پرش به محتوا

بداء و علم الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

Mohammad7576 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Mohammad7576 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:
* {{قرآن|رَبَّنَا إِنَّكَ تَعْلَمُ مَا نُخْفِي وَمَا نُعْلِنُ وَ مٰا يَخْفىٰ عَلَى اللّٰهِ مِنْ شَيْ‌ءٍ فِي الْأَرْضِ وَ لاٰ فِي السَّمٰاءِ‌|ترجمه=پروردگارا! یقیناً تو آنچه را ما پنهان می داریم و آنچه را آشکار می کنیم، می دانی و هیچ چیز در زمین و آسمان بر خدا پنهان نیست.|سوره=ابرهیم|آیه=38}}
* {{قرآن|رَبَّنَا إِنَّكَ تَعْلَمُ مَا نُخْفِي وَمَا نُعْلِنُ وَ مٰا يَخْفىٰ عَلَى اللّٰهِ مِنْ شَيْ‌ءٍ فِي الْأَرْضِ وَ لاٰ فِي السَّمٰاءِ‌|ترجمه=پروردگارا! یقیناً تو آنچه را ما پنهان می داریم و آنچه را آشکار می کنیم، می دانی و هیچ چیز در زمین و آسمان بر خدا پنهان نیست.|سوره=ابرهیم|آیه=38}}
* از امام أمير المؤمنين(ع) در خطبه 105 نهج البلاغه نقل شده است: {{متن عربی|كلّ سر عندك علانية، كل غيب عندك شهادة‏|ترجمه= هر چیز مخفی نزد تو آشکار است و هر غیبی نزد تو مشهود است.}}
* از امام أمير المؤمنين(ع) در خطبه 105 نهج البلاغه نقل شده است: {{متن عربی|كلّ سر عندك علانية، كل غيب عندك شهادة‏|ترجمه= هر چیز مخفی نزد تو آشکار است و هر غیبی نزد تو مشهود است.}}
* از إمام الباقر(ع) نقل شده است: {{متن عربی|انّ اللّه نور لا ظلمة فيه و علم لا جهل فيه، و حياة لا موت فيه‏|ترجمه= همانا خداوند نوری است که ظلمتی در آن نیست و علمی است که جهلی در آن وجود ندارد و حیاتی است که مرگی در آن وجود ندارد.}}  بحار الأنوار، ج ٤ ص ٨٤ باب العلم و كيفيته و الآيات الواردة فيه الحديث ١٨.  Noor_01089_001Bookالبداء في ضوء الکتاب و السنةسبحانی تبریزیجعفردار الأضواء21408 ه.ق.بیروتلبنان1065
* از امام الباقر(ع) نقل شده است: {{متن عربی|انّ اللّه نور لا ظلمة فيه و علم لا جهل فيه، و حياة لا موت فيه‏|ترجمه= همانا خداوند نوری است که ظلمتی در آن نیست و علمی است که جهلی در آن وجود ندارد و حیاتی است که مرگی در آن وجود ندارد.}}<ref>{{پک|1=مجلسی|2=1403|ک=بحار الانوار|ص=84|ج=4|ف=باب العلم و كيفيته و الآيات الواردة فيه}}</ref>


بنابراین بداء در اصطلاح کلام شیعی به معنای لغوی آن نیست زیرا چنین معنایی برای خداوند مستلزم جهل و نقص در ذات اوست.<ref>{{پک|1=خرازی|2=1417|ک=بدایة المعارف الإلهیة في شرح عقاید الإمامیة|ص=192|ج=1}}</ref>
بنابراین بداء در اصطلاح کلام شیعی به معنای لغوی آن نیست زیرا چنین معنایی برای خداوند مستلزم جهل و نقص در ذات اوست.<ref>{{پک|1=خرازی|2=1417|ک=بدایة المعارف الإلهیة في شرح عقاید الإمامیة|ص=192|ج=1}}</ref>
خط ۳۴: خط ۳۴:
*{{یادکرد کتاب|عنوان=محاضرات فی الالهیات|سال=1428|پیوند=|نام=جعفر|نام خانوادگی=سبحانی|پیوند نویسنده=|ناشر=مؤسسة الإمام الصادق علیه السلام|مکان=قم|کوشش=|مترجم=}}
*{{یادکرد کتاب|عنوان=محاضرات فی الالهیات|سال=1428|پیوند=|نام=جعفر|نام خانوادگی=سبحانی|پیوند نویسنده=|ناشر=مؤسسة الإمام الصادق علیه السلام|مکان=قم|کوشش=|مترجم=}}
*{{یادکرد کتاب|عنوان=بدایة المعارف الإلهیة في شرح عقاید الإمامیة|سال=1417|پیوند=|نام=محسن|نام خانوادگی=خرازی|پیوند نویسنده=|ناشر=جماعة المدرسين في الحوزة العلمیة بقم. مؤسسة النشر الإسلامي|مکان=قم|کوشش=|مترجم=}}
*{{یادکرد کتاب|عنوان=بدایة المعارف الإلهیة في شرح عقاید الإمامیة|سال=1417|پیوند=|نام=محسن|نام خانوادگی=خرازی|پیوند نویسنده=|ناشر=جماعة المدرسين في الحوزة العلمیة بقم. مؤسسة النشر الإسلامي|مکان=قم|کوشش=|مترجم=}}
*{{یادکرد کتاب|عنوان=بحار الانوار|سال=1403|پیوند=|نام=محمد باقر|نام خانوادگی=مجلسی|پیوند نویسنده=|ناشر=دار إحياء التراث العربي‏|مکان=بیروت|کوشش=|مترجم=}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =کلام و اعتقادات
  | شاخه اصلی =کلام و اعتقادات

نسخهٔ ‏۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۴۵

سؤال
درگاه‌ها


«بداء» در عقیده شیعه به چه معنی است؟ آیا این اعتقاد با قاعده علم مطلق الهی ناسازگار نیست؟

بداء در لغت و عرف

بداء در لغت به معنای ظاهر شدن و آشکار شدن امری بعد از مخفی بودن آن است. اگر انسانی درباره امری دیدگاه خاصی داشته است و به جهت حادث شدن چیزی متوجه شود که دیدگاه او اشتباه و از روی جهل به مصالح و مفاسد بوده است و پس از این توجه یافتن عملکرد خود را تغییر دهد، گفته می شود برای این شخص بداء حاصل شده است.[۱][۲]

بداء در کلام شیعی

بین علمای شیعه اتفاق نظر وجود دارد که خداوند عالم به تمام اشیاء و حوادث عالم است. هیچ امری چه آشکار باشد و چه پنهان از تحت علم او خارج نیست.[۳] این مطلب در آیات مختلفی از قرآن کریم و در کلمات معصومین(ع) مشهود است؛ همانند:

  • ﴿إِنَّ اللّٰهَ لاٰ يَخْفىٰ عَلَيْهِ شَيْ‌ءٌ فِي الْأَرْضِ وَ لاٰ فِي السَّمٰاءِ‌؛ یقیناً چیزی در زمین و در آسمان بر خدا پوشیده نیست.(آل عمران:5)
  • ﴿رَبَّنَا إِنَّكَ تَعْلَمُ مَا نُخْفِي وَمَا نُعْلِنُ وَ مٰا يَخْفىٰ عَلَى اللّٰهِ مِنْ شَيْ‌ءٍ فِي الْأَرْضِ وَ لاٰ فِي السَّمٰاءِ‌؛ پروردگارا! یقیناً تو آنچه را ما پنهان می داریم و آنچه را آشکار می کنیم، می دانی و هیچ چیز در زمین و آسمان بر خدا پنهان نیست.(ابرهیم:38)
  • از امام أمير المؤمنين(ع) در خطبه 105 نهج البلاغه نقل شده است: «كلّ سر عندك علانية، كل غيب عندك شهادة‏؛ هر چیز مخفی نزد تو آشکار است و هر غیبی نزد تو مشهود است.»
  • از امام الباقر(ع) نقل شده است: «انّ اللّه نور لا ظلمة فيه و علم لا جهل فيه، و حياة لا موت فيه‏؛ همانا خداوند نوری است که ظلمتی در آن نیست و علمی است که جهلی در آن وجود ندارد و حیاتی است که مرگی در آن وجود ندارد.»[۴]

بنابراین بداء در اصطلاح کلام شیعی به معنای لغوی آن نیست زیرا چنین معنایی برای خداوند مستلزم جهل و نقص در ذات اوست.[۵]

این است که خداوند مقدّراتی را برای انسان قرار داده است اما انسان می تواند با اعمال خود آن را تغییر دهد. یعنی آن چه خداوند تقدیر کرده است مشروط و قابل تغییر است.[۶]

انواع بداء

عدم تنافی بداء با علم مطلق الهی

پانویس

منابع

  • سبحانی تبریزی، جعفر (۱۴۰۸). البداء في ضوء الکتاب و السنة. بیروت: دار الأضواء.
  • راغب اصفهانی، حسین بن محمد (۱۴۱۲). مفردات الفاظ قرآن. به کوشش صفوان عدنان داوودی. بیروت-دمشق: دار القلم- الدار الشامية.
  • سبحانی، جعفر (۱۴۲۸). محاضرات فی الالهیات. قم: مؤسسة الإمام الصادق علیه السلام.
  • خرازی، محسن (۱۴۱۷). بدایة المعارف الإلهیة في شرح عقاید الإمامیة. قم: جماعة المدرسين في الحوزة العلمیة بقم. مؤسسة النشر الإسلامي.
  • مجلسی، محمد باقر (۱۴۰۳). بحار الانوار. بیروت: دار إحياء التراث العربي‏.