«زنة عرش‌الله و مداد کلماته» در دعای عهد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
تعبیر {{متن عربی|زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ وَ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ|ترجمه=به‌اندازه وزن عرش خدا و به قدر گستردگی کلمات خدا}} در [[دعای عهد]] و برای توصیف اندازه صلوات و درود بر امام زمان(ع) است. در این فراز از دعای عهد، فرد دعاکننده از خداوند می‌خواهد که از سوی مردان و زنان مؤمن، از جانب فرد دعا کننده و پدر و مادرش، به‌اندازه «وزن عرش خدا و به‌قدر گستردگی کلمات او» که نشان از بی‌نهایت‌بودن آن است به امام عصر(ع) درود بفرستد.
تعبیر {{متن عربی|زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ وَ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ|ترجمه=به‌اندازه وزن عرش خدا و به قدر گستردگی کلمات خدا}} در [[دعای عهد]] و برای توصیف اندازه صلوات و درود بر امام زمان(ع) است. در این فراز از دعای عهد، فرد دعاکننده از خداوند می‌خواهد که از سوی مردان و زنان مؤمن، از جانب فرد دعا کننده و پدر و مادرش، به‌اندازه «وزن عرش خدا و به‌قدر گستردگی کلمات او» که نشان از بی‌نهایت‌بودن آن است به امام عصر(ع) درود بفرستد.
== زنة عرش الله ==
== زنة عرش الله ==
عرش در لغت به معنای چیزی است که دارای سقف بوده و گاهی به خود سقف نیز عرش گفته می‌شود. گاه عرش به معنی تخت‌های بلند، همانند تخت سلاطین، نیز آمده است. اما زمانی که عرش در مورد خدا به‌کار می‌رود، و گفته می‌شود عرش خدا، منظور از آن مجموعه جهان هستی است که در حقیقت تخت حکومت پروردگار محسوب می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۱ش، ج ۱۳، ص ۱۶۰.</ref>  
زمانی که عرش در مورد خدا به‌کار می‌رود، مقصود مجموعه جهان هستی است که در حقیقت حکومت پروردگار محسوب می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۱ش، ج ۱۳، ص ۱۶۰.</ref>  


بنابراین، مراد از {{متن عربی|زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ}} یعنی این که خدایا به [[امام زمان(عج)|امام زمان(ع)]] درود فرست، درودهایی که هم‌وزن عرش خداست؛ یعنی، هم‌وزن مجموعهٔ جهان هستی که وزن آن را به‌جز خداوند کسی نمی‌داند و حدی برای عظمت آن متصور نیست.
مراد از {{متن عربی|زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ}} یعنی این که خدایا به [[امام زمان(عج)|امام زمان(ع)]] درود فرست، درودهایی که هم‌وزن عرش خداست. در این فراز از دعا، هم‌وزن مجموعهٔ جهان هستی که وزن آن را جز خداوند کسی نمی‌داند و حدی برای عظمت آن تصور نمی‌شود، برای امام زمان(ع) درخواست درود می‌شود.


== مداد کلماته ==
== مداد کلماته ==
مراد از عبارت {{متن عربی|مِدَادَ کَلِمَاتِهِ}} این است که کلمات خداوند را نهایتی نیست. چنان‌که در آیه‌ای به آن اشاره شده است: {{قرآن|قُلْ لَوْ كَانَ الْبَحْرُ مِدَادًا لِكَلِمَاتِ رَبِّي لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ كَلِمَاتُ رَبِّي|سوره=کهف|آیه=۱۰۹|ترجمه=بگو اگر دریا مرکب شود برای نوشتن کلمات پروردگار من، هرآینه تمام می‌شود دریا پیش از آن که کلمات پروردگار تمام شود.}}
«مداد» به معنای مادهٔ رنگینی است که با آن می‌نویسند. «کلمات»، جمع کلمه، در اصل به معنای الفاظی است که با آن سخن گفته می‌شود. از آن‌جا که وجود هر یک از موجودات این جهان دلیل بر علم و قدرت خداوند است، گاهی به هر موجودی «کلمة الله» اطلاق می‌شود؛ مخصوصاً این تعبیر در مورد موجودات با عظمت بیشتر آمده است. در قرآن [[عیسی(ع)]] را کلمه خداوند دانسته است.<ref>سورةٔ نساء، آیهٔ ۱۷.</ref>


«مداد» به معنای مرکب یا مادهٔ رنگینی است که با آن می‌نویسند. «کلمات»، جمع کلمه، در اصل به معنای الفاظی است که با آن سخن گفته می‌شود. از آن‌جا که وجود هر یک از موجودات این جهان دلیل بر علم و قدرت خداوند است، گاهی به هر موجودی «کلمة الله» اطلاق می‌شود؛ مخصوصاً این تعبیر در مورد موجودات با عظمت بیشتر آمده است. در قرآن در مورد [[عیسی(ع)]] می‌گوید: «عیسی کلمه خداوند بود.»<ref>سورةٔ نساء، آیهٔ ۱۷.</ref> در این‌جا نیز کلمات اشاره به موجودات جهان هستی است که هر کدام دلالت بر صفات گوناگون پروردگار می‌کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج ۱۲، ص ۵۷۲.</ref>
در فراز «مداد کلماته» در دعای عهد نیز کلمات اشاره به موجودات جهان هستی داشته که هر کدام دلالت بر صفات گوناگون پروردگار می‌کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج ۱۲، ص ۵۷۲.</ref> این تعبیر اشاره به گستردگی کلمات خدا یعنی موجودات جهان هستی دارد. در این قسمت از دعای عهد از خداوند خواسته می‌شود که به اندازه گستردگی کلماتش (موجودات)، که بی‌نهایت هستند، بر امام عصر(ع) درود بفرستد.{{پایان پاسخ}}
 
بنابراین، «مداد کلماته» اشاره به گستردگی کلمات خدا یعنی موجودات جهان هستی دارد. در این قسمت از دعای عهد نیز از خداوند خواسته می‌شود که به اندازه گستردگی کلماتش (موجودات)، که بی‌نهایت هستند، بر امام عصر(ع) درود بفرستد.
{{پایان پاسخ}}


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۹

سؤال

مراد از «زنة عرش الله و مداد کلماته» در دعای عهد چیست؟

تعبیر «زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ وَ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ؛ به‌اندازه وزن عرش خدا و به قدر گستردگی کلمات خدا» در دعای عهد و برای توصیف اندازه صلوات و درود بر امام زمان(ع) است. در این فراز از دعای عهد، فرد دعاکننده از خداوند می‌خواهد که از سوی مردان و زنان مؤمن، از جانب فرد دعا کننده و پدر و مادرش، به‌اندازه «وزن عرش خدا و به‌قدر گستردگی کلمات او» که نشان از بی‌نهایت‌بودن آن است به امام عصر(ع) درود بفرستد.

زنة عرش الله

زمانی که عرش در مورد خدا به‌کار می‌رود، مقصود مجموعه جهان هستی است که در حقیقت حکومت پروردگار محسوب می‌شود.[۱]

مراد از «زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ» یعنی این که خدایا به امام زمان(ع) درود فرست، درودهایی که هم‌وزن عرش خداست. در این فراز از دعا، هم‌وزن مجموعهٔ جهان هستی که وزن آن را جز خداوند کسی نمی‌داند و حدی برای عظمت آن تصور نمی‌شود، برای امام زمان(ع) درخواست درود می‌شود.

مداد کلماته

«مداد» به معنای مادهٔ رنگینی است که با آن می‌نویسند. «کلمات»، جمع کلمه، در اصل به معنای الفاظی است که با آن سخن گفته می‌شود. از آن‌جا که وجود هر یک از موجودات این جهان دلیل بر علم و قدرت خداوند است، گاهی به هر موجودی «کلمة الله» اطلاق می‌شود؛ مخصوصاً این تعبیر در مورد موجودات با عظمت بیشتر آمده است. در قرآن عیسی(ع) را کلمه خداوند دانسته است.[۲]

در فراز «مداد کلماته» در دعای عهد نیز کلمات اشاره به موجودات جهان هستی داشته که هر کدام دلالت بر صفات گوناگون پروردگار می‌کند.[۳] این تعبیر اشاره به گستردگی کلمات خدا یعنی موجودات جهان هستی دارد. در این قسمت از دعای عهد از خداوند خواسته می‌شود که به اندازه گستردگی کلماتش (موجودات)، که بی‌نهایت هستند، بر امام عصر(ع) درود بفرستد.


منابع

  1. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۱ش، ج ۱۳، ص ۱۶۰.
  2. سورةٔ نساء، آیهٔ ۱۷.
  3. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج ۱۲، ص ۵۷۲.