حدیث قیام مردی از اهل قم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{درگاه|حکومت دینی}}
{{درگاه|حکومت دینی}}
{{پاسخ}}حدیث قیام مردی از اهل قم از نظر سند [[سند صحیح|صحیح]] و معتبر نیست. این روایت نخستین بار در کتاب [[بحارالانوار (کتاب)|بحارالانوار]] به نقل از کتاب [[تاریخ قم (کتاب)|تاریخ قم]] آمده و در کتاب‌های معتبر و اولیه [[شیعه]] ذکر نشده است.
{{پاسخ}}'''حدیث قیام مردی از اهل قم''' در کتاب [[بحارالانوار (کتاب)|بحارالانوار]] از [[امام کاظم(ع)]] نقل شده و بر اساس آن، مردی از اهل [[قم]]، مردم را به سوی حق دعوت می‌کند و گروهی دور او جمع می‌شوند که مانند پاره‌های فولادند و از جنگ خسته نمی‌شوند.<ref name=":0" /> این حدیث نخستین بار در کتاب [[بحارالانوار (کتاب)|بحارالانوار]] به نقل از کتاب [[تاریخ قم (کتاب)|تاریخ قم]] آمده<ref name=":0" /> و در کتاب‌های معتبر و اولیه [[شیعه]] ذکر نشده است. این روایت را از نظر سند [[سند صحیح|صحیح]] و معتبر ندانسته‌اند.


== متن و ترجمه ==
== متن و ترجمه ==

نسخهٔ ‏۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۵

سؤال

آیا روایت قیام مردی از اهل قم، که همراهان او مانند فولاد با صلابت هستند، صحیح است؟

درگاه‌ها
حکومت دینی.png


حدیث قیام مردی از اهل قم در کتاب بحارالانوار از امام کاظم(ع) نقل شده و بر اساس آن، مردی از اهل قم، مردم را به سوی حق دعوت می‌کند و گروهی دور او جمع می‌شوند که مانند پاره‌های فولادند و از جنگ خسته نمی‌شوند.[۱] این حدیث نخستین بار در کتاب بحارالانوار به نقل از کتاب تاریخ قم آمده[۱] و در کتاب‌های معتبر و اولیه شیعه ذکر نشده است. این روایت را از نظر سند صحیح و معتبر ندانسته‌اند.

متن و ترجمه


«رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَّ یَدْعُو اَلنَّاسَ إِلَی اَلْحَقِّ یَجْتَمِعُ مَعَهُ قَوْمٌ کَزُبَرِ اَلْحَدِیدِ لاَ تُزِلُّهُمُ اَلرِّیَاحُ اَلْعَوَاصِفُ وَ لاَ یَمَلُّونَ مِنَ اَلْحَرَبِ وَ لاَ یَجْبُنُونَ وَ عَلَی اَللَّهِ یَتَوَکَّلُونَ وَ اَلْعٰاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ؛ مردی از اهل قم مردم را به سوی حق دعوت می‌کند و قومی گرداگرد او جمع می‌شوند به صلابت پاره‌های فولاد، تندبادها آنها را به لرزه درنمی‌آورد و از جنگ خسته نمی‌شوند و ترس به خود راه نمی‌دهند و بر خدا توکل می‌کنند و سرانجام، پیروزی از آن متقین است.»[۱]

سند

روایت قیام مردی از اهل قم، برای نخستین بار توسط علامه مجلسی (درگذشت ۱۱۱۰ق) به نقل از کتاب تاریخ قم در کتاب بحار الانوار آمده است. علامه مجلسی این روایت را از علی بن عیسی از ایوب بن یحیی جَنْدَل از امام کاظم(ع) نقل کرده است.[۱]

دیگر راویان این حدیث حذف شده است و روایت مُرْسل است. افزون بر آن، نام علی بن عیسی یکی از روایان ذکر شده در سلسله روایت، با شماری از راویان مشترک است و مشخص نیست مراد، کدام علی بن عیسی است. ایوب بن یحیی دیگر روای این روایت نیز، در کتاب‌های رجالی نیامده و مجهول است.[۲] در نتیجه، سند روایت صحیح نیست.


منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق، ج۵۷، ص۲۱۶، حدیث۳۷.
  2. نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، تهران، چاپخانه شفق، چاپ اول، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۷۱۵.