصفهاني.
-۵. ينابيع الموده، سليمان بن ابراهيم قندوزي حنفي.
-۶. مستدرك علي الصحيحين، ج۳، ابن عبدالله حاكم نيشابوري.
-۷. شرح نهج البلاغه، ابن ابي الحديد.
-۸. فروغ ولايت، جعفر سبحاني.
-۹. پژوهش عميق پيرامون زندگي علي(ع)، جغفر سبحاني.
-{{پایان مطالعه بیشتر}}
-==منابع==
-<references />
+== منابع ==
+{{پانویس|۲}}
+{{شاخه
+ | شاخه اصلی = کلام
+ | شاخه فرعی۱ = امامت
+ | شاخه فرعی۲ = امامت خاصه
+ | شاخه فرعی۳ =امام علی(ع)
+}}
 {{تکمیل مقاله
   | شناسه = شد
@@ خط ۷۶: / خط ۴۴: @@
   | ویرایش = شد
   | لینک‌دهی = شد
   | ناوبری =
-  | نمایه =
+  | نمایه = شد
   | تغییر مسیر = شد
-  | بازبینی =
+ | ارجاعات =
-  | تکمیل =
+ | بازبینی نویسنده =
+  | بازبینی =شد
+  | تکمیل =
   | اولویت = ب
   | کیفیت = ج
 }}
 {{پایان متن}}
+[[رده:فضائل امام علی(ع)]]
+[[رده:امام علی(ع)]]
+{{پانویس}}
+[[ar:فضائل الإمام علي(ع) في مصادر السنية]]
+[[en:Virtues of Imam Ali (a) in Sunni Sources]]
+[[ps:د امام علی (ع) فضایل د اهل سنت په کتابونو کي]]
+[[fr:Vertus de l'Imam Ali (a) dans les sources des sunnites]]