نماز شب در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
=== پاداش سحر خيزان و نيكوكاران === | === پاداش سحر خيزان و نيكوكاران === | ||
در اين آيه خداوند و شب زنده‌داری را از مصاديق نيكو كاری دانسته و عشق و علاقه متقين به شب زنده‌داری را اينگونه بيان می‌فرمايد: {{قرآن|كانُوا قلي ًلا مِنَ اللَّيْل ما يَهْجَعُون و بالأَسحارِهُمْ يَسْتَغْفرُون|سوره=ذاريات|آیه=١٧-١٨}} «يهجعون» از مادهی «هجوع» به معنی خواب شبانه است، از نظر برخی منظور اين است كه آنها اكثر شب را بيدار بودند و كمی از شب را می‌خوابيدند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مجمع البيان|تاریخ=١٣٥٠|نام=فضل بن حسن|نام خانوادگی=طبرسی|ناشر=انتشارات فراهانی|جلد=9|صفحه=155|مکان=تهران}}</ref> | در اين آيه خداوند و شب زنده‌داری را از مصاديق نيكو كاری دانسته و عشق و علاقه متقين به شب زنده‌داری را اينگونه بيان می‌فرمايد: {{قرآن|كانُوا قلي ًلا مِنَ اللَّيْل ما يَهْجَعُون و بالأَسحارِهُمْ يَسْتَغْفرُون|سوره=ذاريات|آیه=١٧-١٨}} «يهجعون» از مادهی «هجوع» به معنی خواب شبانه است، از نظر برخی منظور اين است كه آنها اكثر شب را بيدار بودند و كمی از شب را می‌خوابيدند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مجمع البيان|تاریخ=١٣٥٠|نام=فضل بن حسن|نام خانوادگی=طبرسی|ناشر=انتشارات فراهانی|جلد=9|صفحه=155|مکان=تهران}}</ref> | ||
=== قيام در دل شب === | === قيام در دل شب === | ||
{{قرآن|تَتَجا في جُنُوبُهُمْ عَنِ المَضاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّ ُهمْ خَوْفاً وَ َطمَعاً وَ مِمّا َرزَقناهُمْ يُنْفِقُونَ|ترجمه=پهلوهايشان از بسترها در دل شب دور ميشود به پا ميخيزد و رو به درگاه خدا ميآورند پروردگار خود را با بيم و اميد ميخوانند، و از آنچه به آنها روزي دادهايم، انفاق ميكنند|سوره=سجده|آیه=41}} «تَتَجافی» از مادهی (جفا) در اصل به معنی برداشتن و دور ساختن است «جنوب» جمع «جنب» به معنی پهلو است و «مضاجع» جمع «مَضْجَع» به معنی بستر است و دور شدن پهلو از بستر كنايه از برخاستن از خواب و پرداختن به عبادت پروردگار در دل شب قرآن كريم به يكی از صفات مؤمنين | {{قرآن|تَتَجا في جُنُوبُهُمْ عَنِ المَضاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّ ُهمْ خَوْفاً وَ َطمَعاً وَ مِمّا َرزَقناهُمْ يُنْفِقُونَ|ترجمه=پهلوهايشان از بسترها در دل شب دور ميشود به پا ميخيزد و رو به درگاه خدا ميآورند پروردگار خود را با بيم و اميد ميخوانند، و از آنچه به آنها روزي دادهايم، انفاق ميكنند|سوره=سجده|آیه=41}} «تَتَجافی» از مادهی (جفا) در اصل به معنی برداشتن و دور ساختن است «جنوب» جمع «جنب» به معنی پهلو است و «مضاجع» جمع «مَضْجَع» به معنی بستر است و دور شدن پهلو از بستر كنايه از برخاستن از خواب و پرداختن به عبادت پروردگار در دل شب<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=اصول كافی|تاریخ=١٣٧٤|نام=محمد بن يعقوب|نام خانوادگی=كلينی|جلد=20|صفحه=20}}</ref> | ||
قرآن كريم به يكی از صفات مؤمنين اشاره كرده می‌گويد: «پهلوهای آنان از بسترها در دل شب دور می‌شود به پا می‌خيزند و رو به درگاه خدا می‌آورند و به راز و نياز با او می‌پردازند»<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=أمالی|تاریخ=١٤١٤|نام=محمد بن حسن|نام خانوادگی=طوسی|ناشر=دار الثقافه|مکان=قم}}</ref> | |||
== فضیلت نماز شب در قرآن == | == فضیلت نماز شب در قرآن == | ||
نسخهٔ ۲ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۱۹
در آیات قرآن چه اهمیت و فضیلتی برای نماز شب، ذکر شده است؟
نماز شب یکی از عبادات مستحب در دین اسلام است که در آیات قرآن به آن اشاره شده
نماز شب یازده رکعت است که به صورت پنج نماز دورکعتی و یک نماز یک‌رکعتی خوانده می‌شود. سه رکعت آخر فضیلت بیشتری بر دیگر رکعت‌ها دارد که شامل دو رکعت نماز شَفع و یک رکعت نماز وَتْر می‌شود.
نماز شب در فقه
نماز شب ۱۱ رکعت است: هشت رکعت آن به صورت چهار نماز دورکعتی به نیت نافله شب خوانده می‌شود. دو رکعت به نیت نماز شَفع. یک نماز یک‌رکعتی هم به نیت نماز وَتر خوانده می‌شود.[۱][۲]
اهمیت نماز شب در قرآن
خصوصيات پرهيزكاران
﴿الصّاِبرينَ و الصَّادِقِينَ وَ القَانِتِينَ وَ الْمُنفِقِينَ وَالْمُسَْتغْفِرِينَ بِاْلأَسْحَارِ﴾(آل عمران:17) پرهيزكاران كسانی هستند كه استقامت و پايداری می‌ورزند و راست می‌گويند و اهل خضوع (در برابر خداوند) هستند و در راه او انفاق می‌نمايند و در سحرگاهان استغفار می‌نمايند. خداوند خودش شفاعت را برای اولياء پسنديده است نه آنكه اوليای الهی نسبت به بندگان از خدا مهربان‌تر باشد.[۳]
پاداش سحر خيزان و نيكوكاران
در اين آيه خداوند و شب زنده‌داری را از مصاديق نيكو كاری دانسته و عشق و علاقه متقين به شب زنده‌داری را اينگونه بيان می‌فرمايد: ﴿كانُوا قلي ًلا مِنَ اللَّيْل ما يَهْجَعُون و بالأَسحارِهُمْ يَسْتَغْفرُون﴾(ذاريات:١٧-١٨) «يهجعون» از مادهی «هجوع» به معنی خواب شبانه است، از نظر برخی منظور اين است كه آنها اكثر شب را بيدار بودند و كمی از شب را می‌خوابيدند.[۴]
قيام در دل شب
﴿تَتَجا في جُنُوبُهُمْ عَنِ المَضاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّ ُهمْ خَوْفاً وَ َطمَعاً وَ مِمّا َرزَقناهُمْ يُنْفِقُونَ؛ پهلوهايشان از بسترها در دل شب دور ميشود به پا ميخيزد و رو به درگاه خدا ميآورند پروردگار خود را با بيم و اميد ميخوانند، و از آنچه به آنها روزي دادهايم، انفاق ميكنند﴾(سجده:41) «تَتَجافی» از مادهی (جفا) در اصل به معنی برداشتن و دور ساختن است «جنوب» جمع «جنب» به معنی پهلو است و «مضاجع» جمع «مَضْجَع» به معنی بستر است و دور شدن پهلو از بستر كنايه از برخاستن از خواب و پرداختن به عبادت پروردگار در دل شب[۵]
قرآن كريم به يكی از صفات مؤمنين اشاره كرده می‌گويد: «پهلوهای آنان از بسترها در دل شب دور می‌شود به پا می‌خيزند و رو به درگاه خدا می‌آورند و به راز و نياز با او می‌پردازند»[۶]
فضیلت نماز شب در قرآن
رسول خدا(ص):
«مَن صَلّی بِاللَّیلِ حَسُنَ وَجهُهُ بِالنَّهارِ»
آن کس که در شب نماز بخواند صورتش در روز نیکو و نورانی شود.
در آیات قرآن اهمیت شب زنده داری و نماز شب و تلاوت قرآن را در آن هنگام که غافلان در خوابند گوشزد می کنند. امام صادق (ع) فرمود: «إِنَّ مِن رُوحِ اللَّهِ تَعَالَى ثَلَاثَةُ: التَهَجُدُ بِاللَّيْلِ وافطارِ الصَّائِمِ ولقاء الأخوان؛ اسه چیز از عنایات مخصوص الهی است عبادت شبانه نماز شب) وافطار دادن به روزه داران و ملاقات برادران مسلمان»[۷] و در حدیث دیگری از همان حضرت می خوانیم که در تفسیر آیه ی کارهای نیک اثر کارهای بد را از بین می برد اشاره دارند که: «نماز شب گناهان روز را از بین می برد» [۸]
پانویس
- ↑ طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۲: ۲۴۵.
- ↑ خمینی، تحریر الوسیله، 143.
- ↑ قرائتی، محسن (١٣٨٣). تفسير نور. ج۷. تهران: مركز فرهنگی درس‌هايی از قرآن. ص۱۰۶.
- ↑ طبرسی، فضل بن حسن (١٣٥٠). مجمع البيان. ج۹. تهران: انتشارات فراهانی. ص۱۵۵.
- ↑ كلينی، محمد بن يعقوب (١٣٧٤). اصول كافی. ج۲۰. ص۲۰.
- ↑ طوسی، محمد بن حسن (١٤١٤). أمالی. قم: دار الثقافه.
- ↑ مجلسی، محمد باقر (۱۴۰۳). بحارالانوار. ج۸۷. انتشارات الوفا. ص۱۴۳.
- ↑ مجلسی، محمد باقر (۱۳۶۲). حليه المتقين. انتشارات رشيدی. ص۱۴۳.
منابع
- طباطبایی یزدی، سید محمدکاظم (۱۴۱۹). العروة الوثقی. ج۲. ص۲۴۵.
- خمینی، روح‌الله (۱۴۳۴). تحریر الوسیله. ص۱۴۳.