زاد المعاد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۶: خط ۴۶:
محمدباقر بن محمدتقی مجلسی مشهور به [[علامه مجلسی]] و مجلسی دوم از علما و محدثان بزرگ شیعه در قرن یازدهم هجری بود. علامه مجلسی عالمی برجسته و تأثیرگذار و نویسنده‌ای پرکار بود که آثار بسیاری در موضوعات مختلف و با اتکا به احادیث و اخبار [[ائمه اطهار(ع)]] نوشت. آثار مجلسی پس از او مورد استناد و رجوع دانشمندان شیعه قرار گرفت.<ref>علی نصیری، درسنامه علم حدیث، قم، مرکز نشر هاجر، ص ۱۶۹.</ref>  
محمدباقر بن محمدتقی مجلسی مشهور به [[علامه مجلسی]] و مجلسی دوم از علما و محدثان بزرگ شیعه در قرن یازدهم هجری بود. علامه مجلسی عالمی برجسته و تأثیرگذار و نویسنده‌ای پرکار بود که آثار بسیاری در موضوعات مختلف و با اتکا به احادیث و اخبار [[ائمه اطهار(ع)]] نوشت. آثار مجلسی پس از او مورد استناد و رجوع دانشمندان شیعه قرار گرفت.<ref>علی نصیری، درسنامه علم حدیث، قم، مرکز نشر هاجر، ص ۱۶۹.</ref>  


توانایی علامه مجلسی در دانش‌های حدیثی مورد اتفاق علمای [[شیعه]] است. هرچند بر دیدگاه و روش علامه مجلسی در باب نقل و تفسیر روایات نقدهایی به‌خصوص در دوره معاصر وارد شده است. عالمان بزرگ شیعه از جایگاه والای مجلسی در مقام یک محدث سخن گفته‌اند.<ref>محمد بن الحسن الحر العاملی، امل الآمل فی علماء جبل، مکتبة الأندلس، ج ۲، ص ۲۴۸.</ref>
توانایی علامه مجلسی در دانش‌های حدیثی مورد اتفاق علمای [[شیعه]] است. هرچند بر دیدگاه و روش علامه مجلسی در باب نقل و تفسیر روایات نقدهایی به‌خصوص در دوره معاصر وارد شده است، عالمان بزرگ شیعه از جایگاه والای مجلسی در مقام یک محدث سخن گفته‌اند.<ref>محمد بن الحسن الحر العاملی، امل الآمل فی علماء جبل، مکتبة الأندلس، ج ۲، ص ۲۴۸.</ref> علامه مجلسی به دلیل جایگاه علمی و دینی خود شأن والای اجتماعی و سیاسی فراوانی یافت. او از سوی شاهان صفوی، که برای اولین بار تشیع را مذهب رسمی و مبنای دینی حکومت خود قرار داده بودند، به سمت‌های بالای دینی و اجتماعی منصوب شد.<ref>حسن طارمی، علامه مجلسی، تهران، انتشارات طرح نو، ص ۱۶-۱۷.</ref>
علامه مجلسی به دلیل جایگاه علمی و دینی خود شأن والای اجتماعی و سیاسی فراوانی یافت. او از سوی شاهان صفوی، که برای اولین بار تشیع را مذهب رسمی و مبنای دینی حکومت خود قرار داده بودند، به سمت‌های بالای دینی و اجتماعی منصوب شد.<ref>حسن طارمی، علامه مجلسی، تهران، انتشارات طرح نو، ص ۱۶-۱۷.</ref>


== جایگاه و محتوا ==
== جایگاه و محتوا ==




...
 
زاد المعاد از تألیفات فارسی علامه مجلسی است.
 
در آغاز كتاب زادالمعاد مى گويد:
 
چون… از حضرت رسول خدا و ائمه هدى ـ صلوات الله عليه وعليهم اجمعين ـ ادعيه و اعمال بسيار منقول گرديده… و اكثر خلق را به اعتبار اشتغال به انواع اشغال دنيويه و غيرها تحصيل آنها و عمل به جميع آنها ميسر نيست, خواستم كه منتخبى از اعمال سال و فضايل ايام و ليالى شريفه متبركه و اعمال آنها… [را] در اين رساله ايراد نمايم كه عامه خلق از بركات آنها محروم نباشند.<ref>اسفنديارى محمد، «عمومى كردن علم با مطالعه موردى درباره علامه مجلسى»، آیینه پژوهش، خرداد و تیر ۱۳۷۹، شماره ۶۲، ص۲ تا ۶.</ref>
 





نسخهٔ ‏۲۳ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۳

سؤال

زاد المعاد از کیست و چه محتوایی دارد؟

زاد المعاد
زاد المعاد
اطلاعات کتاب
نویسندهعلامه مجلسی
تاریخ نگارشقرن یازدهم
موضوعدعا
زبانفارسی


زاد المعاد

نویسنده

محمدباقر بن محمدتقی مجلسی مشهور به علامه مجلسی و مجلسی دوم از علما و محدثان بزرگ شیعه در قرن یازدهم هجری بود. علامه مجلسی عالمی برجسته و تأثیرگذار و نویسنده‌ای پرکار بود که آثار بسیاری در موضوعات مختلف و با اتکا به احادیث و اخبار ائمه اطهار(ع) نوشت. آثار مجلسی پس از او مورد استناد و رجوع دانشمندان شیعه قرار گرفت.[۱]

توانایی علامه مجلسی در دانش‌های حدیثی مورد اتفاق علمای شیعه است. هرچند بر دیدگاه و روش علامه مجلسی در باب نقل و تفسیر روایات نقدهایی به‌خصوص در دوره معاصر وارد شده است، عالمان بزرگ شیعه از جایگاه والای مجلسی در مقام یک محدث سخن گفته‌اند.[۲] علامه مجلسی به دلیل جایگاه علمی و دینی خود شأن والای اجتماعی و سیاسی فراوانی یافت. او از سوی شاهان صفوی، که برای اولین بار تشیع را مذهب رسمی و مبنای دینی حکومت خود قرار داده بودند، به سمت‌های بالای دینی و اجتماعی منصوب شد.[۳]

جایگاه و محتوا

زاد المعاد از تألیفات فارسی علامه مجلسی است.

در آغاز كتاب زادالمعاد مى گويد:

چون… از حضرت رسول خدا و ائمه هدى ـ صلوات الله عليه وعليهم اجمعين ـ ادعيه و اعمال بسيار منقول گرديده… و اكثر خلق را به اعتبار اشتغال به انواع اشغال دنيويه و غيرها تحصيل آنها و عمل به جميع آنها ميسر نيست, خواستم كه منتخبى از اعمال سال و فضايل ايام و ليالى شريفه متبركه و اعمال آنها… [را] در اين رساله ايراد نمايم كه عامه خلق از بركات آنها محروم نباشند.[۴]



منابع

  1. علی نصیری، درسنامه علم حدیث، قم، مرکز نشر هاجر، ص ۱۶۹.
  2. محمد بن الحسن الحر العاملی، امل الآمل فی علماء جبل، مکتبة الأندلس، ج ۲، ص ۲۴۸.
  3. حسن طارمی، علامه مجلسی، تهران، انتشارات طرح نو، ص ۱۶-۱۷.
  4. اسفنديارى محمد، «عمومى كردن علم با مطالعه موردى درباره علامه مجلسى»، آیینه پژوهش، خرداد و تیر ۱۳۷۹، شماره ۶۲، ص۲ تا ۶.