دعای طلب دنیا در نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
(بازبینی و بازنویسی مدخل)
(اصلاح ارقام)
خط ۶: خط ۶:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
[[امیرالمؤمنین|امیرمومنان علی(ع)]] در کنار دعا برای آخرت، به رفاه و رشد دنیا دعا می‌کند. در کنار پناه بردن به خدا از گمراهی، از تهیدستی در دنیا به خدا پناهنده می‌شود و از خدا طلب توسعه روزی می‌کند. در کنار دعا برای سلامتی دین، به سلامتی بدن نیز دعا می‌کند.
[[امیرالمؤمنین|امیرمومنان علی(ع)]] در کنار دعا برای آخرت، به رفاه و رشد دنیا دعا می‌کند. در کنار پناه بردن به خدا از گمراهی، از تهیدستی در دنیا به خدا پناهنده می‌شود و از خدا طلب توسعه روزی می‌کند. در کنار دعا برای سلامتی دین، به سلامتی بدن نیز دعا می‌کند.
دعاهای [[حضرت علی(ع)]] بیانگر این حقیقت است که دین [[اسلام]] همانگونه که برای سعادت آخرت برنامه دارد، برای رفاه دنیا نیز برنامه دارد. در نگاه اسلام، دنیا پلی است برای رسیدن به آخرت و مزرعه‌ای است برای توشه برداشتن به سفر [[معاد در قرآن|قیامت]]. داشتن دنیا منافاتی با تقرب به خدا، رسیدن به مقامات معنوی و راز و نیاز با خدا ندارد. با داشتن دنیا می‌توان به نیازمندان کمک کرد و به قرب الهی رسید. همین است که حضرت سلیمان(ع) گفت: {{قرآن||ترجمه= پروردگارا! مرا ببخش و حکومتی به من عطا کن که بعد از من سزاوار هیچ‌کس نباشد، که تو بسیار بخشنده‌ای!|سوره=ص|آیه=۳۵}}
دعاهای [[حضرت علی(ع)]] بیانگر این حقیقت است که دین [[اسلام]] همانگونه که برای سعادت آخرت برنامه دارد، برای رفاه دنیا نیز برنامه دارد. در نگاه اسلام، دنیا پلی است برای رسیدن به آخرت و مزرعه‌ای است برای توشه برداشتن به سفر [[معاد در قرآن|قیامت]]. داشتن دنیا منافاتی با تقرب به خدا، رسیدن به مقامات معنوی و راز و نیاز با خدا ندارد. با داشتن دنیا می‌توان به نیازمندان کمک کرد و به قرب الهی رسید. همین است که [[حضرت سلیمان(ع)]] گفت: {{قرآن||ترجمه= پروردگارا! مرا ببخش و حکومتی به من عطا کن که بعد از من سزاوار هیچ‌کس نباشد، که تو بسیار بخشنده‌ای!|سوره=ص|آیه=۳۵}}


== دعاهای امام علی(ع) گویای تک بعدی نبودن دین ==
== دعاهای امام علی(ع) گویای تک بعدی نبودن دین ==
۱. دعا برای درخواست خشنودی خدا در کنار بی‌نیازی از غیر
'''۱. دعا برای درخواست خشنودی خدا در کنار بی‌نیازی از غیر'''


امام(ع) در نهج البلاغه از خدا می‌خواهد رضایت‌مندی خود را در کنار بی‌نیاز کردن را به او عطا کند: {{متن عربی| فَهَبْ لَنَا فِي هَذَا الْمَقَامِ رِضَاكَ وَ أَغْنِنَا عَنْ مَدِّ الْأَيْدِي إِلَى سِوَاك|ترجمه=}}<ref>شریف رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغه، قم، هجرت، چاپ اول، ۱۴۱۴ ق، ص۱۳۶، خطبه۹۱.</ref>
امام(ع) در نهج البلاغه از خدا می‌خواهد رضایت‌مندی خود را در کنار بی‌نیاز کردن به او عطا کند: {{متن عربی| فَهَبْ لَنَا فِي هَذَا الْمَقَامِ رِضَاكَ وَ أَغْنِنَا عَنْ مَدِّ الْأَيْدِي إِلَى سِوَاك|ترجمه=}}<ref>شریف رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغه، قم، هجرت، چاپ اول، ۱۴۱۴ ق، ص۱۳۶، خطبه۹۱.</ref>


۲. درخواست سلامت در دین در کنار سلامت بدن
ثروت و ثروتمندي در نگاه اسلام اگر همراه ارزش‌هاي معنوي باشد، مطلوب است و فقر اجتماعی غير مطلوب است.<ref> نهج البلاغه، حکمت ۳۱۹.</ref> [[رسول خدا(ص)]] ثروت و بی‌نیازی از دیگران را نیکوترین کمک  رسیدن به تقوی دانسته است: {{متن عربی|نِعْمَ‏ الْعَوْنُ‏ عَلَى تَقْوَى اللَّهِ الْغِنَى|ترجمه= ثروتمندي کمک خوبي بر تقواي الهي است.}}<ref>كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۷۱.</ref>


سلامت دین با سلامت بدن همراه است. اگر بدن سالم نباشد انسان نمی‌تواند جهاد کند، روزه بگیرد، حج برود، کار و تلاش کند. امام علی(ع) سلامت دین را با سسلامت بدن از خدا می‌خواهد: {{متن عربی|وَ نَسْأَلُهُ الْمُعَافَاه فِي الْأَدْيَانِ كَمَا نَسْأَلُهُ الْمُعَافَاه فِي الْأَبْدَان|ترجمه=}}<ref>شریف رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغه، قم، هجرت، چاپ اول، ۱۴۱۴ ق، ص۱۴۴، خطبه۹۹.</ref>
'''۲. درخواست سلامت در دین در کنار سلامت بدن'''


۳. دعا برای بارش باران
سلامت دین با سلامت بدن همراه است. اگر بدن سالم نباشد انسان نمی‌تواند جهاد کند، روزه بگیرد، حج برود، کار و تلاش کند. امام علی(ع) سلامت دین را با سلامت بدن از خدا می‌خواهد: {{متن عربی|وَ نَسْأَلُهُ الْمُعَافَاه فِي الْأَدْيَانِ كَمَا نَسْأَلُهُ الْمُعَافَاه فِي الْأَبْدَان|ترجمه=}}<ref>شریف رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغه، قم، هجرت، چاپ اول، ۱۴۱۴ ق، ص۱۴۴، خطبه۹۹.</ref>
 
'''۳. دعا برای بارش باران'''


نماز باران و دعا بعد از نماز یکی از دستورات دینی است که می‌رساند درخواست دنیا از خدا را خود دین به مؤمنان دستور داده است و امیرمومنان علی(ع) در خطبه ۱۱۵ و ۱۴۳ نهج البلاغه برای بارش باران دعا کرده است.
نماز باران و دعا بعد از نماز یکی از دستورات دینی است که می‌رساند درخواست دنیا از خدا را خود دین به مؤمنان دستور داده است و امیرمومنان علی(ع) در خطبه ۱۱۵ و ۱۴۳ نهج البلاغه برای بارش باران دعا کرده است.
خط ۲۳: خط ۲۵:
امام علی(ع) با دعاهای خود در نهج البلاغه این حقیقت را بازگو می‌کند که برخلاف اندیشه‌های انحرافی، دین اسلام دینی است که هم بر بعد معنوی تأکید دارد و هم بعد مادی را در نظر دارد. برای رسیدن به آخرت برنامه‌های مادی و معنوی را در کنار هم قرار داده است. قرآن هم در کنار اقامه نماز به دادن زکات تکیه دارد تا بعد مادی دین اسلام را برساند.<ref>سوره بقره، آیه۴۳. ۸۳. ۱۱۰. ۱۷۷. ۲۷۷. سوره نساء، آیه۷۷. ۱۶۲. سوره مائده، آیه۱۲. ۵۵ و ….</ref>
امام علی(ع) با دعاهای خود در نهج البلاغه این حقیقت را بازگو می‌کند که برخلاف اندیشه‌های انحرافی، دین اسلام دینی است که هم بر بعد معنوی تأکید دارد و هم بعد مادی را در نظر دارد. برای رسیدن به آخرت برنامه‌های مادی و معنوی را در کنار هم قرار داده است. قرآن هم در کنار اقامه نماز به دادن زکات تکیه دارد تا بعد مادی دین اسلام را برساند.<ref>سوره بقره، آیه۴۳. ۸۳. ۱۱۰. ۱۷۷. ۲۷۷. سوره نساء، آیه۷۷. ۱۶۲. سوره مائده، آیه۱۲. ۵۵ و ….</ref>


[[خداوند]] در [[سوره فرقان]] می‌فرماید: {{قرآن||ترجمه= بگو: اگر دعای شما نباشد، پروردگارم هیچ اعتنایی به شما نمی‌کند.|سوره = فرقان|آیه=۷۷}}دعا درباره مسائل دنیوی اشکالی ندارد و انسان باید حاجات و نیازهای خودش را از خداوند بخواهد. باید توجه کرد که معنی صحیح دعا برای مسائل دنیوی درخواست امور مادی برای حفظ [[امور معنوی]] است؛ مثلاً درخواست [[روزی حلال]] یک دعای دنیوی اما معنوی است. این گونه دعاها در دعاهای [[امامان(ع)]] فراوان است.
اندیشه درخواست دنیای حلال از خداوند اندیشه‌ای قرآنی است و منافاتی با معنویت ندارد: {{قرآن|وَ مِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ رَبَّنا آتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ|ترجمه=و بعضى مى‏گويند: پروردگارا! به ما در دنيا نيكى عطا كن! و در آخرت نيز نيكى مرحمت فرما! و ما را از عذابِ آتش نگاه دار!|سوره=بقره|آیه=۲۰۱}}حضرت سلیمان نیز از خدا دنیا را می‌خاهد با اینکه مقام نبوت و امامت را خدا به ایشان داده بود: {{قرآن|قالَ رَبِّ اغْفِرْ لي‏ وَ هَبْ لي‏ مُلْكاً لا يَنْبَغي‏ لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدي إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ|ترجمه=گفت: پروردگارا! مرا ببخش و حكومتى به من عطا كن كه بعد از من سزاوار هيچ كس نباشد، كه تو بسيار بخشنده‏اى!|سوره=ص|آیه=۳۵}}
 
[[خداوند]] در [[سوره فرقان]] می‌فرماید: {{قرآن||ترجمه= بگو: اگر دعای شما نباشد، پروردگارم هیچ اعتنایی به شما نمی‌کند.|سوره = فرقان|آیه=۷۷}}دعا درباره مسائل دنیوی اشکالی ندارد و انسان باید حاجات و نیازهای خودش را از خداوند بخواهد. باید توجه کرد که معنی صحیح دعا برای مسائل دنیوی درخواست امور مادی برای حفظ امور معنوی است. درخواست روزی حلال یک دعای دنیوی اما معنوی است. این گونه دعاها در دعاهای [[امامان(ع)]] فراوان است.


{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}

نسخهٔ ‏۱۲ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۲

سؤال

امام علی(ع) در نهج البلاغه دعاهایی را تعلیم می‌دهد مانند در خواست رزق و روزی، سلامتی بدن که با موارد دیگر توصیه شده در سایر دعاها مانند تقرب به خدا یا اموری که عرفا به آن پرداخته‌اند مانند رضوان خدا و … تفاوت یا حتی منافات دارد. مراد حضرت از این نوع دعا چیست؟

امیرمومنان علی(ع) در کنار دعا برای آخرت، به رفاه و رشد دنیا دعا می‌کند. در کنار پناه بردن به خدا از گمراهی، از تهیدستی در دنیا به خدا پناهنده می‌شود و از خدا طلب توسعه روزی می‌کند. در کنار دعا برای سلامتی دین، به سلامتی بدن نیز دعا می‌کند. دعاهای حضرت علی(ع) بیانگر این حقیقت است که دین اسلام همانگونه که برای سعادت آخرت برنامه دارد، برای رفاه دنیا نیز برنامه دارد. در نگاه اسلام، دنیا پلی است برای رسیدن به آخرت و مزرعه‌ای است برای توشه برداشتن به سفر قیامت. داشتن دنیا منافاتی با تقرب به خدا، رسیدن به مقامات معنوی و راز و نیاز با خدا ندارد. با داشتن دنیا می‌توان به نیازمندان کمک کرد و به قرب الهی رسید. همین است که حضرت سلیمان(ع) گفت: ﴿پروردگارا! مرا ببخش و حکومتی به من عطا کن که بعد از من سزاوار هیچ‌کس نباشد، که تو بسیار بخشنده‌ای!(ص:۳۵)

دعاهای امام علی(ع) گویای تک بعدی نبودن دین

۱. دعا برای درخواست خشنودی خدا در کنار بی‌نیازی از غیر

امام(ع) در نهج البلاغه از خدا می‌خواهد رضایت‌مندی خود را در کنار بی‌نیاز کردن به او عطا کند: «فَهَبْ لَنَا فِي هَذَا الْمَقَامِ رِضَاكَ وَ أَغْنِنَا عَنْ مَدِّ الْأَيْدِي إِلَى سِوَاك»[۱]

ثروت و ثروتمندي در نگاه اسلام اگر همراه ارزش‌هاي معنوي باشد، مطلوب است و فقر اجتماعی غير مطلوب است.[۲] رسول خدا(ص) ثروت و بی‌نیازی از دیگران را نیکوترین کمک رسیدن به تقوی دانسته است: «نِعْمَ‏ الْعَوْنُ‏ عَلَى تَقْوَى اللَّهِ الْغِنَى؛ ثروتمندي کمک خوبي بر تقواي الهي است.»[۳]

۲. درخواست سلامت در دین در کنار سلامت بدن

سلامت دین با سلامت بدن همراه است. اگر بدن سالم نباشد انسان نمی‌تواند جهاد کند، روزه بگیرد، حج برود، کار و تلاش کند. امام علی(ع) سلامت دین را با سلامت بدن از خدا می‌خواهد: «وَ نَسْأَلُهُ الْمُعَافَاه فِي الْأَدْيَانِ كَمَا نَسْأَلُهُ الْمُعَافَاه فِي الْأَبْدَان»[۴]

۳. دعا برای بارش باران

نماز باران و دعا بعد از نماز یکی از دستورات دینی است که می‌رساند درخواست دنیا از خدا را خود دین به مؤمنان دستور داده است و امیرمومنان علی(ع) در خطبه ۱۱۵ و ۱۴۳ نهج البلاغه برای بارش باران دعا کرده است.

امام علی(ع) با دعاهای خود در نهج البلاغه این حقیقت را بازگو می‌کند که برخلاف اندیشه‌های انحرافی، دین اسلام دینی است که هم بر بعد معنوی تأکید دارد و هم بعد مادی را در نظر دارد. برای رسیدن به آخرت برنامه‌های مادی و معنوی را در کنار هم قرار داده است. قرآن هم در کنار اقامه نماز به دادن زکات تکیه دارد تا بعد مادی دین اسلام را برساند.[۵]

اندیشه درخواست دنیای حلال از خداوند اندیشه‌ای قرآنی است و منافاتی با معنویت ندارد: ﴿وَ مِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ رَبَّنا آتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ؛ و بعضى مى‏گويند: پروردگارا! به ما در دنيا نيكى عطا كن! و در آخرت نيز نيكى مرحمت فرما! و ما را از عذابِ آتش نگاه دار!(بقره:۲۰۱)حضرت سلیمان نیز از خدا دنیا را می‌خاهد با اینکه مقام نبوت و امامت را خدا به ایشان داده بود: ﴿قالَ رَبِّ اغْفِرْ لي‏ وَ هَبْ لي‏ مُلْكاً لا يَنْبَغي‏ لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدي إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ؛ گفت: پروردگارا! مرا ببخش و حكومتى به من عطا كن كه بعد از من سزاوار هيچ كس نباشد، كه تو بسيار بخشنده‏اى!(ص:۳۵)

خداوند در سوره فرقان می‌فرماید: ﴿بگو: اگر دعای شما نباشد، پروردگارم هیچ اعتنایی به شما نمی‌کند.(فرقان:۷۷)دعا درباره مسائل دنیوی اشکالی ندارد و انسان باید حاجات و نیازهای خودش را از خداوند بخواهد. باید توجه کرد که معنی صحیح دعا برای مسائل دنیوی درخواست امور مادی برای حفظ امور معنوی است. درخواست روزی حلال یک دعای دنیوی اما معنوی است. این گونه دعاها در دعاهای امامان(ع) فراوان است.


منابع

  1. شریف رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغه، قم، هجرت، چاپ اول، ۱۴۱۴ ق، ص۱۳۶، خطبه۹۱.
  2. نهج البلاغه، حکمت ۳۱۹.
  3. كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۷۱.
  4. شریف رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغه، قم، هجرت، چاپ اول، ۱۴۱۴ ق، ص۱۴۴، خطبه۹۹.
  5. سوره بقره، آیه۴۳. ۸۳. ۱۱۰. ۱۷۷. ۲۷۷. سوره نساء، آیه۷۷. ۱۶۲. سوره مائده، آیه۱۲. ۵۵ و ….