حدیث حزین خواندن قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{در دست ویرایش|کاربر=A.ahmadi}} {{شروع متن}} {{سوال}} آیا روایت خیر الامور اوسطها درس...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}}آیا روایتی که به حزین خواندن قرآن سفارش کرده معتبر است؟{{پایان سوال}} | ||
آیا | |||
{{پایان سوال}} | |||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''سفارش به حزین خواندن قرآن''' مضمون حدیثی است که در [[اعتبار کتاب کافی|کتاب کافی]] از [[امام صادق(ع)]] نقل شده<ref name=":0">کلینی، محمد، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۴، بَابُ تَرْتِیلِ الْقُرْآنِ بِالصَّوْتِ الْحَسَنِ، حدیث۲.</ref> و از نظر سند [[حدیث مرفوعه|مرفوعه]] است؛ زیرا مشخص نیست ابن ابی‌عُمَیر از روایان این حدیث، از کدام راوی نقل کرده است.{{یادداشت|ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَمَّنْ ذَکَرَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّه}} برخی معتقدند ابن ابی‌عمیر همیشه از افراد [[ثقه]] روایت نقل می‌کند.<ref>مهريزى، مهدى، ميراث حديث شيعه، قم، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، سازمان چاپ و نشر، چاپ اول، ۱۳۸۰ش، ج۱۶، ص۳۶۲. كلباسى، محمد بن محمدابراهيم، الرسائل الرجالية، قم، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، سازمان چاپ و نشر، چاپ اول، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۴۴۱. محسنى، محمد آصف، بحوث فى علم الرجال، قم، مركز المصطفى (ص) العالمي للترجمة و النشر، چاپ پنجم، ۱۴۳۲ق، ص۲۳۰.</ref>با این نگرش، سند حدیث [[حدیث معتبر|معتبر]] خواهد بود. | |||
بر اساس این روایت، [[قرآن]] برای اندوه نازل شده است؛ بنابراین سفارش شده با صدای حزین خوانده شود.<ref name=":0" /> برخی مراد از نازل شدن قرآن برای اندوه را تأثیرگذار بودن آن بر انسان‌ها دانسته‌اند.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ترجمه مصطفوی، تهران، اسلامیه، بی‌تا، ج۴، ص۴۱۸۱۱.</ref> | |||
== متن و ترجمه == | |||
{{متن عربی|عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَمَّنْ ذَکَرَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: إِنَّ الْقُرْآنَ نَزَلَ بِالْحُزْنِ فَاقْرَءُوهُ بِالْحُزْنِ|ترجمه=}}.<ref name=":0" /> | |||
{{نقل قول|امام صادق(ع): «قرآن برای اندوه (تأثیرگذاری در نفوس) نازل شده، آن را با صوت حزین بخوانید».}} | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۱: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =- | ||
| تیترها = | | تیترها =- | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۳۸
سؤال
آیا روایتی که به حزین خواندن قرآن سفارش کرده معتبر است؟
سفارش به حزین خواندن قرآن مضمون حدیثی است که در کتاب کافی از امام صادق(ع) نقل شده[۱] و از نظر سند مرفوعه است؛ زیرا مشخص نیست ابن ابی‌عُمَیر از روایان این حدیث، از کدام راوی نقل کرده است.[یادداشت ۱] برخی معتقدند ابن ابی‌عمیر همیشه از افراد ثقه روایت نقل می‌کند.[۲]با این نگرش، سند حدیث معتبر خواهد بود.
بر اساس این روایت، قرآن برای اندوه نازل شده است؛ بنابراین سفارش شده با صدای حزین خوانده شود.[۱] برخی مراد از نازل شدن قرآن برای اندوه را تأثیرگذار بودن آن بر انسان‌ها دانسته‌اند.[۳]
متن و ترجمه
«عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَمَّنْ ذَکَرَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: إِنَّ الْقُرْآنَ نَزَلَ بِالْحُزْنِ فَاقْرَءُوهُ بِالْحُزْنِ».[۱]
| « | امام صادق(ع): «قرآن برای اندوه (تأثیرگذاری در نفوس) نازل شده، آن را با صوت حزین بخوانید». | » |
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ کلینی، محمد، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۴، بَابُ تَرْتِیلِ الْقُرْآنِ بِالصَّوْتِ الْحَسَنِ، حدیث۲.
- ↑ مهريزى، مهدى، ميراث حديث شيعه، قم، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، سازمان چاپ و نشر، چاپ اول، ۱۳۸۰ش، ج۱۶، ص۳۶۲. كلباسى، محمد بن محمدابراهيم، الرسائل الرجالية، قم، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، سازمان چاپ و نشر، چاپ اول، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۴۴۱. محسنى، محمد آصف، بحوث فى علم الرجال، قم، مركز المصطفى (ص) العالمي للترجمة و النشر، چاپ پنجم، ۱۴۳۲ق، ص۲۳۰.
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ترجمه مصطفوی، تهران، اسلامیه، بی‌تا، ج۴، ص۴۱۸۱۱.
- ↑ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَمَّنْ ذَکَرَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّه