توصیه امام علی(ع) بر لزوم نصحیت‌پذیری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
| (۳۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
حدیثی از امام علی(ع) درباره پذیرش نصیحت نقل شده است {{متن عربی|اقْبَلوا النَصیحه ممّنْ نَصَحَکم وتلقَّوها بالطاعه ممّنْ حمَلَها اِلیکم …}} درباره محتوا و صحت سند این حدیث توضیح دهید؟ | |||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
[[امام علی(ع)]] در حدیثی بر لزوم نصحیت‌پذیری سفارش کرده است. در [[کتاب غررالحکم و درالکلم|کتاب غُرَرُالحِکَم و دُرَرُالکَلِم]] نوشته ابوالفتح آمدی (درگذشت۵۱۰ق) به نقل از امام علی(ع) نقل شده: | |||
{{عربی بزرگ|ترجمه=ای مردم. نصیحت فردی که به شما نصیحت می‌کند را قبول کنید و پذیرای نصیحت کسی که آن را به سوی شما می‌آورد، باشید. بدانید که خداوند قلب‌هایی را ستایش می‌کند که پذیرای حکمت باشند و مردمی را ستایش می‌کند که در اجابت حق از دیگران سریع‌ترند، و بدانید که بزرگ‌ترین جهاد، جهاد با نفس است، پس با نفس [خود] جهاد کنید تا سعادت‌مند شوید.<ref>تصنیف غرر الحکم، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۲۰ق، ص۲۲۶، ح۴۵۸۳.</ref>| منبع= }} | |||
در این حدیث امام علی(ع) به برخی از دستورات اخلاقی از جمله نصیحت‌پذیری سفارش کرده است. این حدیث در کتاب عیون الحِکَم و المواعظ نیز نقل شده است.<ref>عیون الحکم و المواعظ، دارالحدیث، چاپ اول، ۱۳۷۶ش، ص۵۵۲</ref> | |||
در کتاب‌های غررالحکم و عیون الحکم و المواعظ، همچون [[نهج‌البلاغه]] تنها سخنان امام علی(ع) جمع‌آوری شده است.<ref>درایتی، مصطفی، ترجمه تصنیف غررالحکم و دررالکلم، ضریح آفتاب، قم، مقدمه ص۳۵.</ref> نویسنده به دلیل جلوگیری از حجیم شدن کتاب، سند سخنان حضرت را ذکر نکرده است<ref>درایتی، مصطفی، ترجمه تصنیف غررالحکم و دررالکلم، ضریح آفتاب، قم، مقدمه ص۳۵.</ref> با این حال همخوانی سخنان امام در این کتاب از نظر فصاحت و بلاغت و نیز معنا و مفهوم با دیگر سخنانش را از دلایل اعتبار آن ذکر کرده‌اند.<ref>درایتی، مصطفی، ترجمه تصنیف غررالحکم و دررالکلم، ضریح آفتاب، قم، مقدمه ص۳۵-۳۷.</ref> | |||
== احادیث مشابه== | |||
چندین روایت با همین موضوع از امام علی(ع) نقل شده است: | |||
*{{عربی||ترجمه=هر کس نصیحت‌پذیر باشد از رسوایی در امان خواهد بود.}}<ref>تمیمی آمدی، عبدالواحد من محمد، غررالحکم و دررالکلم، ص۶۱۰، حکمت۶۹۷، تصحیح سید مهدی رجائی، قم، دار الکتاب الاسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۰ق.</ref> | |||
* «بر مومن لازم است که مومنان دیگر را نصیحت کند.<ref>كلينى، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص ۲۰۸.</ref> | |||
= | * {{عربی||ترجمه=از کسی که به شما نصیحت خود را هدیه می‌کند بپذبربد و آن را برای خود در خاطر نگه دارید.<ref> نهج‌البلاغة، خطبه۱۲۱، ص۱۷۷، تصحیح صبحی صالح، نشر هجرت، قم، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.</ref>}} | ||
* {{عربی||ترجمه=خدا رحمت کند آن کس را که چون سخن حکیمانه‌ای را بشنود خوب فرا گیرد و چون به هدایت ارشاد گردد بپذیرد.<ref>نهج‌البلاغة، خطبه۷۶، ص۱۰۳، تصحیح صبحی صالح، نشر هجرت، قم، چاپ اول، ۱۴۰۴ق.</ref>}} | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه = شد | ||
| تیترها = | | تیترها = شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش = شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی = شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی نویسنده =شد | ||
| بازبینی =شد | |||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت = ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت = ب | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده:سبک زندگی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۴۲
سؤال
حدیثی از امام علی(ع) درباره پذیرش نصیحت نقل شده است «اقْبَلوا النَصیحه ممّنْ نَصَحَکم وتلقَّوها بالطاعه ممّنْ حمَلَها اِلیکم …» درباره محتوا و صحت سند این حدیث توضیح دهید؟
امام علی(ع) در حدیثی بر لزوم نصحیت‌پذیری سفارش کرده است. در کتاب غُرَرُالحِکَم و دُرَرُالکَلِم نوشته ابوالفتح آمدی (درگذشت۵۱۰ق) به نقل از امام علی(ع) نقل شده:
| « |
ای مردم. نصیحت فردی که به شما نصیحت می‌کند را قبول کنید و پذیرای نصیحت کسی که آن را به سوی شما می‌آورد، باشید. بدانید که خداوند قلب‌هایی را ستایش می‌کند که پذیرای حکمت باشند و مردمی را ستایش می‌کند که در اجابت حق از دیگران سریع‌ترند، و بدانید که بزرگ‌ترین جهاد، جهاد با نفس است، پس با نفس [خود] جهاد کنید تا سعادت‌مند شوید.[۱] |
» |
در این حدیث امام علی(ع) به برخی از دستورات اخلاقی از جمله نصیحت‌پذیری سفارش کرده است. این حدیث در کتاب عیون الحِکَم و المواعظ نیز نقل شده است.[۲]
در کتاب‌های غررالحکم و عیون الحکم و المواعظ، همچون نهج‌البلاغه تنها سخنان امام علی(ع) جمع‌آوری شده است.[۳] نویسنده به دلیل جلوگیری از حجیم شدن کتاب، سند سخنان حضرت را ذکر نکرده است[۴] با این حال همخوانی سخنان امام در این کتاب از نظر فصاحت و بلاغت و نیز معنا و مفهوم با دیگر سخنانش را از دلایل اعتبار آن ذکر کرده‌اند.[۵]
احادیث مشابه
چندین روایت با همین موضوع از امام علی(ع) نقل شده است:
- «هر کس نصیحت‌پذیر باشد از رسوایی در امان خواهد بود.»[۶]
- «بر مومن لازم است که مومنان دیگر را نصیحت کند.[۷]
- «از کسی که به شما نصیحت خود را هدیه می‌کند بپذبربد و آن را برای خود در خاطر نگه دارید.[۸]»
- «خدا رحمت کند آن کس را که چون سخن حکیمانه‌ای را بشنود خوب فرا گیرد و چون به هدایت ارشاد گردد بپذیرد.[۹]»
منابع
- ↑ تصنیف غرر الحکم، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۲۰ق، ص۲۲۶، ح۴۵۸۳.
- ↑ عیون الحکم و المواعظ، دارالحدیث، چاپ اول، ۱۳۷۶ش، ص۵۵۲
- ↑ درایتی، مصطفی، ترجمه تصنیف غررالحکم و دررالکلم، ضریح آفتاب، قم، مقدمه ص۳۵.
- ↑ درایتی، مصطفی، ترجمه تصنیف غررالحکم و دررالکلم، ضریح آفتاب، قم، مقدمه ص۳۵.
- ↑ درایتی، مصطفی، ترجمه تصنیف غررالحکم و دررالکلم، ضریح آفتاب، قم، مقدمه ص۳۵-۳۷.
- ↑ تمیمی آمدی، عبدالواحد من محمد، غررالحکم و دررالکلم، ص۶۱۰، حکمت۶۹۷، تصحیح سید مهدی رجائی، قم، دار الکتاب الاسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۰ق.
- ↑ كلينى، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص ۲۰۸.
- ↑ نهج‌البلاغة، خطبه۱۲۱، ص۱۷۷، تصحیح صبحی صالح، نشر هجرت، قم، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.
- ↑ نهج‌البلاغة، خطبه۷۶، ص۱۰۳، تصحیح صبحی صالح، نشر هجرت، قم، چاپ اول، ۱۴۰۴ق.