بداء و علم الهی
ظاهر
![]() | این متن یک پیشنویس است که در وضعیت در حال نگارش قرار دارد |
معنای بداء در لغت و اصطلاح
بداء در لغت به معنای ظاهر شدن و آشکار شدن امری بعد از مخفی بودن آن است. اگر انسانی درباره امری دیدگاه خاصی داشته است و به جهت حادث شدن چیزی متوجه شود که دیدگاه او اشتباه و از روی جهل به مصالح و مفاسد بوده است و پس از این توجه یافتن عملکرد خود را تغییر دهد، گفته می شود برای این شخص بداء حاصل شده است.[۱][۲]
انواع بداء
عدم تنافی بداء با علم مطلق الهی
پانویس
- ↑ سبحانی تبریزی، البداء في ضوء الکتاب و السنة، 13 و 14.
- ↑ راغب اصفهانی، مفردات الفاظ قرآن، 113.
منابع
- سبحانی تبریزی، جعفر (۱۴۰۸). البداء في ضوء الکتاب و السنة. بیروت: دار الأضواء.
- راغب اصفهانی، حسین بن محمد (۱۴۱۲). مفردات الفاظ قرآن. به کوشش صفوان عدنان داوودی. بیروت-دمشق: دار القلم- الدار الشامية.