ذی‌القعده: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر تفاوت با ویرایش جدیدتر ←

نسخهٔ ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۴۱

سؤال

فضیلت و اعمال ماه ذی القعده چیست؟

اولین ماه از ماه‌های حرام ماه ذی القعده می‌باشد. برای این ماه فضیلت‌هایی از جمله استجابت دعا، ارزشمند بودن شب نیمه آن بیان شده است. هم چنین روز گران بهای دحو الارض نیز در روز ۲۵ این ماه واقع شده است. در روز یک شنبه‌های این ماه نمازی با فضیلت وارد شده است که برکات زیادی دارد. از دیگر اعمال این ماه روزه و زیارت امام رضا(ع) می‌باشد.

درگاه‌ها

فضیلت ماه ذی القعده

ماه ذی القعده اولین ماه حرام است.^[۱] این ماه، ماهی است که اگر انسان دچار شدت حال و سختی باشد، دعای او مستجاب است.^[۲] شب نیمه ماه ذی القعده بسیار ارزشمند است و عمل در آن ارزش والایی دارد. از پیامبر اکرم(ص) روایت شده است که: «شب پانزدهم ذی القعده شب مبارکی است. خداوند در آن با رحمت به بندگان مؤمنش می‌نگرد. پاداش کسی که در آن با عمل از خداوند فرمانبرداری کند، مانند پاداش صد روزه دار ملازم مسجد که به اندازه یک چشم به هم زدن نیز نافرمانی خدا را ننموده‌اند، می‌باشد.»^[۳] «دحو الارض» در این ماه رخ داده است. در روز دحو الارض خداوند زمین را برای بندگان و مخلوقات بسط و گسترش داده است.^[۴]

هم چنین در فضیلت این ماه می‌توان به قرار گرفتن ولادت حضرت معصومه(س)^[۵] و ولادت امام رضا(ع)^[۶] در آن اشاره کرد.

اعمال ماه ذی القعده

نماز یکشنبه‌های این ماه

برای روزهای یکشنبه ماه ذی القعده نمازی بسیار با فضیلت وارد شده است. فضیلت و ثواب‌های این نماز اجمالاً عبارتند از: قبول شدن توبه نماز گزار، آمرزیده شدن گناهان نماز گزار، راضی شدن دشمنان شخص از او در روز قیامت، مردن همراه با ایمان و بقای دین، گشاده شدن، وسعت و نورانی شدن قبر نماز گزار، راضی شدن والدین شخص از او، شامل شدن مغفرت برای والدین و ذریه شخص نماز گزار، توسعه رزق و این که در هنگام مرگ ملک الموت با کسی که این نماز را بخواند مدارا کرده و جان او را به آسانی می‌گیرد.^[۷]

نماز مذکور چهار رکعت است و در هر رکعت یک مرتبه سوره حمد، سه مرتبه سوره توحید، یک مرتبه سوره فلق و یک مرتبه نیز سوره ناس خوانده می‌شود. پس از اتمام نماز باید هفتاد مرتبه استغفار انجام شود و استغفار ختم شود به ذکر «لا حول و لا قوة الّا بالله العلی العظیم». پس از انجام این امور باید ذکر «یا عزیزُ یا غفّارُ، اِغفر لی ذنوبی و ذنوب جمیع المؤمنین و المؤمنات، فإنّه لا یغفر الذنوب الّا أنتَ»، گفته شود.^[۸]

روزه

در ماه‌های حرام که یکی از آن‌ها ماه ذی القعده است، روزه روزهای پنج شنبه، جمعه و شنبه به صورت پیاپی وارد شده است. اگر کسی این عمل را انجام دهد ثواب نهصد سال عبادت برای او نوشته می‌شود.^[۹]

روزه روز «دحو الارض» نیز فضیلت فراوان دارد. در مفاتیح الجنان آمده است که این روز یکی از چهار روزی است که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است. در روایت روزه این روز همانند روزه ۷۰ سال دانسته شده است. هم چنین در روایت دیگر کفاره ۷۰ سال شمرده شده است و بیان شده است که هر که این روز را روزه بگیرد و شب را مشغول عبادت باشد، برای او عبادت صد سال نوشته می‌شود. برای روزه دار این روز هر چه در میان زمین و آسمان است استغفار می‌کند.^[۱۰]

زیارت امام رضا(ع)

روز بیست و سوم این ماه به قولی روز شهادت امام رضا(ع) می‌باشد.^[۱۱] در این روز زیارت ایشان از نزدیک و دور استحباب دارد.^[۱۲]

درگاه‌ها

پانویس

↑ قمی، مفاتیح الجنان، 397.
↑ ابن طاووس، الإقبال بالأعمال الحسنة (ط- الحدیثة)، 2:‎ 17.
↑ ملکی تبریزی، المراقبات فی اعمال السنة، 371.
↑ ابن طاووس، الإقبال بالأعمال الحسنة (ط- الحدیثة)، 2:‎ 24.
↑ استادی، «آشنایی با حضرت عبد العظیم علیه السلام و مصادر شرح حال او»، نور علم.
↑ قمی، منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل‏، 3:‎ 1723.
↑ قمی، مفاتیح الجنان، 397.
↑ قمی، مفاتیح الجنان، 397 - 398.
↑ قمی، مفاتیح الجنان، 426.
↑ قمی، مفاتیح الجنان، 427.
↑ قمی، منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل‏، 3:‎ 1723.
↑ قمی، مفاتیح الجنان، 427.

منابع

قمی، عباس (۱۳۸۸). مفاتیح الجنان. ترجمهٔ الهی قمشه ای. قم: انتشارات نشتا (بافرانی).
ابن طاووس، علی بن موسی‏ (۱۳۷۶). الإقبال بالأعمال الحسنة (ط- الحدیثة). به کوشش جواد قیومی اصفهانی. قم: دفتر تبلیغات اسلامی‏.
ملکی تبریزی، جواد (۱۳۷۵). المراقبات فی اعمال السنة. ترجمهٔ ابراهیم محدث. قم: نشر اخلاق.
قمی، عباس (۱۳۹۱). مفاتیح الجنان. ترجمهٔ حسین انصاریان. قم: نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها، دفتر نشر معارف.
قمی، شیخ عباس (۱۳۷۹). منتهی الآمال. قم: دلیل ما.
استادی، رضا (۱۳۷۹). «وحیانی بودن الفاظ قرآن». آشنایی با حضرت عبد العظیم علیه السلام و مصادر شرح حال او. پنجم (۵۰ و ۵۱): ۳۰۱.

[1] قمی، مفاتیح الجنان، 397.

[2] ابن طاووس، الإقبال بالأعمال الحسنة (ط- الحدیثة)، 2:‎ 17.

[3] ملکی تبریزی، المراقبات فی اعمال السنة، 371.

[4] ابن طاووس، الإقبال بالأعمال الحسنة (ط- الحدیثة)، 2:‎ 24.

[5] استادی، «آشنایی با حضرت عبد العظیم علیه السلام و مصادر شرح حال او»، نور علم.

[6] قمی، منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل‏، 3:‎ 1723.

[7] قمی، مفاتیح الجنان، 397.

[8] قمی، مفاتیح الجنان، 397 - 398.

[9] قمی، مفاتیح الجنان، 426.

[10] قمی، مفاتیح الجنان، 427.

[11] قمی، منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل‏، 3:‎ 1723.

[12] قمی، مفاتیح الجنان، 427.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{پیش نویس|تکمیل}}
 {{شروع متن}}{{سوال}}
 فضیلت و اعمال ماه ذی القعده چیست؟
-{{پایان سوال}}اولین ماه از ماه های حرام ماه ذی القعده می باشد. برای این ماه فضیلت هایی از جمله [[استجابت دعا]]، ارزشمند بودن شب نیمه آن بیان شده است. هم چنین روز گران بهای دحو الارض نیز در روز 25 این ماه واقع شده است. در روز یک شنبه های این ماه نمازی با فضیلت وارد شده است که برکات زیادی دارد. از دیگر اعمال این ماه روزه و زیارت امام رضا(ع) می باشد.{{درگاه|سنت}}
+{{پایان سوال}}اولین ماه از ماه‌های حرام ماه ذی القعده می‌باشد. برای این ماه فضیلت‌هایی از جمله [[استجابت دعا]]، ارزشمند بودن شب نیمه آن بیان شده است. هم چنین روز گران بهای دحو الارض نیز در روز ۲۵ این ماه واقع شده است. در روز یک شنبه‌های این ماه نمازی با فضیلت وارد شده است که برکات زیادی دارد. از دیگر اعمال این ماه روزه و زیارت امام رضا(ع) می‌باشد.{{درگاه|سنت}}
 == فضیلت ماه ذی القعده ==
 ماه ذی القعده اولین [[ماه حرام]] است.<ref>{{پک|1=قمی|2=1388|ک=مفاتیح الجنان|ص=397}}</ref> این ماه، ماهی است که اگر انسان دچار شدت حال و سختی باشد، دعای او مستجاب است.<ref>{{پک|1=ابن طاووس|2=1376|ک=الإقبال بالأعمال الحسنة (ط- الحدیثة)|ص=17|ج=2}}</ref> شب نیمه ماه ذی القعده بسیار ارزشمند است و عمل در آن ارزش والایی دارد. از [[پیامبر اکرم(ص)]] روایت شده است که: «شب پانزدهم ذی القعده شب مبارکی است. خداوند در آن با رحمت به بندگان مؤمنش می‌نگرد. پاداش کسی که در آن با عمل از خداوند فرمانبرداری کند، مانند پاداش صد روزه دار ملازم مسجد که به اندازه یک چشم به هم زدن نیز نافرمانی خدا را ننموده‌اند، می‌باشد.»<ref>{{پک|1=ملکی تبریزی|2=1375|ک=المراقبات فی اعمال السنة|ص=371}}</ref> «[[دحو الارض]]» در این ماه رخ داده است. در روز دحو الارض خداوند زمین را برای بندگان و مخلوقات بسط و گسترش داده است.<ref>{{پک|1=ابن طاووس|2=1376|ک=الإقبال بالأعمال الحسنة (ط- الحدیثة)|ص=24|ج=2}}</ref>
-هم چنین در فضیلت این ماه می توان به قرار گرفتن ولادت [[حضرت معصومه(س)]]<ref>{{پک|1=استادی|2=1372|ک=نور علم|ف=آشنایی با حضرت عبد العظیم علیه السلام و مصادر شرح حال او}}</ref> و ولادت امام رضا(ع)<ref>{{پک|1=قمی|2=1379|ک=منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل‏|ص=1723|ج=3}}</ref> در آن اشاره کرد.
+هم چنین در فضیلت این ماه می‌توان به قرار گرفتن ولادت [[حضرت معصومه(س)]]<ref>{{پک|1=استادی|2=1372|ک=نور علم|ف=آشنایی با حضرت عبد العظیم علیه السلام و مصادر شرح حال او}}</ref> و ولادت امام رضا(ع)<ref>{{پک|1=قمی|2=1379|ک=منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل‏|ص=1723|ج=3}}</ref> در آن اشاره کرد.
 == اعمال ماه ذی القعده ==
 === نماز یکشنبه‌های این ماه ===
+برای روزهای یکشنبه ماه ذی القعده نمازی بسیار با فضیلت وارد شده است. فضیلت و ثواب‌های این نماز اجمالاً عبارتند از: قبول شدن [[توبه]] نماز گزار، آمرزیده شدن گناهان نماز گزار، راضی شدن دشمنان شخص از او در روز [[قیامت]]، مردن همراه با [[ایمان]] و بقای دین، گشاده شدن، وسعت و نورانی شدن قبر نماز گزار، راضی شدن والدین شخص از او، شامل شدن مغفرت برای والدین و ذریه شخص نماز گزار، توسعه رزق و این که در هنگام مرگ ملک الموت با کسی که این نماز را بخواند مدارا کرده و جان او را به آسانی می‌گیرد.<ref>{{پک|1=قمی|2=1388|ک=مفاتیح الجنان|ص=397}}</ref>
-برای روز‌های یکشنبه ماه ذی القعده نمازی بسیار با فضیلت وارد شده است. فضیلت و ثواب‌های این نماز اجمالاً عبارتند از: قبول شدن [[توبه]] نماز گزار، آمرزیده شدن گناهان نماز گزار، راضی شدن دشمنان شخص از او در روز [[قیامت]]، مردن همراه با [[ایمان]] و بقای دین، گشاده شدن، وسعت و نورانی شدن قبر نماز گزار، راضی شدن والدین شخص از او، شامل شدن مغفرت برای والدین و ذریه شخص نماز گزار، توسعه رزق و این که در هنگام مرگ ملک الموت با کسی که این نماز را بخواند مدارا کرده و جان او را به آسانی می‌گیرد.<ref>{{پک|1=قمی|2=1388|ک=مفاتیح الجنان|ص=397}}</ref>
 نماز مذکور چهار رکعت است و در هر رکعت یک مرتبه [[سوره حمد]]، سه مرتبه سوره توحید، یک مرتبه [[سوره فلق و سوره ناس|سوره فلق]] و یک مرتبه نیز سوره ناس خوانده می‌شود. پس از اتمام نماز باید هفتاد مرتبه استغفار انجام شود و استغفار ختم شود به ذکر «لا حول و لا قوة الّا بالله العلی العظیم». پس از انجام این امور باید ذکر «یا عزیزُ یا غفّارُ، اِغفر لی ذنوبی و ذنوب جمیع المؤمنین و المؤمنات، فإنّه لا یغفر الذنوب الّا أنتَ»، گفته شود.<ref>{{پک|1=قمی|2=1388|ک=مفاتیح الجنان|ص=397 - 398}}</ref>
 === روزه ===
-در ماه‌های حرام که یکی از آن‌ها ماه ذی القعده است، روزه روز‌های پنج شنبه، جمعه و شنبه به صورت پیاپی وارد شده است. اگر کسی این عمل را انجام دهد ثواب نهصد سال عبادت برای او نوشته می‌شود.<ref>{{پک|1=قمی|2=1391|ک=مفاتیح الجنان|ص=426}}</ref>
+در ماه‌های حرام که یکی از آن‌ها ماه ذی القعده است، روزه روزهای پنج شنبه، جمعه و شنبه به صورت پیاپی وارد شده است. اگر کسی این عمل را انجام دهد ثواب نهصد سال عبادت برای او نوشته می‌شود.<ref>{{پک|1=قمی|2=1391|ک=مفاتیح الجنان|ص=426}}</ref>
 روزه روز «دحو الارض» نیز فضیلت فراوان دارد. در مفاتیح الجنان آمده است که این روز یکی از چهار روزی است که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است. در روایت روزه این روز همانند روزه ۷۰ سال دانسته شده است. هم چنین در روایت دیگر کفاره ۷۰ سال شمرده شده است و بیان شده است که هر که این روز را روزه بگیرد و شب را مشغول عبادت باشد، برای او عبادت صد سال نوشته می‌شود. برای روزه دار این روز هر چه در میان زمین و آسمان است استغفار می‌کند.<ref>{{پک|1=قمی|2=1391|ک=مفاتیح الجنان|ص=427}}</ref>
 === زیارت امام رضا(ع) ===
 روز بیست و سوم این ماه به قولی روز شهادت [[امام رضا(ع)]] می‌باشد.<ref>{{پک|1=قمی|2=1379|ک=منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل‏|ص=1723|ج=3}}</ref> در این روز [[زیارت ائمه با معرفت|زیارت]] ایشان از نزدیک و دور استحباب دارد.<ref>{{پک|1=قمی|2=1391|ک=مفاتیح الجنان|ص=427}}</ref>{{درگاه|واژه‌ها}}
 == پانویس ==
-{{پانویس}}
+{{پانویس|۲}}
 == منابع ==
@@ خط ۳۵: / خط ۳۱: @@
 * {{یادکرد کتاب|عنوان=مفاتیح الجنان|سال=1391|پیوند=|نام=عباس|نام خانوادگی=قمی|پیوند نویسنده=|ناشر=نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها، دفتر نشر معارف|مکان=قم|کوشش=|مترجم=حسین انصاریان}}
 * {{یادکرد کتاب|عنوان=منتهی الآمال|سال=1379|پیوند=|نام=شیخ عباس|نام خانوادگی=قمی|پیوند نویسنده=|ناشر=دلیل ما|مکان=قم|کوشش=|مترجم=}}
-* {{شاخه
+* {{یادکرد ژورنال|نام۱=رضا|نام خانوادگی۱=استادی|دوره=پنجم|شماره=50 و 51|صفحات=301|عنوان=وحیانی بودن الفاظ قرآن|تاریخ=1379|ژورنال=آشنایی با حضرت عبد العظیم علیه السلام و مصادر شرح حال او|پیوند=}}
-  | شاخه اصلی =
-  | شاخه فرعی۱ =
+{{شاخه
+  | شاخه اصلی =زمان‌ها
+  | شاخه فرعی۱ =ماه‌ها
   | شاخه فرعی۲ =
   | شاخه فرعی۳ =
-}}{{تکمیل مقاله
+}}
-  | شناسه = -
+{{ارزیابی
-  | تیترها = -
+  | شناسه = شد
-  | ویرایش = شد
+  | عکس = <!--خالی | شد-->
-  | لینک‌دهی = شد
+  | درگاه = <!--خالی | شد-->
-  | ناوبری =
+  | ادبیات = شد
-  | نمایه =
+  | پیوند = شد
-  | تغییر مسیر =
+  | ناوبری = شد
-  | ارجاعات =
+  | تغییرمسیر = شد
-  | بازبینی نویسنده =
+  | ارجاعات = شد
-  | بازبینی =شد
+  | ارزیابی کمی =شد
- | تکمیل =
+  | ارزیابی کیفی = شد
   | اولویت = ج
-  | کیفیت = ب
+  | کیفیت = خوب
-}}{{یادکرد ژورنال|نام۱=رضا|نام خانوادگی۱=استادی|دوره=پنجم|شماره=50 و 51|صفحات=301|عنوان=وحياني بودن الفاظ قرآن|تاریخ=1379|ژورنال=آشنایی با حضرت عبد العظیم علیه السلام و مصادر شرح حال او|پیوند=}}
+}}