نقش دعا و خیرات در کاهش عذاب قبر

سؤال

آیا دعاها و خیرات بازماندگان، باعث کاهش عذاب قبر میّت می‌شود؟

اعمال نیک انسان که در طول زندگی خود انجام داده است را مهم‌ترین علت برای رهایی از عذاب قبر دانسته‌اند.

علاوه بر این، گاه سرنوشت اموات، به وسیله کارهای نیک یا بدِ دیگران نیز قابل تغییر است. بنابر روایات هر شخصی که روش و سنت نیکی را بنا گذارد، هر شخص دیگری که که به آن عمل کند می‌رسد و هر که روش بدی بنیاد نهد، برای او گناه هر که به آن عمل کند، می‌رسد. پیامبر(ص) فرمود: روزی حضرت عیسی(ع) از کنار قبری گذشت که صاحب آن در عذاب بود. سال بعد نیز گذر کرد ولی از عذاب صاحب قبر، خبری نبود. سبب را از خداوند پرسید. وحی آمد که از این میّت، فرزندی صالح به بلوغ رسید و برای مردم راهی درست کرد و یتیمی را پناه داد. به برکت آن از پدر گذشتیم.

همچنین زیارت اهل قبور در روزهای جمعه سبب می‌شود، امواتی که در تنگی باشند در گشایش قرار گیرند.

امام صادق (ع) فرمود: هر گاه شخصی به نیت میتی صدقه دهد، خداوند جبرئیل را فرمان می‌دهد که این هدیه را به قبر او برساند.

و نیز فرمود: به واسطهٔ نمازی که برای میت خوانده می‌شود، تنگی قبر او به فراخی تبدیل می‌شود.

ابن عباس در روایتی از رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) نقل می‌کند: خواندنِ سورهٔ «تبارک الملک» بر قبر میت، مایهٔ نجات از عذاب قبر است.

در کتاب «الفقه علی المذاهب الاربعه» زیارت اهل قبور، مستحب نامیده شده و به آن سفارش شده است. همچنین قرآن خواندن برای میت را مفید می‌داند و از قول فقیهان چهار مذهب، دعاهایی برای میّت و روی قبور سفارش می‌کند که معلوم می‌شود، تأثیر دعا بر سرنوشت اموات را همهٔ فقیهان مذاهب پذیرفته‌اند.

مشهور عالمان اهل‌سنت مانند عالمان تشیع، که اموات، از اعمال صالح و خیراتی که بازماندگان برای آنها می‌فرستند، بهره‌مند می‌شوند.