بداء و علم الهی
 | این متن یک پیشنویس است که در وضعیت در حال نگارش قرار دارد |
سؤال
درگاه‌ها
«بداء» در عقیده شیعه به چه معنی است؟ آیا این اعتقاد با قاعده علم مطلق الهی ناسازگار نیست؟
معنای بداء در لغت و اصطلاح
بداء در لغت به معنای ظاهر شدن و آشکار شدن امری بعد از مخفی بودن آن است. اگر انسانی درباره امری دیدگاه خاصی داشته است و به جهت حادث شدن چیزی متوجه شود که دیدگاه او اشتباه و از روی جهل به مصالح و مفاسد بوده است و پس از این توجه یافتن عملکرد خود را تغییر دهد، گفته می شود برای این شخص بداء حاصل شده است.[۱][۲]
بداء در اصطلاح کلام شیعی به معنای این است که خداوند مقدّراتی را برای انسان قرار داده است اما انسان می تواند با اعمال خود آن را تغییر دهد. یعنی آن چه خداوند تقدیر کرده است مشروط و قابل تغییر است. لذا بداء در مورد خداوند متعال به معنای لغوی آن نیست.[۳]
انواع بداء
عدم تنافی بداء با علم مطلق الهی
پانویس
منابع
- سبحانی تبریزی، جعفر (۱۴۰۸). البداء في ضوء الکتاب و السنة. بیروت: دار الأضواء.
- راغب اصفهانی، حسین بن محمد (۱۴۱۲). مفردات الفاظ قرآن. به کوشش صفوان عدنان داوودی. بیروت-دمشق: دار القلم- الدار الشامية.
- سبحانی، جعفر (۱۴۲۸). محاضرات فی الالهیات. قم: مؤسسة الإمام الصادق علیه السلام.