«زنة عرش‌الله و مداد کلماته» در دعای عهد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
تعبیر {{متن عربی|زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ وَ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ|ترجمه=به‌اندازه وزن عرش خدا و به قدر گستردگی کلمات خدا}} در [[دعای عهد]] و برای توصیف اندازه صلوات و درود بر امام زمان(ع) است. در این قطعه از دعای عهد، فرد دعاکننده از خداوند می‌خواهد که از سوی مردان و زنان مؤمن، از جانب فرد دعا کننده و پدر و مادرش، به‌اندازه «وزن عرش خدا و به‌قدر گستردگی کلمات او» که نشان از بی‌نهایت‌بودن آن است به امام عصر(ع) درود بفرستد.
== زنة عرش الله ==
زمانی که عرش در مورد خدا به‌کار می‌رود، مقصود مجموعه جهان هستی است که در حقیقت حکومت پروردگار محسوب می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۱ش، ج۱۳، ص۱۶۰.</ref>


== ترجمه عبارت ==
مراد از {{متن عربی|زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ}} یعنی این که خدایا به [[امام زمان(عج)|امام زمان(ع)]] درود فرست، درودهایی که هم‌وزن عرش خداست. در این قطعه از دعا، هم‌وزن مجموعهٔ جهان هستی که وزن آن را جز خداوند کسی نمی‌داند و حدی برای عظمت آن تصور نمی‌شود، برای امام زمان(ع) درخواست درود می‌شود.
دو فراز {{متن عربی|زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ وَ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ}} متعلق به [[دعای عهد]] بوده و ترجمه عبارت چنین است: «به قدر وزن عرش خدا و به قدر گستردگی کلمات خدا» ترجمه و معنی این فراز با توجه به قبل آن این گونه کامل می‌شود: «خداوندا برسان به امام زمان(عج) از جانب مؤمنین و مومنات، در هر کجا که باشند و از جانب من و والدین من، از درود، به قدر وزن عرش خدا و به قدر گستردگی کلمات خدا.»
 
== زنة عرش الله ==
عرش در لغت به معنی چیزی است که دارای سقف بوده و گاهی به خود سقف نیز عرش گفته می‌شود و گاه عرش به معنی تخت‌های بلند، همانند تخت سلاطین نیز آمده است. اما زمانی که عرش در مورد خدا به کار می‌رود و گفته می‌شود «عرش خدا» منظور از آن مجموعه [[جهان هستی]] است که در حقیقت تخت حکومت پروردگار محسوب می‌شود. بدیهی است که خداوند نه تختی دارد و نه حکومتی همانند حاکمان بشر.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۱ش، ج۱۳، ص۱۶۰.</ref> بنابراین مراد از {{متن عربی|زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ}} یعنی این که خدایا به [[امام زمان(عج)]] درود فرست درودهایی که هم وزن عرش خداست یعنی هم وزن مجموعه جهان هستی که وزن آن را به جز خداوند کسی نمی‌داند و حدی برای وزن آن متصور نیست.


== مداد کلماته ==
== مداد کلماته ==
مراد از عبارت {{متن عربی|مِدَادَ کَلِمَاتِهِ}} این است که کلمات خداوند را نهایتی نیست. چنان‌که در آیه بدان اشاره شده است: {{قرآن|قُلْ لَوْ كَانَ الْبَحْرُ مِدَادًا لِكَلِمَاتِ رَبِّي لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ كَلِمَاتُ رَبِّي|سوره=کهف|آیه=۱۰۹|ترجمه=بگو اگر دریا مرکب شود برای نوشتن کلمات پروردگار من، هر آینه تمام می‌شود دریا، پیش از آن که کلمات پروردگار تمام شود.}}
«مداد» به معنای مادهٔ رنگینی است که با آن می‌نویسند. «کلمات»، جمع کلمه، در اصل به معنای الفاظی است که با آن سخن گفته می‌شود. از آن‌جا که وجود هر یک از موجودات این جهان دلیل بر علم و قدرت خداوند است، گاهی به هر موجودی «کلمة الله» اطلاق می‌شود؛ مخصوصاً این تعبیر در مورد موجودات با عظمت بیشتر آمده است. در قرآن [[عیسی(ع)]] را کلمه خداوند دانسته است.<ref>سوره نساء، آیهٔ ۱۷.</ref>  
 
«مداد» به معنی مرکب یا ماده رنگینی که به کمک آن می‌نویسند. «کلمات» جمع کلمه در اصل به معنی الفاظی است که با آن سخن گفته می‌شود یا به تعبیر دیگر لفظی است که دلالت بر معنی دارد، اما از آن جا که هر یک از موجودات این جهان دلیل بر علم و قدرت خداوند است، گاهی به هر موجودی «کلمه الله» اطلاق می‌شود، مخصوصاً این تعبیر در مورد موجودات مهم و با عظمت بیشتر آمده است؛ هم‌چنان‌که قرآن در مورد عیسی(ع) می‌گوید: «عیسی کلمه خداوند بود.»<ref>نساء / ۱۷.</ref> در این‌جا نیز کلمات اشاره به موجودات جهان هستی است که هر کدام حکایت از صفات گوناگون پروردگار می‌کند.<ref>تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۵۷۲.</ref>
 
بنابراین «مداد کلماته» اشاره به گستردگی کلمات خدا، یعنی موجودات جهان هستی است که اگر دریاها مرکب شوند و بخواهند نام آن و صفات و ویژگی‌های آن‌ها را بنویسند، دریاها پایان می‌یابد پیش از آن که موجودات جهان هستی را شمارش کرده باشند. در این فراز دعای عهد نیز از خداوند خواسته می‌شود که به اندازه گستردگی کلماتش (موجودات) به امام زمان(عج) درود بفرستد که بی‌نهایت است و پایانی ندارد.
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}


== معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر ==
در قطعه «مداد کلماته» در دعای عهد نیز کلمات اشاره به موجودات جهان هستی داشته که هر کدام دلالت بر صفات گوناگون پروردگار می‌کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۵۷۲.</ref> این تعبیر اشاره به گستردگی کلمات خدا یعنی موجودات جهان هستی دارد. در این قسمت از دعای عهد از خداوند خواسته می‌شود که به اندازه گستردگی کلماتش (موجودات)، که بی‌نهایت هستند، بر امام عصر(ع) درود بفرستد.{{پایان پاسخ}}
* شرح دعای عهد ملا علی هرندی.
{{پایان مطالعه بیشتر}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۳۳: خط ۲۴:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =-
  | شناسه =شد
  | تیترها =شد
  | تیترها =شد
  | ویرایش =شد
  | ویرایش =شد
خط ۴۱: خط ۳۲:
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی =شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =ج
  | اولویت =ج
  | کیفیت =ج
  | کیفیت =ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۱۱

سؤال

مراد از «زنة عرش الله و مداد کلماته» در دعای عهد چیست؟

تعبیر «زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ وَ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ؛ به‌اندازه وزن عرش خدا و به قدر گستردگی کلمات خدا» در دعای عهد و برای توصیف اندازه صلوات و درود بر امام زمان(ع) است. در این قطعه از دعای عهد، فرد دعاکننده از خداوند می‌خواهد که از سوی مردان و زنان مؤمن، از جانب فرد دعا کننده و پدر و مادرش، به‌اندازه «وزن عرش خدا و به‌قدر گستردگی کلمات او» که نشان از بی‌نهایت‌بودن آن است به امام عصر(ع) درود بفرستد.

زنة عرش الله

زمانی که عرش در مورد خدا به‌کار می‌رود، مقصود مجموعه جهان هستی است که در حقیقت حکومت پروردگار محسوب می‌شود.[۱]

مراد از «زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ» یعنی این که خدایا به امام زمان(ع) درود فرست، درودهایی که هم‌وزن عرش خداست. در این قطعه از دعا، هم‌وزن مجموعهٔ جهان هستی که وزن آن را جز خداوند کسی نمی‌داند و حدی برای عظمت آن تصور نمی‌شود، برای امام زمان(ع) درخواست درود می‌شود.

مداد کلماته

«مداد» به معنای مادهٔ رنگینی است که با آن می‌نویسند. «کلمات»، جمع کلمه، در اصل به معنای الفاظی است که با آن سخن گفته می‌شود. از آن‌جا که وجود هر یک از موجودات این جهان دلیل بر علم و قدرت خداوند است، گاهی به هر موجودی «کلمة الله» اطلاق می‌شود؛ مخصوصاً این تعبیر در مورد موجودات با عظمت بیشتر آمده است. در قرآن عیسی(ع) را کلمه خداوند دانسته است.[۲]

در قطعه «مداد کلماته» در دعای عهد نیز کلمات اشاره به موجودات جهان هستی داشته که هر کدام دلالت بر صفات گوناگون پروردگار می‌کند.[۳] این تعبیر اشاره به گستردگی کلمات خدا یعنی موجودات جهان هستی دارد. در این قسمت از دعای عهد از خداوند خواسته می‌شود که به اندازه گستردگی کلماتش (موجودات)، که بی‌نهایت هستند، بر امام عصر(ع) درود بفرستد.


منابع

  1. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۱ش، ج۱۳، ص۱۶۰.
  2. سوره نساء، آیهٔ ۱۷.
  3. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۵۷۲.