لقب سید الشهداء برای حمزه

نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۴ توسط Fabbasi (بحث | مشارکت‌ها) (تکمیل اولیه مدخل)
سؤال

چرا به حمزه بن عبدالمطلب، حمزه سيد الشهداء مي گفتند؟

سید الشهداء به معنای سرور، بزرگ و بالاتر بودن از شهیدان همرزم خود می‌باشد. حمزه فرزند عبدالمطلب، عموي پيامبر خدا(ص) از شخصيت‌هاي برجسته صدر اسلام بود. او با ايمان آوردنش به پيامبر(ص)، خدمات قابل توجهي به اسلام و مسلمين انجام داد.[۱]

سيد الشهداء ناميده شدن حمزه از سوي پيامبر(ص) به اين خاطر بود كه آن بزرگوار در طول حيات خود خدمات گرانقدري به اسلام نمود و با رشادت‌ها و جانبازي‌هاي خود پايه‌هاي دين جديد را مستحكم نمود و هميشه به عنوان سربازي فرمان‌بردار و دلير در خدمت رسول خدا(ص) بود. پيامبر اكرم(ص) بعد از شهادت حمزه، به او لقب «سيد الشهداء؛ يعني سرور و آقاي شهيدان» دادد.[۲] همان طور كه در حال حياتش به او لقب «اسد الله؛ شير خدا» و «اسد رسول الله؛ شير رسول خدا» داده بود.[۳]

ابن حجر در اين باره مي نويسد: حمزه بن عبد المطلب در جنگ احد توسط وحشي به شهادت رسيد در حالي كه كمتر از ۶۰ سال سن داشت و پيامبر اكرم(ص) که او را ملقب به اسد الله نموده بود، او را سيد الشهداء ناميد.[۴]

حضرت علي(ع) در نامه‌اي به معاويه مي‌نویسد: «آيا نمي‌داني قومي از ما به شهادت رسيد‌اند كه هر كدام داراي فضل و برتري نسبت به ساير شهدا دارند زماني كه حضرت حمزه عموي پيامبر اكرم(ص) به شهادت رسيد، پيامبر دستش را روي قبر او گذاشت و هفتاد تكبير گفت و او را سيد الشهداء ناميد.»[۵]

در بیشتر كتاب‌هاى تاریخى و روایى، از حمزه با لقب سیدالشهداء یاد شده است.[۶]

منابع

  1. ابن عبدالبر، الاستيعاب، بيروت، دارالجيل، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۴۲۳. ابن سعد، الطبقات الكبري، بيروت، دارالكتب العلميه، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۶.
  2. ابن عبدالبر، الاستيعاب، بيروت، دارالجيل، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۷۳.
  3. صالحي شامي، محمد بن يوسف، سبل الهدي و الرشاد، بيروت، درالكتب العلميه، ۱۴۱۴ق، ج۱۱، ص۹۰.
  4. ابن حجر، الاصابه في تمييز الصحابه، بيروت، دارالكتب العلميه، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۰۶.
  5. ابن اعثم كوفي، احمد، الفتوح، بيروت، دارالاضواء، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۵۶۰.
  6. بلاذرى، احمد بن یحیى، انساب ‌الاشراف، بیروت، بیروت ۱۳۹۴/م۱۹۷۴ق، ج۲، ص۳۹۴. ابن ‌بابویه، محمد بن على الخصال، قم، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۴۱۲.