پرش به محتوا

نماز شب در قرآن

از ویکی پاسخ
سؤال

در آیات قرآن چه اهمیت و فضیلتی برای نماز شب، ذکر شده است؟

درگاه‌ها


نماز شب یکی از عبادات مستحب در دین اسلام است که در آیات قرآن به آن اشاره شده

نماز شب یازده رکعت است که به صورت پنج نماز دورکعتی و یک نماز یک‌رکعتی خوانده می‌شود. سه رکعت آخر فضیلت بیشتری بر دیگر رکعت‌ها دارد که شامل دو رکعت نماز شَفع و یک رکعت نماز وَتْر می‌شود.

نماز شب در فقه

نماز شب ۱۱ رکعت است: هشت رکعت آن به صورت چهار نماز دورکعتی به نیت نافله شب خوانده می‌شود. دو رکعت به نیت نماز شَفع. یک نماز یک‌رکعتی هم به نیت نماز وَتر خوانده می‌شود.[۱][۲]

اهمیت نماز شب در قرآن

خصوصيات پرهيزكاران

﴿الصّاِبرينَ و الصَّادِقِينَ وَ القَانِتِينَ وَ الْمُنفِقِينَ وَالْمُسَْتغْفِرِينَ بِاْلأَسْحَارِ(آل عمران:17) پرهيزكاران كسانی هستند كه استقامت و پايداری مي‌ورزند و راست مي‌گويند و اهل خضوع (در برابر خداوند) هستند و در راه او انفاق می‌نمايند و در سحرگاهان استغفار می‌نمايند. خداوند خودش شفاعت را برای اولياء پسنديده است نه آنكه اوليای الهی نسبت به بندگان از خدا مهربان‌تر باشد.[۳]

پاداش سحر خيزان و نيكوكاران

در اين آيه خداوند و شب زنده‌داری را از مصاديق نيكو كاری دانسته و عشق و علاقه متقين به شب زنده‌داری را اينگونه بيان مي‌فرمايد: ﴿كانُوا قلي ًلا مِنَ اللَّيْل ما يَهْجَعُون و بالأَسحارِهُمْ يَسْتَغْفرُون(ذاريات:١٧-١٨) «يهجعون» از ماده‌ی «هجوع» به معنی خواب شبانه است، از نظر برخی منظور اين است كه آنها اكثر شب را بيدار بودند و كمی از شب را مي‌خوابيدند.[۴]

فضیلت نماز شب در قرآن

رسول خدا(ص):

«مَن صَلّی بِاللَّیلِ حَسُنَ وَجهُهُ بِالنَّهارِ»

آن کس که در شب نماز بخواند صورتش در روز نیکو و نورانی شود.

وسائل الشیعه، ج ۵، ص ۲۷۱

در آیات قرآن اهمیت شب زنده داری و نماز شب و تلاوت قرآن را در آن هنگام که غافلان در خوابند گوشزد می کنند. امام صادق (ع) فرمود: «إِنَّ مِن رُوحِ اللَّهِ تَعَالَى ثَلَاثَةُ: التَهَجُدُ بِاللَّيْلِ وافطارِ الصَّائِمِ ولقاء الأخوان؛ اسه چیز از عنایات مخصوص الهی است عبادت شبانه نماز شب) وافطار دادن به روزه داران و ملاقات برادران مسلمان»[۵] و در حدیث دیگری از همان حضرت می خوانیم که در تفسیر آیه ی کارهای نیک اثر کارهای بد را از بین می برد اشاره دارند که: «نماز شب گناهان روز را از بین می برد» [۶]

پانویس

  1. طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۲:‎ ۲۴۵.
  2. خمینی، تحریر الوسیله، 143.
  3. قرائتی، محسن (١٣٨٣). تفسير نور. ج۷. تهران: مركز فرهنگی درس‌هايی از قرآن. ص۱۰۶.
  4. طبرسی، فضل بن حسن (١٣٥٠). مجمع البيان. ج۹. تهران: انتشارات فراهانی. ص۱۵۵.
  5. مجلسی، محمد باقر (۱۴۰۳). بحارالانوار. ج۸۷. انتشارات الوفا. ص۱۴۳.
  6. مجلسی، محمد باقر (۱۳۶۲). حليه المتقين. انتشارات رشيدی. ص۱۴۳.

منابع

  • طباطبایی یزدی، سید محمدکاظم (۱۴۱۹). العروة الوثقی. ج۲. ص۲۴۵.
  • خمینی، روح‌الله (۱۴۳۴). تحریر الوسیله. ص۱۴۳.