بر پا داشتن نماز
با توجه به آیه ﴿وَ أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْرِي﴾ چرا خداوند در قرآن می‌فرماید نماز را برپا دارید، چرا نمی‌گوید نماز بخوانید؟
قرآن کریم برای نماز از افعال خواندن و انجام دادن استفاده نکرده، بلکه «اقامه نماز» تعبیر شده است. نماز با فعل «اقامه» در صورت‌های گوناگون یاد شده است و عبارت ﴿أَقيمُوا الصَّلاةَ؛ نماز را به پا دارید﴾[۱] مکرر در قرآن بیان شده است.
منظور از «اقامه» این است که تنها خودتان نمازخوان نباشید، بلکه چنان کنید که آیین نماز در جامعه انسانی برپا شود و مردم با عشق و علاقه به آن روی آورند و آثار نماز در جامعه به بار نشیند.
به گفته بعضی از مفسران، تعبیر «اقامه نماز» به جای خواندن یا به جا آوردن نماز، بیان می‌کند که نماز شما تنها اوراد و اذکار نباشد که بر زبان جاری می‌کنید، بلکه آن را به‌طور کامل بپا دارید؛ آن گونه که آثار نماز در چهره و زندگی شما دیده شود. تنها لقلقه زبان و راست و خم شدن نباشد، بلکه روح نماز که همان تسلیم مطلق در برابر خدا در همه امور است، در زندگی شما جریان یابد. و حضور دل و توجه قلبی در پیشگاه خدا، که روح نماز است، در نماز حاصل شود.
امام رضا(ع) در این باره می‌فرماید: «روح نماز و اقامه آن به این است که انسان در هر شبانه روز، از فساد رویگردان باشد؛ و برای آنکه بنده، مدبر و خالقش را فراموش نکند؛ که در این صورت به نعمت‌های او طغیان و سرکشی کرده، پس بنده در این حالت در ذکر خالقش، و قیام در پیشگاه پروردگارش، از معاصی و گناهان رویگردان است.»[۲]
مطالعه بیشتر
- نماز از دیدگاه قرآن و عترت، محمد محمدی اشتهاردی، انتشارات نبوی.