بداء و علم الهی: تفاوت میان نسخهها
ظاهر
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
{{درگاه|سنت}} | {{درگاه|سنت}} | ||
«بداء» در عقیده شیعه به چه معنی است؟ آیا این اعتقاد با قاعده علم مطلق الهی ناسازگار نیست؟ | |||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
نسخهٔ ۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۲۶
![]() | این متن یک پیشنویس است که در وضعیت در حال نگارش قرار دارد |
سؤال
معنای بداء در لغت و اصطلاح
بداء در لغت به معنای ظاهر شدن و آشکار شدن امری بعد از مخفی بودن آن است. اگر انسانی درباره امری دیدگاه خاصی داشته است و به جهت حادث شدن چیزی متوجه شود که دیدگاه او اشتباه و از روی جهل به مصالح و مفاسد بوده است و پس از این توجه یافتن عملکرد خود را تغییر دهد، گفته می شود برای این شخص بداء حاصل شده است.[۱][۲]
انواع بداء
عدم تنافی بداء با علم مطلق الهی
پانویس
- ↑ سبحانی تبریزی، البداء في ضوء الکتاب و السنة، 13 و 14.
- ↑ راغب اصفهانی، مفردات الفاظ قرآن، 113.
منابع
- سبحانی تبریزی، جعفر (۱۴۰۸). البداء في ضوء الکتاب و السنة. بیروت: دار الأضواء.
- راغب اصفهانی، حسین بن محمد (۱۴۱۲). مفردات الفاظ قرآن. به کوشش صفوان عدنان داوودی. بیروت-دمشق: دار القلم- الدار الشامية.