لقب سید الشهداء برای حمزه
چرا به حمزه بن عبدالمطلب، حمزه سيد الشهداء مي گفتند؟
سید الشهداء به معنای سرور، بزرگ و بالاتر بودن از شهیدان همرزم خود میباشد. حمزه فرزند عبدالمطلب، عموي پيامبر خدا(ص) از شخصيتهاي برجسته صدر اسلام بود. او با ايمان آوردنش به پيامبر(ص)، خدمات قابل توجهي به اسلام و مسلمين انجام داد.[۱]
سيد الشهداء ناميده شدن حمزه از سوي پيامبر(ص) به اين خاطر بود كه آن بزرگوار در طول حيات خود خدمات گرانقدري به اسلام نمود و با رشادتها و جانبازيهاي خود پايههاي دين جديد را مستحكم نمود و هميشه به عنوان سربازي فرمانبردار و دلير در خدمت رسول خدا(ص) بود. پيامبر اكرم(ص) بعد از شهادت حمزه، به او لقب «سيد الشهداء؛ يعني سرور و آقاي شهيدان» دادد.[۲] همان طور كه در حال حياتش به او لقب «اسد الله؛ شير خدا» و «اسد رسول الله؛ شير رسول خدا» داده بود.[۳]
ابن حجر در اين باره مي نويسد: حمزه بن عبد المطلب در جنگ احد توسط وحشي به شهادت رسيد در حالي كه كمتر از ۶۰ سال سن داشت و پيامبر اكرم(ص) که او را ملقب به اسد الله نموده بود، او را سيد الشهداء ناميد.[۴]
حضرت علي(ع) در نامهاي به معاويه مينویسد: «آيا نميداني قومي از ما به شهادت رسيداند كه هر كدام داراي فضل و برتري نسبت به ساير شهدا دارند زماني كه حضرت حمزه عموي پيامبر اكرم(ص) به شهادت رسيد، پيامبر دستش را روي قبر او گذاشت و هفتاد تكبير گفت و او را سيد الشهداء ناميد.»[۵]
در بیشتر كتابهاى تاریخى و روایى، از حمزه با لقب سیدالشهداء یاد شده است.[۶]
منابع
- ↑ ابن عبدالبر، الاستيعاب، بيروت، دارالجيل، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۴۲۳. ابن سعد، الطبقات الكبري، بيروت، دارالكتب العلميه، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۶.
- ↑ ابن عبدالبر، الاستيعاب، بيروت، دارالجيل، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۷۳.
- ↑ صالحي شامي، محمد بن يوسف، سبل الهدي و الرشاد، بيروت، درالكتب العلميه، ۱۴۱۴ق، ج۱۱، ص۹۰.
- ↑ ابن حجر، الاصابه في تمييز الصحابه، بيروت، دارالكتب العلميه، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۰۶.
- ↑ ابن اعثم كوفي، احمد، الفتوح، بيروت، دارالاضواء، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۵۶۰.
- ↑ بلاذرى، احمد بن یحیى، انساب الاشراف، بیروت، بیروت ۱۳۹۴/م۱۹۷۴ق، ج۲، ص۳۹۴. ابن بابویه، محمد بن على الخصال، قم، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۴۱۲.