روایت به کمال رسیدن مردان بیشتر و زنان کمتر
این مقاله هماکنون به دست Fabbasi در حال ویرایش است. |
در روایات آمده است: «كَمُلَ مِنَ الرِّجَالِ كَثِيرٌ وَ لَمْ يَكْمُلْ مِنَ النِّسَاءِ إِلَّا أَرْبَعٌ: آسيه بنت مزاحم امرأه فرعون، مريم بنت عمران، خديجه بنت خويلد و فاطمه بنت محمد صلي الله عليه و آله» این روایات چقدر قابل استناد است؟
روایات به کمال رسیدن مردان بیشتر و زنان کمتر در منابع اهل سنت آمده است. منابع اهل سنت گاهی گفته از زنان فقط آسیه همسر فرعون و مریم به کمال رسیدهاند؛ گاهی گفتهاند فقط آسیه، مریم و خدیجه به کمال رسیدهاند و گاهی گفتهاند فقط آسیه، مریم، خدیجه و فاطمه به کمال رسیدهاند. این روایات در منابع معتبر شیعه وجود ندارد و برخی از کتابهای اخیر شیعه به نظر میرسد روایت به کمال رسیدن چهار نفر از زنان را، از اهل سنت آوردهاند.
روایات به کمال رسیدن مردان بیشتر و زنان کمتر با همدیگر اختلاف دارند و نمیتوان بدان استناد کرد. به کمال رسیدن با ایمان و عمل صالح است و در آموزههای دینی فرقی بین زن و مرد نیست و هر کدام که در مسیر ایمان و عمل صالح باشند، به کمال میرسند
روایات اهل سنت
در کتابهای اهل سنت گاهی آمده است که از زنان فقط دو نفر به کمال رسیدند؛ گاهی میگوید سه نفر و گاهی نیز چهار نفر را میشمارد.
به کمال رسیدن آسیه و مریم
احمد بن حنبل از ابی موسی اشعری نقل میکند که رسول خدا(ص) فرمود: «كَملَ مِنَ الرِّجالِ كَثِيرٌ ولَمْ يَكْمُلْ مِنَ النِّسَاءِ إلاَّ آسِيَه امْرَأه فِرْعَوْنَ ومَرْيَمُ بِنْتُ عِمْرَانَ»[۱] از مردان افراد زیادی به کمال رسیدند؛ اما از زنان جز آسیه زن فرعون و مریم دختر عمران کسی به کمال نرسید.
در کتب دیگر اهل سنت نیز همین مضمون آمده است. [۲] [۳] [۴] [۵] [۶]
به کمال رسیدن آسیه، مریم و خدیجه
ابن کثیر[۷] و شوکانی[۸] در روایتی آورده است که رسول خدا (ص) فرمود: «كمل من الرجال كثير ولم يكمل من النساء إلا ثلاث: مريم بنت عمران وآسيه امرأه فرعون وخديجه بنت خويلد» از مردان افراد زیادی به کمال رسیدند، اما از زنان جز سه نفر به کمال نرسید: آسیه زن فرعون و مریم دختر عمران و خدیجه دختر خویلد».
به کمال رسیدن آسیه، مریم، خدیجه و فاطمه
مفسران اهل سنت در روایتی آوردهاند که رسول خدا (ص) فرمود: «كمل من الرجال كثير، و لم يكمل من النساء إلا مريم و آسيه امرأه فرعون و خديجه بنت خويلد و فاطمه بنت محمد" صلى الله عليه و سلم.» [۹] [۱۰] [۱۱] از مردان افراد زیادی به کمال رسیدند، اما از زنان جز چهار نفر به کمال نرسید: آسیه زن فرعون و مریم دختر عمران و خدیجه دختر خویلد و فاطمه دختر محمد».
روایت در منابع شیعه
منابع معتبر شیعه این روایات را نقل نکرده است و به نظر میرسد برخی از منابع اخیر شیعه روایت را از منابع اهل سنت آوردهاند که بسیاری از مردان به کمال رسیدندغ اما از زنان فقط چهار نفر به کمال رسید.
- طبرسی متوفای(قرن ششم) در کتاب مجمع البیان روایت از ابیموسی از رسولخدا(ص) آورده است.[۱۲] هر چند طبرسی آدرس نداده است اما از آنجا که اهل سنت این روایت را ابیموسی نقل کردهاند[۱۳] به نظر میرسد وی نیز از اهل سنت آورده است.
- علی بن یونس(متوفای قرن نهم) روایت به کمال رسیدن مردان زیاد و فقط چهار زن را از منابع اهل سنت بدون آوردن نام زنان و بدون سلسله سند ذکر کرده است.[۱۴]
- فتح الله کاشانی(متوفای قرن دهم) روایت را بدون سلسله سند آورده و نام چهار زن را هم ذکر کرده است.[۱۵] این حدیث را بدون سلسله سند از رسول خدا (ص) نقل کردهاند.
منابع
- ↑ أحمد بن حنبل، مسند أحمد، بیروت، دار صادر، ج۴، ص۳۹۴ و ص۴۰۹.
- ↑ بخاري، محمد بن اسماعیل، صحيح البخاري، بیجا، دار الفكر للطباعه والنشر والتوزيع، ۱۴۰۱ق/ ۱۹۸۱م، ج۴، ص۱۳۱ و ص۱۳۹. ج۶، ص۲۰۵.
- ↑ نیسابوری، مسلم، صحيح مسلم، بیروت، دار الفكر، ج۷، ص۱۳۳.
- ↑ قزوینی، محمد بن يزيد، سنن ابن ماجه، بیجا، دار الفكر للطباعه والنشر والتوزيع، ج۲، ص۱۰۹۱.
- ↑ ترمذی، محمد بن عیسی، سنن الترمذي، بيروت، دار الفكر للطباعه والنشر والتوزيع، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق/ ۱۹۸۳م، ج۳، ص۱۷۹، حدیث۱۸۹۴.
- ↑ نسائي، احمد بن شعیب، فضائل الصحابه، بيروت، دار الكتب العلميه، ص۷۳ و ص74.
- ↑ ابن كثير، اسماعیل بن کثیر، تفسير القرآن العظيم، بيروت، دار المعرفه للطباعه والنشر والتوزيع، ۱۴۱۲ق/ ۱۹۹۲م، ج۱، ص۳۷۱. ج۴، ص۴۲۱.
- ↑ شوکانی، محمد بن علی، فتح القدير، بیجا، عالم الکتاب، ج۵، ص257.
- ↑ طبرى، محمد بن جرير، جامع البيان فى تفسير القرآن، بيروت، دار المعرفه، چاپ اول، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۸۰.
- ↑ ثعلبى، احمد بن محمد، الكشف و البيان المعروف تفسير الثعلبي، بیروت، دار إحياء التراث العربي، چاپ اول، ۱۴۲۲ق، ج۹، ص۳۵۳.
- ↑ زمخشرى، محمود بن عمر، الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل فى وجوه التأويل، بیروت، دار الكتاب العربي، چاپ سوم، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۵۷۳.
- ↑ طبرسى، فضل بن حسن، مجمع البيان في تفسير القرآن، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۴۸۰.
- ↑ طبرى، محمد بن جرير، جامع البيان فى تفسير القرآن، بيروت، دار المعرفه، چاپ اول، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۸۰.
- ↑ عاملی نباطی بیاضی، علی بن یونس، الصراط المستقيم، چاپ اول، ۱۳۸۴، بیجا، المكتبه المرتضويه لإحياء الآثار الجعفريه، ج۱، ص۱۷۰.
- ↑ کاشانی، فتح الله، زبده التفاسير، قم، مؤسسه المعارف الإسلاميه، چاپ اول، ۱۴۲۳ق، ج۷، ص۱۱۹.