فهرست آثار درباره کلام جدید

سؤال

نام چند کتاب که مباني معرفتي مباحث کلام جديد در آن به خوبي بيان شده را نام ببريد؟

اصطلاح کلام جديد که چند سالي در کشور ما رواج پيدا کرده، اشاره اي است به وجود مسائل و پرسش هاي نوين در حوزه انديشه کلامي که پيش روي متکلمان و الهيدانان قرار گرفته است. فراواني و تنوع مسائل جديد کلامي و نيز پيچيده بودن پاره اي از مباحث، تدوين کتابي را که همه مباحث نو را در خود جمع کند، دشوار مي نمود؛ از اين روي اغلب انديشمندان،حول محور يک موضوع جديد کلامي، به نگارش آثاري همت گماشتند. ضمن آنکه آثاري نيز در سطح متوسط تدوين شده که حاوي بسياري از اين مسائل جديد کلامي است.

محدوديت در حجم پاسخ ها و نيز گستردگي مباحث جديد کلامي وکثرت کتاب هاي منتشره حول آن مباحث ، ما را بر آن داشت تا در پاسخ ، به صورت گزينشي برخي از مباحث جديد را انتخاب و مهم ترين کتاب هايي که در آن باره تدوين يافته را معرفي نماييم.

۱. معرفت ديني

۱ ـ ۱. عبدالله جوادي آملي، شريعت در آينه معرفت، تهران، مرکز نشر فرهنگي رجا، ۱۳۷۲.

۱ ـ ۲. صادق لاريجاني، معرفت ديني، تهران، مرکز ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۷۰

۱ ـ ۳. محمد حسين زاده، مباني معرفت ديني، قم، موسسه آموزشي، و پژوهشي امام خميني (ره)، ۱۳۷۹.

۱ ـ ۴. علي رباني گلپايگاني، معرفت ديني از منظر معرفت شناسي، تهران، موسسه فرهنگي دانش و انديشه معاصر، ۱۳۷۸.

۱ ـ ۵. داود مهدوي زادگان، از قبض معنا تا بسط دنيا، موسسه فرهنگي دانش و انديشه معاصر، ۱۳۸۰.

۲. هرمنوتيک

۲ ـ ۱. احمد واعظي، درآمدي بر هرمنوتيک، تهران، موسسه فرهنگي دانش و انديشه معاصر، ۱۳۸۰ش.

۲ ـ ۲. بابک احمدي، ساختار و هرمنوتيک،تهران، گام نو، ۱۳۸۰.

۲ ـ ۳. جعفر سبحاني، هرمنوتيک، قم، موسسه امام صادق(ع) ، ۱۳۸۱.

۲ ـ ۴. عليرضا قائمي نيا، متن از نگاه متن، قم، انجمن معارف اسلامي، ۱۳۸۰.

۲ ـ ۵. امير عباس عليزماني، زبان دين، قم، دفتر تبليغات اسلامي، ۱۳۸۰.

۲ ـ ۶. ابوالفضل ساجدي، زبان دين و قرآن، قم، موسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني (ره). ۱۳۸۳.

۳. پلوراليسم ديني (کثرت گرايي ديني)

۳ ـ ۱. جان هيک، مباحث پلوراليسم ديني، ترجمه عبدالرحيم گواهي، تهران، نشر علم، ۱۳۸۶.

۳ ـ ۲. محمد لگنهاوسن، اسلام و کثرت گرايي ديني، ترجمه نرجس جواندل، قم، موسسه فرهنگي طه، ۱۳۷۹.

۳ ـ ۳ . علي رباني گلپايگاني، تحليل و نقد پلوراليسم ديني، تهران، موسسه فرهنگي دانش و انديشه معاصر، ۱۳۷۸.

۳ ـ ۴. حسن کامران، تکثر اديان در بوته نقد، قم، انتشارات معارف، ۱۳۸۲.

۳ ـ ۵. مرتضي حسيني، پلوراليسم ديني، قم، فرهنگ قرآن، ۱۳۸۱.

۳ ـ ۶. فصلنامه کتاب نقد، ويژه نامه پلوراليسم ديني، شماره ۲ و ۳.

۴ ـ نياز بشر به دين

۴ ـ ۱. عبدالله جوادي آملي، انتظار بشر از دين، قم: مرکز نشر اسراء، ۱۳۸۰.

۴ـ ۲. عبدالحسين خسروپناه، انتظارات بشر از دين، تهران، موسسه فرهنگي دانش و انديشه معاصر، ۱۳۷۹.

۴ ـ ۳. محمد امين احمدي، انتظار بشر از دين، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي، ۱۳۸۴.

۴ـ ۴. عبدالله نصري، انتظار بشر از دين، تهران، موسسه فرهنگي دانش و انديشه معاصر، ۱۳۷۹.

۴ ـ ۵. حسن يوسفيان، نياز به دين، تهران، موسسه فرهنگي دانش و انديشه معاصر، ۱۳۸۱.

۵. قلمرو دين

۵ ـ ۱. عبدالحسين خسرو پناه، گستره شريعت، قم، دفتر نشر معارف، ۱۳۸۲.

۵ ـ ۲. مصطفي کريمي، قرآن و قلمرو شناسي دين، قم، موسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني (ره)، ۱۳۸۲.

۵ ـ ۳. مرتضي مطهري، اسلام و مقتضيات زمان، تهران، صدرا، ۱۳۷۴.

۵ ـ ۴. محمد حسن قدردان قراملکي، آيين خاتم، تهران، پژوهشگاه فرهنگ و انديشه معاصر، ۱۳۸۶.

۵ ـ ۵. علي رباني گلپايگاني، جامعيت و کمال دين، تهران، موسسه فرهنگي دانش و انديشه معاصر، ۱۳۷۹.

۶. علم و دين

۶ ـ ۱. ايان باربور، علم و دين، ترجمه بهاء الدين خرمشاهي، تهران، مرکز نشر دانشگاهي، ۱۳۶۲.

۶ ـ ۲. امير عباس عليزماني، دين و علوم تجربي (تعارضها، راه حل ها)، قم، معارف، ۱۳۷۷.

۶ ـ ۳. مهدي گلشني، از علم سکولار تا علم ديني، تهران، پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي، ۱۳۷۷.

۶ ـ ۴. محمد علي رضايي اصفهاني، رابطه علم و دين در غرب، تهران، موسسه فرهنگي دانش و انديشه معاصر، ۱۳۷۰.

۶ ـ ۵. رضا اکبريان، سازگاري يا ناسازگاري علم و دين، تهران، موسسه توسعه دانش و پژوهش ايران. ۱۳۸۱.

۷. ايمان ديني

۷ ـ ۱. محسن جوادي، ايمان در عرصه کلام و قرآن، قم، معاونت امور اساتيد و دروس معارف اسلامي، ۱۳۷۶.

۷ ـ ۲. محمد تقي فعالي، ايمان و دين در اسلام و مسيحيت، کانون انديشه جوان، ۱۳۷۸.

۷ ـ ۳. مايکل پترسون و ديگران، عقل و اعتقاد ديني، ترجمه احمد نراقي و ابراهيم سلطاني، تهران، طرح نو، ۱۳۷۶

۷ ـ ۴. الوين پلانتينجا، عقل وايمان، ترجمه بهناز صفري، قم، اشراق، ۱۳۸۱.

۸. تجربه ديني

۸ ـ ۱. محمد تقي فعالي، ترجمه ديني و مکاشفه عرفاني، تهران، پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامي، ۱۳۷۹.

۸ ـ ۲. عليرضا قائمي نيا، تجربه ديني و گوهر دين، قم، دفتر تبليغات اسلامي، ۱۳۸۱.

۸ ـ ۳. وين پرادفوت، تجربه ديني، ترجمه عباس يزداني، قم، موسسه فرهنگي طه، ۱۳۷۷.

۸ ـ ۴. علي شيراواني، مباني نظري تجربه ديني، قم، دفتر تبليغات اسلامي، ۱۳۸۱.

۸ ـ ۵. فصلنامه نقد و نظر، ويژه نامه تجربه ديني، شماره ۲۳ و ۲۴.

۹. سکولاريسم

۹ ـ ۱. محمد حسن قدردان قراملکي، سکولاريزم در مسيحيت و اسلام، قم، دفتر تبليغات اسلامي، ۱۳۷۹.

۹ ـ ۲. عبدالله جوادي آملي، نسبت دين و دنيا، قم، نشر اسراء، ۱۳۸۳.

۹ ـ ۳. علي رباني گلپايگاني، ريشه ها و نشانه هاي سکولاريسم، تهران، موسسه فرهنگي دانش و انديشه معاصر، ۱۳۷۹.

۹ ـ ۴. علي اکبر اردکاني، بررسي و نقد مباني سکولاريسم، تهران، دانشگاه امام صادق، ۱۳۸۶.

۹ ـ ۵. منصور مير احمدي، سکولاريسم اسلامي، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي، ۱۳۷۸.

۹ ـ ۶. حميد رضا شاکرين، سکولاريسم، تهران، کانون انديشه جوان، ۱۳۸۴.

۱۰. مسأله شر

۱۰ ـ ۱. مرتضي مطهري، عدل الهي، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۶۷.

۱۰ ـ ۲. محمد حسين قدردان قراملکي، خدا و مسأله شر، قم، دفتر تبليغات اسلامي، ۱۳۷۷.

۱۰ ـ ۳. محمد صفر جبرئيلي، مسأله شر و راز تفاوت ها، تهران، کانون انديشه جوان، ۱۳۸۵.

۱۰ ـ ۴. الوين پلانتينجا، خدا، اختيار و شر، ترجمه محمد سعيدي مهر، قم، موسسه فرهنگي طه، ۱۳۷۶.