اهل‌سنت و زیارت امام رضا(ع)

سؤال

آیا اهل‌سنت هم به زیارت امام رضا(ع) می‌رفته‌اند؟

امام رضا(ع) و ایران

امام رضا(ع) تنها امام شیعیان دانسته شده که در کشور اسلامی ایران مدفون شده است. دفن امام رضا(ع) در ایران در نتیجه هجرت او از مدینه به مرو بوده است. هجرت امام رضا(ع) از مدینه به مرو به‌دستور و اجبار مأمون عباسی، که به ماجرای ولایت‌عهدی امام رضا(ع) از سوی مأمون انجامید، یکی از مسائل بحث‌برانگیز تاریخ اسلام و مهم‌ترین دوره زندگی امام رضا(ع) تلقی شده است. گفته شده که هجرت امام رضا(ع) از مدینه به مرو، علاوه بر تأثیر سیاسی که در رابطه با پذیرش ولایت‌عهدی از سوی امام رضا(ع) داشته، تأثیر قابل توجهی در روند تشیع در ایران داشته است.

هجرت امام رضا(ع) به ایران و وجود حرم او در آنجا از همان ابتدا منشأ خیر و برکت برای مسلمانان ایرانی دانسته شده است. گفته شده که امروزه آرزوی هر مسلمان شیعه ایرانی آن است که سالی یکبار یا حتی بیشتر به زیارت مرقد امام رضا(ع) مشرف شود. این علاقه به امام رضا(ع) و زیارت حرم او مخصوص شیعیان دانسته نشده و گفته شده که عالمان و مردمان سنی‌مذهب نیز احترام بسیاری برای امام رضا(ع) قائل بوده‌اند و به زیارت حرم آن حضرت می‌رفته‌اند.

اهل‌سنت و نقل روایاتی درباره ثواب زیارت امام رضا(ع)

عالمان و محدثان اهل‌سنت در آثار خود روایاتی درباره ثواب زیارت امام رضا(ع) نقل کرده‌اند؛ از جمله این روایات، روایاتی است که از حاکم نیشابوری، محدث برجسته و اثرگذار اهل‌سنت در قرن چهارم قمری، نقل شده است. برای نمونه، حاکم نیشابوری روایتی را با اسناد خود از امام باقر(ع) و او از پدرانش از امام علی(ع) و امام(ع) از پیامبر(ص) نقل کرده است: «سَتُدْفَنُ بَضْعَةُ مِنِّي بِأَرْضِ خُرَاسَانَ مَا زَارَهَا مکروب الَّا نَفَّسَ اللَّهُ کربته وَ لَا مُذْنِبُ الَّا غَفَرَ اللَّهُ ذُنُوبَهُ؛ پاره‌‏ای از تن من در سرزمين خراسان دفن می‌‏شود که هيچ گرفتاری او را زيارت نمی‌کند، جز اينکه خداوند پريشانی را از او می‏‌زدايد و هيچ گنه‌کاری به زيارت او نائل نمی‌‏شود، مگر آن که خداوند گناهانش را می‌‏آمرزد».

حاکم نیشابوری روایت دیگری از امام هادی(ع) درباره کیفیت و ثواب زیارت امام رضا(ع) نقل کرده است: «مَنْ كَانَتْ لَهُ إِلَى اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى حَاجَةٌ فَلْيَزُرْ قَبْرَ جَدِّيَ الرِّضَا علیه السلام بِطُوسَ وَ هُوَ عَلَى غُسْلٍ وَ لْيُصَلِّ عِنْدَ رَأْسِهِ رَكْعَتَيْنِ وَ لْيَسْأَلِ اللَّهَ حَاجَتَهُ فِي قُنُوتِهِ فَإِنَّهُ يَسْتَجِيبُ لَهُ مَا لَمْ يَسْأَلْ فِي مَأْثَمٍ أَوْ قَطِيعَةِ رَحِمٍ وَ إِنَّ مَوْضِعَ قَبْرِهِ لَبُقْعَةٌ مِنْ بِقَاعِ الْجَنَّةِ لَا يَزُورُهَا مُؤْمِنٌ إِلَّا أَعْتَقَهُ اللَّهُ مِنَ النَّارِ وَ أَحَلَّهُ دَارَ الْقَرَارِ؛ هر کس به درگاه خدای تعالی حاجتی دارد، پس باید که غسل زیارت نموده و جدم حضرت رضا(ع) را در طوس زیارت کند و بالای سر آن حضرت دو رکعت نماز بگزارد و در قنوت نمازش حاجت خود را بخواهد؛ و مادامی که درخواست او گناه یا قطع رَحِمی نباشد، حاجتش مستجاب خواهد شد. همانا محل بارگاه او بقعه‌ای از بقعه‌های بهشت است و مؤمنی آن حضرت را زیارت نکند، مگر آنکه خداوند او را از آتش جهنم برهاند و در خانه‌ قرار و آرامش (بهشت) سکونتش دهد».

زائران اهل‌سنت امام رضا(ع)

در منابع روایی و رجالی اهل‌سنت از زیارت عالمان و مشایخ راویان سنی‌مذهب از زیارت امام رضا(ع) یاد شده است؛ برای نمونه‌ای از این عالمان به ابن‌حبان (درگذشته ۳۵۴ق)، محدث، فقيه شافعى و صاحب کتاب مشهور الثقات، اشاره شده است. ابن حبان در ذیل نام امام رضا(ع) در کتاب الثقات چنین آورده است: «عَليّ بن مُوسَى الرِّضَا... من سَادَات أهل الْبَيْت وعقلائهم... مَات عَليّ بن مُوسَى الرِّضَا بطوس من شربة سقَاهُ إِيَّاهَا الْمَأْمُون فَمَاتَ من سَاعَته... وقبره بسنا باذ خَارج النوقان مَشْهُور يزار بِجنب قبر الرشيد قد زرته مرَارًا كَثِيرَة وَمَا حلت بِي شدَّة فِي وَقت مقَامي بطوس فزرت قبر عَليّ بن مُوسَى الرِّضَا صلوَات الله على جده وَعَلِيهِ ودعوت الله إِزَالَتهَا عَنى إِلَّا أستجيب لي وزالت عَنى تِلْكَ الشدَّة وَهَذَا شَيْء جربته مرَارًا فَوَجَدته كَذَلِك أماتنا الله على محبَّة المصطفي وَأهل بَيته صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الله عَلَيْهِ وَعَلَيْهِم أَجْمَعِينَ؛ علی بن موسی الرضا از بزرگان اهل‌بیت و دانشمندان آن... به‌وسیله سمی که مأمون به او خوراند درگذشت... قبر او در سناباد، خارج از نوقان، در کنار قبر هارون معروف است. من بارها آن را زیارت کرده‌ام. وقتی در طوس بودم، هیچ مشکلی بر من وارد نمی‌شد، مگر آنکه به زیارت قبر علی بن موسی الرضا، که صلوات خدا بر او و جدش باد، می‌رفتم و از خدا گشایش آن را می‌خواستم و به درجه اجابت می‌رسید و سختی از من برطرف می‌شد. این چیزی که بارها آن را تجربه کردم و دیدم نتیجه همان بود. خدا ما را با محبت رسول خدا و اهل بیتش بمیراند».