بداء و علم الهی: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammad7576 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammad7576 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
== معنای بداء == | == معنای بداء در لغت و اصطلاح == | ||
بداء در لغت به معنای | بداء در لغت به معنای ظاهر شدن و آشکار شدن امری بعد از مخفی بودن آن است. اگر انسانی درباره امری دیدگاه خاصی داشته است و به جهت حادث شدن چیزی متوجه شود که دیدگاه او اشتباه و از روی جهل به مصالح و مفاسد بوده است و پس از این توجه یافتن عملکرد خود را تغییر دهد، گفته می شود برای این شخص بداء حاصل شده است.<ref>{{پک|1=سبحانی تبریزی|2=1408|ک=البداء في ضوء الکتاب و السنة|ص=13 و 14}}</ref><ref>{{پک|1=راغب اصفهانی|2=1412|ک=مفردات الفاظ قرآن|ص=113}}</ref> | ||
== انواع بداء == | == انواع بداء == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان=البداء في ضوء الکتاب و السنة|سال=1408|پیوند=|نام=جعفر|نام خانوادگی=سبحانی تبریزی|پیوند نویسنده=|ناشر=دار الأضواء|مکان=بیروت|کوشش=|مترجم=}} | |||
* {{یادکرد کتاب|عنوان=مفردات الفاظ قرآن|سال=1412|پیوند=|نام=حسین بن محمد|نام خانوادگی=راغب اصفهانی|پیوند نویسنده=|ناشر=دار القلم- الدار الشامية|مکان=بیروت-دمشق|کوشش=صفوان عدنان داوودی|مترجم=}} | |||
* | |||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی =کلام و اعتقادات | | شاخه اصلی =کلام و اعتقادات | ||
نسخهٔ ۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۲۵
 | این متن یک پیشنویس است که در وضعیت در حال نگارش قرار دارد |
سؤال
درگاه‌ها
آیا اعتقاد به «بداء» در شیعه با قاعده علم مطلق الهی ناسازگار نیست؟
معنای بداء در لغت و اصطلاح
بداء در لغت به معنای ظاهر شدن و آشکار شدن امری بعد از مخفی بودن آن است. اگر انسانی درباره امری دیدگاه خاصی داشته است و به جهت حادث شدن چیزی متوجه شود که دیدگاه او اشتباه و از روی جهل به مصالح و مفاسد بوده است و پس از این توجه یافتن عملکرد خود را تغییر دهد، گفته می شود برای این شخص بداء حاصل شده است.[۱][۲]
انواع بداء
عدم تنافی بداء با علم مطلق الهی
پانویس
- ↑ سبحانی تبریزی، البداء في ضوء الکتاب و السنة، 13 و 14.
- ↑ راغب اصفهانی، مفردات الفاظ قرآن، 113.
منابع
- سبحانی تبریزی، جعفر (۱۴۰۸). البداء في ضوء الکتاب و السنة. بیروت: دار الأضواء.
- راغب اصفهانی، حسین بن محمد (۱۴۱۲). مفردات الفاظ قرآن. به کوشش صفوان عدنان داوودی. بیروت-دمشق: دار القلم- الدار الشامية.