زبان پرسش و پاسخ در قبر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش}} {{شروع متن}} {{سوال}} پرسش و پاسخ قبر، به چه زبانى است؟ {{پایان سوال}} {{پ...» ایجاد کرد)
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
پرسش و پاسخ قبر، به چه زبانى است؟
پرسش و پاسخ قبر، به چه زبانی است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
l در پاسخ از پرسش عربى بودن تلقين، گوشه هايى از اين پرسش نيز پاسخ داده شد. كلمه ها و جمله هاى تلقين، همان سخن هايى است كه يك فرد مسلمان در زندگى بارها شنيده و معناى آن را مى دانسته است و چه بسا آنها را حفظ بوده است. مانند: شهادتين و اسامى ائمه(ع) كه در تلقين و پاسخ در قبر يادآورى مى شود، نه اين كه پرسش و پاسخ، يك دوره كلاس زبان باشد.
[[روح]] پس از جدایی از بدن و عالم مادیات، از محدودیت‌ها، از جمله محدودیت زبانی رهایی می‌یابد.<ref>رفیعی قزوینی، زندگی پس از مرگ، ص۶۸.</ref>
 
اما در باره ى كسانى كه با جمله هاى عربى آشنايى ندارند و عقايد خود را به زبان مادرى خود مى دانند. در اخبار و روايات مربوط به سؤال در قبر، چيزى صريحاً در اين زمينه عنوان نشده است.<ref>مير احمد فقيه نى ريزى، گفتگويى پيرامون قبر، ص۱۶۹.</ref>
همچنین، سخن گفتن و انتقال پیام، تنها از راه مکالمه با زبان نیست. در این جهان نیز گفتار و سخن به غیر زبان ممکن است؛ شکل و شاکلهٔ برخی معماری‌ها، تابلوها، حالات انسان‌ها و غیره از جنس نطق صامت است. سخن گفتن برخی موجودات با اولیای الهی نیز گونه دیگری از نطق بوده که نطق باطنی خوانده شده، مانند سخن گفتن سنگ ریزه‌ها با پیامبر(ص).<ref> رفیعی قزوینی، زندگی پس از مرگ، ص۷۱ و ۷۲.</ref>  
 
تنها روايتى كه نگارنده در اين مورد پيدا كرده است، سخنى از اميرمؤمنان(عليه السلام)است، كه وقتى به اذن خداوند، مرده اى را از قبر بيرون آورد، با زبان فارسى تكلم مى كرد و حال آن كه پيش از مرگ عرب زبان بود و اين تبديل زبان را به دليل پايبندى او، به سنت و فرهنگ اهل آن زبان معرفى كرد.<ref>بحار الانوار، ج۶، ص۱۳۰، ح ۳۹.</ref> پس مى توان گفت، مؤمنان نيز كه با فرهنگ اسلام محشورند، به زبان عربى مسلط مى شوند.
محققان احتمال داده‌اند که سخن گفتن در عالم قبر که همان [[برزخ]] است، با همان زبان و صدای عالم برزخ باشد. چنان‌که در روایات آمده، حوادث و صداهای عالم برزخ و میت را همه غیر از انسان‌ها و جنیان می‌شنوند.
 
از سوى ديگر، عالم برزخ و مناسبات آن، غير از عالم ماده و طبيعت است. در اين عالم، تبادل افكار و خواسته ها با زبان در صورت آشنايى ممكن است; ولى در برزخ، از راه هاى ديگر كه مناسب آن عالم است، ممكن است.
در روایات، مطلبی پیرامون سؤال قبر از کسانی که با جمله‌های عربی آشنایی ندارند، ذکر نشده است.<ref>میر احمد فقیه نی ریزی، گفتگویی پیرامون قبر، ص۱۶۹.</ref>
 
در خصوص اين پرسش، مى توان گفت كه روح پس از جدايى از بدن و عالم ماديات، از محدوديت ها رهايى مى يابد و به نيرويش افزوده مى شود<ref>رفيعى قزوينى، زندگى پس از مرگ، ص۶۸.</ref>; بنابراين، محدوديت زبانى برطرف مى شود.
== منابع ==
{{پانویس}}
يا اينكه مى توان گفت، سخن گفتن و انتقال پيام، تنها از راه مكالمه با زبان خاص نيست. چون نطق اقسامى دارد. مانند: نطق صامت. يعنى هيئت و شاكله ى چيزى سخن مى گويد. مانند: سخن گفتن معمارى ها، تابلوها، حالات انسان ها و... .
سخن گفتن برخى موجودات با اولياى الهى، گونه ى ديگرى از نطق (نطق باطنى) است. مانند: سخن گفتن سنگ ريزه ها در دست مبارك پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) همچنين عبدالله بن مسعود نقل مى كند كه وقتى از كنار كوهى مى گذشتيم، ديديم، سنگ ها و كلوخ ها و همه ى اشيا يك صدا مى گفتند: «السلام عليك يا رسول الله» قرآن نيز همين حقيقت را تأييد مى كند:<ref>همان، ص۷۱ و ۷۲.</ref>  
(إِنْ مِنْ شَيْء إِلاّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لكِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُمْ); تمام ذره هاى هستى، خدا را تسبيح و حمد مى كنند; ولى شما نمى شنويد.
ما سميعيم و بصيريم و هُشيم *** با شما نامحرمان ما خامشيم
پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم) هنگام سخن گفتن، به ستونى تكيه مى كرد. بعد منبرى بنا كردند و پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) بر آن سخن مى گفت. در اين هنگام بود كه ستون از هجر آن وجود نازنين، به ناله و فرياد آمد.<ref>محمد رضا ربانى، معاد ربانى، ص۹۵.</ref>
استن حنانه از هجر رسول *** ناله مى كرد همچون اصحاب عقول
اگر هيكل بى جان چوبى به اذن خدا به سخن آيد، آيا ميت نمى تواند سخن بگويد؟
نطق آب و نطق خاك و نطق گل *** هست محسوس حواس اهل دل
پس لزومى ندارد كه حتماً در قبر، زنده شدن به صورت مادى باشد. به اين صورت كه پاسخ، با همان زبان و صداى عالم مثالى برزخى باشد. چنان كه در روايات آمده است كه حوادث و صداهاى عالم برزخ و ميت را همه مى شنوند، غير از آدميان و جنيان (كه در جهان مادى به سر مى برند). و اگر كسى پافشارى كند كه حتماً پاسخ گفتن مادى است، خواهيم گفت كه بدن مادى ميت، مانند ديگر اجسام و ذرات عالم، با زبان حال پاسخ مى گويد.
==منابع==
<references />
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =  
  | شاخه اصلی =کلام
|شاخه فرعی۱ =  
|شاخه فرعی۱ =معاد
|شاخه فرعی۲ =  
|شاخه فرعی۲ =قبر
|شاخه فرعی۳ =  
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =-
  | تیترها =  
  | تیترها =-
  | ویرایش =  
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =شد
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت =ج
  | کیفیت =  
  | کیفیت =ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۴۲

سؤال

پرسش و پاسخ قبر، به چه زبانی است؟

روح پس از جدایی از بدن و عالم مادیات، از محدودیت‌ها، از جمله محدودیت زبانی رهایی می‌یابد.[۱]

همچنین، سخن گفتن و انتقال پیام، تنها از راه مکالمه با زبان نیست. در این جهان نیز گفتار و سخن به غیر زبان ممکن است؛ شکل و شاکلهٔ برخی معماری‌ها، تابلوها، حالات انسان‌ها و غیره از جنس نطق صامت است. سخن گفتن برخی موجودات با اولیای الهی نیز گونه دیگری از نطق بوده که نطق باطنی خوانده شده، مانند سخن گفتن سنگ ریزه‌ها با پیامبر(ص).[۲]

محققان احتمال داده‌اند که سخن گفتن در عالم قبر که همان برزخ است، با همان زبان و صدای عالم برزخ باشد. چنان‌که در روایات آمده، حوادث و صداهای عالم برزخ و میت را همه غیر از انسان‌ها و جنیان می‌شنوند.

در روایات، مطلبی پیرامون سؤال قبر از کسانی که با جمله‌های عربی آشنایی ندارند، ذکر نشده است.[۳]

منابع

  1. رفیعی قزوینی، زندگی پس از مرگ، ص۶۸.
  2. رفیعی قزوینی، زندگی پس از مرگ، ص۷۱ و ۷۲.
  3. میر احمد فقیه نی ریزی، گفتگویی پیرامون قبر، ص۱۶۹.