automoderated
۵۴۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(جایگزینی متن - 'هٔ' به 'ه') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
با توجه به آیه ۶ از سوره | با توجه به آیه ۶ از سوره مائده، کیفیت مسح سر و پا در وضوء چگونه است؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
در استناد به این آیه شریفه و اخبار و روایات فراوان مرتبط با وضو و اجماع [[امامیه]]، در وضو پس از شستن صورت و دست‌ها، باید با تری آب وضو که در دست مانده، اول جلوی سر و پس از آن روی پاها را مسح کرد. | در استناد به این آیه شریفه {{قرآن|یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا قُمْتُمْ إِلَی الصَّلاه فَاغْسِلُوا وُجُوهَکمْ وَأَیْدِیَکمْ إِلَی الْمَرَافِقِ وَامْسَحُوا بِرُءُوسِکمْ وَأَرْجُلَکمْ إِلَی الْکعْبَیْنِ | ||
}} و اخبار و روایات فراوان مرتبط با وضو و اجماع [[امامیه]]، در وضو پس از شستن صورت و دست‌ها، باید با تری آب وضو که در دست مانده، اول جلوی سر و پس از آن روی پاها را مسح کرد. | |||
'''مسح سر''' | '''مسح سر''' | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
قرار گرفتن «ارجلکم» در کنار «رؤوسکم» گواه بر این است که پاها نیز باید مسح شود؛ نه این‌که آن‌ها شسته شوند. همچنین در بررسی دقیق‌تر «ارجلکم» به فتح «لام» قرائت شده؛ به خاطر آن است که عطف بر محل «رؤوسکم» است نه عطف بر «وجوهکم»<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۴، ص۲۸۷.</ref> و این که منصوب عطف بر مجرور شود در کلام عرب شیوع دارد، مثلاً می‌گویند: «لیس فلان بقائم و لا ذاهباً»<ref>ابو علی فضل بن طبرسی، مجمع البیان، بیروت، احیاء التراث العربی، ۱۳۲۹ش، ج۳، ص۱۶۵.</ref> «فلان شخصی نه ایستاده است و نه رونده.» علاوه بر این جمع کثیری از قراء «ارجلکم» را نیز با کسر خوانده‌اند.<ref>همان، ص۱۶۳؛ تفسیر نمونه، ج۴، ص۲۸۷.</ref> | قرار گرفتن «ارجلکم» در کنار «رؤوسکم» گواه بر این است که پاها نیز باید مسح شود؛ نه این‌که آن‌ها شسته شوند. همچنین در بررسی دقیق‌تر «ارجلکم» به فتح «لام» قرائت شده؛ به خاطر آن است که عطف بر محل «رؤوسکم» است نه عطف بر «وجوهکم»<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۴، ص۲۸۷.</ref> و این که منصوب عطف بر مجرور شود در کلام عرب شیوع دارد، مثلاً می‌گویند: «لیس فلان بقائم و لا ذاهباً»<ref>ابو علی فضل بن طبرسی، مجمع البیان، بیروت، احیاء التراث العربی، ۱۳۲۹ش، ج۳، ص۱۶۵.</ref> «فلان شخصی نه ایستاده است و نه رونده.» علاوه بر این جمع کثیری از قراء «ارجلکم» را نیز با کسر خوانده‌اند.<ref>همان، ص۱۶۳؛ تفسیر نمونه، ج۴، ص۲۸۷.</ref> | ||
علاوه بر آن، نمی‌توان چنین استنباط کرد که «ارجلکم» عطف به «وجوهکم» باشد، زیرا مسئله مسح سر و پا پس از اتمام حکم شستن مطرح شده است: اگر «ارجلکم» بر «وجوهکم» عطف شود بر خلاف بلاغت قرآن است.<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۹۴ق، ج۵، ص۲۳۹.</ref> امام صادق (ع) در این مورد فرموده است«قسمت | علاوه بر آن، نمی‌توان چنین استنباط کرد که «ارجلکم» عطف به «وجوهکم» باشد، زیرا مسئله مسح سر و پا پس از اتمام حکم شستن مطرح شده است: اگر «ارجلکم» بر «وجوهکم» عطف شود بر خلاف بلاغت قرآن است.<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۹۴ق، ج۵، ص۲۳۹.</ref> امام صادق(ع) در این مورد فرموده است«قسمت جلوی سر و روی پاها را مسح کن و اول پای راست را مسح نما»<ref>«امسح علی مقدّم رأسک و امسح علی القدمین و ابدأ بالشقّ الأیمن». وسائل الشیعه، همان، تهران، مکتبه الاسلامیه، ۱۳۹۸ق، ج۱، ص۲۹۴، باب ۲۵ از ابواب وضوء، ح۱.</ref> | ||
مرحوم صاحب جواهر در ارتباط با این مسئله می‌فرماید: «یکی از واجبات | مرحوم صاحب جواهر در ارتباط با این مسئله می‌فرماید: «یکی از واجبات وضوء، مسح پاهاست و بر این مسئله هم اجماع محصّل و هم اجماع منقول قائم است، بلکه این حکم از ضروریات مذهب شیعه است و بر این حکم اخبار متواتر وارد شده است.»<ref>نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۹۲ق، ج۲، ص۲۰۶.</ref> | ||
مسح پا از سر انگشتان تا «کعب» است، در ارتباط با «کعب»، اغلب فقهای شیعه چنین معتقدند که «کعب» مفصل پاست، اما برخی نیز با توجه به عرف لغت عرب گفته‌اند مراد از «کعب» همان برآمدگی پاست. | مسح پا از سر انگشتان تا «کعب» است، در ارتباط با «کعب»، اغلب فقهای شیعه چنین معتقدند که «کعب» مفصل پاست، اما برخی نیز با توجه به عرف لغت عرب گفته‌اند مراد از «کعب» همان برآمدگی پاست. | ||
* از نظر فقه شیعه که مستنبط از قرآن و سنت است، هیچ جای شک و تردید نیست که در | * از نظر فقه شیعه که مستنبط از قرآن و سنت است، هیچ جای شک و تردید نیست که در وضوء، پس از شستن صورت و دست‌ها مسح سر و پاها لازم است و شستن به جای مسح، وضوء را باطل می‌کند. البته به نقل مرحوم صاحب جواهر و مرحوم شیخ طوسی از اهل سنت هم کسانی هستند که مسح پاها را جایز می‌دانند: ابی‌الحسن بصری، ابن‌جریر طبری، ابی‌علی جبائی که معتقدند انسان بین مسح و شستن پاها مخیر است.<ref>همان؛ طوسی، ابو جعفر محمد، الخلاف، ج۱، ص۱۴، مسئله ۴۰.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی = | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = شد | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده:کیفیت وضوء]] | |||
[[رده:آیات و سوره‌ها]] | |||