پرش به محتوا

استجابت دعای امام: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
Mohammadaminrazi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Mohammadaminrazi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۰: خط ۴۰:


== نقش دعا و عمل در تسریع ظهور ==
== نقش دعا و عمل در تسریع ظهور ==
اگر ما ماموریم که برای ظهور دعا کنیم، روشن است که مقصود دعایی است که اصلاح عمل برای ما در پی داشته باشد تا با اصلاح عمل زمینه ظهور امام مهدی(ع) مهیاتر شود.
[[امام علی(ع) جمع کننده قرآن|علی(ع)]] فرمودند: دعا کننده بدون عمل و تلاش مانند تیر انداز بدون «زه» است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=نهج البلاغه|فصل=حکمت337}}</ref>


-
از آنجایی که زه عامل حرکت و وسیله پیش راندن تیر به سوی هدف است روشن میشود که تلاش و کوشش نیز جزو شرایط اساسی برای استجابت دعا است. لذا می بینیم در روایات متعددی ویژگی اصلی منتظرين [[مهدویت در قرآن|ظهور]] [[امام مهدی در احادیث پیامبر|امام مهدی]] پایبندی به فرامین الهی و سعی و تلاش در اجرای دستورات خداوند معرفی شده است. آیا به شما از چیزی خبر ندهم که خدای عز و جل جز با آن، عملی را از بندگان نمی پذیرد؟» گفتم چرا فرمود؛ گواهی دادن به این که معبودی جز خداوند یکتا نیست و این که محمد(ص) بنده و فرستاده اوست و پذیرش فرمان الهی و [[ولایت]] ما و بیزاری جستن از دشمنان ما یعنی امامان و تسلیم بودن در برابر ایشان و پارسایی و سخت کوشی و وقار و برای قائم انتظار کشیدن». سپس فرمود: «ما دولتی داریم که خدا چون بخواهد آن را میآورد. [[امام صادق(ع) پایه‌گذار مکتب شیعه|امام صادق(ع)]] فرمود: {{متن عربی|والإقرار بما أمَرَ اللهُ، وَالوِلايَةُ لَنا وَالبَراءَةُ مِن أعدائنا - يعني الأئمة خاصة -وَالتَسلِيمُ هُم، وَالوَرَعُ وَالاجْتِهادُ وَالطُّمَأْنِينَةُ، وَالانتِظارُ لِلقائم}} <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الغيبة|نام=محمد بن ابراهیم|نام خانوادگی=نعمانی|صفحه=200}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحار الأنوار|نام=محمد باقر|نام خانوادگی=مجلسی|جلد=52|صفحه=140}}</ref>
 
صرف دعا برای فرج بدون عمل و تلاش و زمینه سازی برای ظهور و فرج، مطلوب نمی‌باشد.
 
-
 
علی فرمود: دعا کننده بدون عمل و تلاش مانند تیر انداز بدون «زه» استنهج البلاغه،حکمت337 از آنجایی که زه عامل حرکت و وسیله پیش راندن تیر به سوی هدف است روشن میشود که تلاش و کوشش نیز جزو شرایط اساسی برای استجابت دعا است. لذا می بینیم در روایات متعددی ویژگی اصلی منتظرين ظهور امام مهدی پایبندی به فرامین الهی و سعی و تلاش در اجرای دستورات خداوند معرفی شده است.


-
-
آیا به شما از چیزی خبر ندهم که خدای عز و جل جز با آن، عملی را از بندگان نمی پذیرد؟» گفتم چرا فرمود؛ گواهی دادن به این که معبودی جز خداوند یکتا نیست و این که محمد بنده و فرستاده اوست و پذیرش فرمان الهی و ولایت ما و بیزاری جستن از دشمنان ما یعنی امامان و تسلیم بودن در برابر ایشان و پارسایی و سخت کوشی و وقار و برای قائم انتظار کشیدن». سپس فرمود: «ما دولتی داریم که خدا چون بخواهد آن را میآورد. مام صادق فرمود: والإقرار بما أمَرَ اللهُ، وَالوِلايَةُ لَنا وَالبَراءَةُ مِن أعدائنا - يعني الأئمة خاصة -وَالتَسلِيمُ هُم، وَالوَرَعُ وَالاجْتِهادُ وَالطُّمَأْنِينَةُ، وَالانتِظارُ لِلقائم » الغيبة، نعمانی، ص۲۰۰، بحار الأنوار، ج ۵۲، ص۱۴۰
آیا به شما از چیزی خبر ندهم که خدای عز و جل جز با آن، عملی را از بندگان نمی پذیرد؟» گفتم چرا فرمود؛ گواهی دادن به این که معبودی جز خداوند یکتا نیست و این که محمد بنده و فرستاده اوست و پذیرش فرمان الهی و ولایت ما و بیزاری جستن از دشمنان ما یعنی امامان و تسلیم بودن در برابر ایشان و پارسایی و سخت کوشی و وقار و برای قائم انتظار کشیدن». سپس فرمود: «ما دولتی داریم که خدا چون بخواهد آن را میآورد. مام صادق فرمود: والإقرار بما أمَرَ اللهُ، وَالوِلايَةُ لَنا وَالبَراءَةُ مِن أعدائنا - يعني الأئمة خاصة -وَالتَسلِيمُ هُم، وَالوَرَعُ وَالاجْتِهادُ وَالطُّمَأْنِينَةُ، وَالانتِظارُ لِلقائم » الغيبة، نعمانی، ص۲۰۰، بحار الأنوار، ج ۵۲، ص۱۴۰
-
بنابراین اراده الهی بر آن تعلق گرفته است که ظهور در زمان آمادگی و پذیرش مردم واقع می‌شود و وقتی خداوند چنان اراده‌ای دار، امام مهدی(ع) هم مطیع محض الهی است و اراده‌ای جز اراده الهی ندارد، چنان که امام کاظم(ع) فرمودند:
«خداوند قلوب امامان را محل اراده و خواست خودش قرار داده است. هر زمان خداوند چیزی را بخواهد آنان هم میخواهند و بدون اذن خداوند کاری نمی کنند» «ان الله جعل قلوب الائمه موردا لارادته، فاذا شاء الله شيئا، شاءوه...»۱. تفسیر قمی، ج ۲، ص ۴۰۹؛ بحار الانوار، ج۵، ص۱۱۴


اما این که در اشکال آمد که امام مهدی در جوار کعبه دعا می کند، این دعا کردن مربوط به زمان ظهور است و خداوند هم دعای امام را مستجاب می‌کند، چنان که در تفسیر القمی به نقل از صالح بن عقب''ة''، درباره سخن خدای متعال یا کسی که چون مضطر (گرفتار او را بخواند، پاسخش می دهد و مشکلش را حل میکند و شما را خلفای زمین قرار میدهد از امام صادق آمده است که فرمود: این آیه درباره قائم خاندان محمد فرود آمده است. به خدا سوگند مضطر (گرفتار اوست، هنگامی که نزد مقام ابراهیم در مسجد الحرام] دو رکعت نماز می گزارد و خدا را می خواند و او پاسخش را می دهد و مشکلش را حل میکند و خلیفه زمینش مینماید.
بنابراین اراده الهی بر آن تعلق گرفته است که ظهور در زمان آمادگی و پذیرش مردم واقع می‌شود و وقتی خداوند چنان اراده‌ای دار، امام مهدی(ع) هم مطیع محض الهی است و اراده‌ای جز اراده الهی ندارد، چنان که [[امام کاظم(ع)]] فرمودند: {{متن عربی|ان الله جعل قلوب الائمه موردا لارادته، فاذا شاء الله شيئا، شاءوه...|ترجمه=خداوند قلوب امامان را محل اراده و خواست خودش قرار داده است. هر زمان خداوند چیزی را بخواهد آنان هم می‌خواهند و بدون اذن خداوند کاری نمی کنند}}<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر قمی|نام=علی بن ابراهیم|نام خانوادگی=قمی|جلد=2|صفحه=409}}</ref> <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحار الانوار|نام=محمد باقر|نام خانوادگی=مجلسی|جلد=5|صفحه=114}}</ref>


عن صالح بن عقبة عن أبي عبد الله الصادق] - في قوله تعالى: (أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاءَ الْأَرْضِ نَزَلَت فِي القَائِمِ مِن آلِ مُحَمَّدٍ ، هُوَ وَاللهِ المُضطر إذا صَلَّى في المقامِ رَكَعَتَينِ، ودَعَا اللَّهَ فَأَجَابَهُ، وَيَكشِفُ السّوءَ، وَيَجْعَلُهُ خَليفَةً فِي الْأَرْضِ.»
اما این که در اشکال آمد که امام مهدی در جوار کعبه دعا می کند، این دعا کردن مربوط به زمان ظهور است و خداوند هم دعای امام را مستجاب می‌کند، چنان که در [[تفسیر القمی]] به نقل از [[صالح بن عقبة|صالح بن عقب''ة'']]، درباره سخن خدای متعال یا کسی که چون مضطر گرفتار او را بخواند، پاسخش می دهد و مشکلش را حل می‌کند و شما را خلفای زمین قرار می‌دهد از امام صادق آمده است که فرمود:  


۲. تفسير القمي: ج ۲، ص۱۲۹، بحار الأنوار: ج۵۱، ص۴۸، ح۱۱.
{{متن عربی|عن صالح بن عقبة عن أبي عبد الله الصادق] - في قوله تعالى: (أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاءَ الْأَرْضِ نَزَلَت فِي القَائِمِ مِن آلِ مُحَمَّدٍ ، هُوَ وَاللهِ المُضطر إذا صَلَّى في المقامِ رَكَعَتَينِ، ودَعَا اللَّهَ فَأَجَابَهُ، وَيَكشِفُ السّوءَ، وَيَجْعَلُهُ خَليفَةً فِي الْأَرْضِ.|ترجمه=این آیه درباره قائم خاندان محمد فرود آمده است. به خدا سوگند مضطر (گرفتار اوست، هنگامی که نزد مقام ابراهیم در مسجد الحرام] دو رکعت نماز می گزارد و خدا را می خواند و او پاسخش را می دهد و مشکلش را حل میکند و خلیفه زمینش می‌نماید.}}<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر قمی|جلد=2|صفحه=129|نام=علی بن ابراهیم|نام خانوادگی=قمی}}</ref> <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحار الانوار|جلد=51|صفحه=48|نام خانوادگی=مجلسی|نام=محمد باقر|فصل=حکایت 11}}</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۵ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۲۷

سؤال

چرا امام زمان هنوز ظهور نکرده در حالی که قائلیم امامان ما مستجاب الدعوه هستند و هزاران سال است که برای ظهور امام زمان دعا می‌کنند؟

درگاه‌ها


غیبت حضرت ولی عصر(عج) یکی از رازهای الهی بوده و در برخی روایات آمده که حکمت آن پس از ظهور روشن می شود. در اجابت دعا عوامل و شرايط مختلفی تأثير گذار است. برخی شرائط به زمان و مکان دعا يا اجابت مربوط است . برخی به دعا کننده و برخی نيز به دعا شونده، مربوط است. انبيا و ائمه به عنوان دعاکننده ، مستجاب الدعوه هستند ليکن دعا شونده گان يک سری لياقت ها و شايستگی هايی بايد داشته باشد تا دعا در حق آنان مستجاب گردد. در غير اين صورت دعای آنان نيز موثر نخواهد شد، و اين نقص دعا شونده است نه دعا کننده . و همچنین در اجابت دعا فوريت زمانی مطرح نيست . گاهی ممکن است دعا اجابت گردد ليکن زمان تحقق و بر خورداری از آن به خاطر منافع بيشتر و مصالح مهم تر به تأخير افتد.

دعا يکی از عوامل شکل دهنده و تأثير گذارنده در حوادث جهان است و در کنار حوادث و علل ديگر عمل می‌کند. اگر قرار باشد که با دعا همه چيز در جهان حادث شده و اتفاق افتد ، پس علل و اسباب ديگر و قوانين و سنت های خداوند چه نقشی خواهند داشت؟ اگر قرار باشد که با دعا ،تمام بيماران شفا يابند ، بايد تمام نظام و اسباب عالم برچيده شود و همه انسان ها تا ابد در دنيا زنده بمانند ، در حالی که مرگ و رفتن از دنيا يک سنت قطعی و تخلف ناپذير الهی است. بنابراين دعاها در چنين موردی، در کنار عوامل ديگر تحقق می‌‌پذيرد.

و اجابت دعا هميشه به معنای آن نيست که طبق خواست شخص دعا کننده اتفاق افتد ، بلکه دعا فوايد بسياری دارد و نحوه اجابت آن مختلف است. دعا باعث ارتباط بنده با خدا ، موجب ثواب و پاداش الهی ، دفع ضرری که مقرر شده بود ، خير و مصلحت ديگری برای دعا کننده و دعا شونده است و چيزهای بسيار ديگر که در روايات آمده است.

حکمت تأخیر ظهور امام مهدی(ع)

کسی که چنین اشکالی را مطرح می‌کند توجه ندارد که اراده الهی بر آن تعلق گرفته است که ظهور در زمانی رخ دهد که تمام مردم جهان آمادگی پذیرش آن منجی الهی را داشته باشند و متنبه شده باشند.

یعنی امام مهدی(ع) زمانی ظهور می‌کند که تمام عالم دستشان از همه جا کوتاه و برای اصلاح ظلم و فساد جهان، دست به دامان یک منچی الهی بزنند و از همه چیز و همه کس دل بکنند و قدر وجود امام(ع) را بدانند، آن موقع است که ظهور واقع می‌شود، لذا میبینیم که در راوایات ما به این نکته اشاره شده که زمان ظهور، زمانی اسن که نا امیدی سراسری تمام عالم را فرا گیرد و همگان برای اصلاح عالم جز به یک منجی الهی، امید نداشته باشند.

مستجاب الدعوه بودن امام

ما معتقدیم که امامان مستجاب الدعوه هستند، چنان که امام رضا(ع) در مقام بیان نشانه های امام فرمود: «دعای امام مستجاب است به گونه‌ای که اگر بر صخره‌ای دعا کند، سحره دو نیم می‌شود»«یکون دعاوه مستجابا إنه لو دعا علی صحره لانشقت بنصفین»[۱] [۲]

ظهور امام مهدی(ع) و تحولات پیش از آن

امام صادق(ع) فرمود:[۳]

«إن هذا الامر یاتیکم الا بعد إیاس، ولا والله حتی تمیّزوه، و لا والله حتی تمحصو، ولا والله حتی یشقی من یشقی و یسعذ من یسعد؛ این امر (قیام مهدی) جز پس از نا امیدی، برای شما رخ نمی‌دهد و به خدا سوگند، تا آن گاه که از هم جدا و ناب شوید و از آزمون به (سالم) در آیید و به خدا سوگند، تا آن گاه که هر کس باید بدبخت شود، بشود و آن که باید خوش بخت بشود.»

و فرمودند:[۴]

«إن هذا الامر آیس ما یکون منه و أشد غما؛ این امر (قیام)، هنگامی روی می‌دهد که بیشترین یاس و سخت‌ترین اندوه را داشته باشد»

تحقق ظهور در یک شب

در این هنگام است که امر مهدی(ع) در یک شب سامان گرفته و ظهور محقق می‌شود، چنان که پیامبر گرامی فرمود:[۵]

«المهدی منا أهل البیت، یصلح الله له امر فی لیلة؛ مهدی، از ما اهل بیت است و خداوند، کارش را در یک شب، سامان می‌دهد» و در نقلی دیگر، خداوند، او را در یک شب، سامان می‌دهد.»

علت طولانی شدن غیبت امام مهدی(ع)

امام مهدی در توقیعی که به شیخ مفید نوشت در مورد چرایی طولانی شدن غیبت فرمود:[۶]

«وَلَوْ اَنَّ اشْیاعَنا ـ وَفَّقَهُمُ اللّهُ لِطاعَتِهِ ـ عَلَی اجْتِماع مِنَ الْقُلُوبِ فِی الْوَفاءِ بِالْعَهْدِ عَلَیْهِمْ لَما تَاَخَّرَ عَنْهُمُ الْیُمْنَ بِلِقائِنا، وَلَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعادَةُ بِمُشاهَدَتِنا عَلی حَقِّ الْمَعْرِفَةِ وَصِدْقِها مِنْهُمْ بِنا، فَما یَحْبِسُنا عَنْهُمْ اِلاّ ما یَتَّصِلُ بِنا مِمّا نَکْرَهُهُ وَلا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ؛ اگر پیروان ما بر عهد خود، یکدل و وفادار بودند، میمنت دیدار ما برایشان به تاخیر نمی‌افتاد و ساعت مشاهده ما با حقیقت و معرفت و صداقت، براشان زودتر حاصل می‌شد، که ما را از ایشان باز نداشته است، جز آنچه از ایشان به ما می‌رسد و آن را ناپسند و ناشایسته ایشان می‌دانیم»

نقش دعا و عمل در تسریع ظهور

علی(ع) فرمودند: دعا کننده بدون عمل و تلاش مانند تیر انداز بدون «زه» است.[۷]

از آنجایی که زه عامل حرکت و وسیله پیش راندن تیر به سوی هدف است روشن میشود که تلاش و کوشش نیز جزو شرایط اساسی برای استجابت دعا است. لذا می بینیم در روایات متعددی ویژگی اصلی منتظرين ظهور امام مهدی پایبندی به فرامین الهی و سعی و تلاش در اجرای دستورات خداوند معرفی شده است. آیا به شما از چیزی خبر ندهم که خدای عز و جل جز با آن، عملی را از بندگان نمی پذیرد؟» گفتم چرا فرمود؛ گواهی دادن به این که معبودی جز خداوند یکتا نیست و این که محمد(ص) بنده و فرستاده اوست و پذیرش فرمان الهی و ولایت ما و بیزاری جستن از دشمنان ما یعنی امامان و تسلیم بودن در برابر ایشان و پارسایی و سخت کوشی و وقار و برای قائم انتظار کشیدن». سپس فرمود: «ما دولتی داریم که خدا چون بخواهد آن را میآورد. امام صادق(ع) فرمود: «والإقرار بما أمَرَ اللهُ، وَالوِلايَةُ لَنا وَالبَراءَةُ مِن أعدائنا - يعني الأئمة خاصة -وَالتَسلِيمُ هُم، وَالوَرَعُ وَالاجْتِهادُ وَالطُّمَأْنِينَةُ، وَالانتِظارُ لِلقائم» [۸][۹]

-

بنابراین اراده الهی بر آن تعلق گرفته است که ظهور در زمان آمادگی و پذیرش مردم واقع می‌شود و وقتی خداوند چنان اراده‌ای دار، امام مهدی(ع) هم مطیع محض الهی است و اراده‌ای جز اراده الهی ندارد، چنان که امام کاظم(ع) فرمودند: «ان الله جعل قلوب الائمه موردا لارادته، فاذا شاء الله شيئا، شاءوه...؛ خداوند قلوب امامان را محل اراده و خواست خودش قرار داده است. هر زمان خداوند چیزی را بخواهد آنان هم می‌خواهند و بدون اذن خداوند کاری نمی کنند»[۱۰] [۱۱]

اما این که در اشکال آمد که امام مهدی در جوار کعبه دعا می کند، این دعا کردن مربوط به زمان ظهور است و خداوند هم دعای امام را مستجاب می‌کند، چنان که در تفسیر القمی به نقل از صالح بن عقبة، درباره سخن خدای متعال یا کسی که چون مضطر گرفتار او را بخواند، پاسخش می دهد و مشکلش را حل می‌کند و شما را خلفای زمین قرار می‌دهد از امام صادق آمده است که فرمود:

«عن صالح بن عقبة عن أبي عبد الله الصادق] - في قوله تعالى: (أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاءَ الْأَرْضِ نَزَلَت فِي القَائِمِ مِن آلِ مُحَمَّدٍ ، هُوَ وَاللهِ المُضطر إذا صَلَّى في المقامِ رَكَعَتَينِ، ودَعَا اللَّهَ فَأَجَابَهُ، وَيَكشِفُ السّوءَ، وَيَجْعَلُهُ خَليفَةً فِي الْأَرْضِ.؛ این آیه درباره قائم خاندان محمد فرود آمده است. به خدا سوگند مضطر (گرفتار اوست، هنگامی که نزد مقام ابراهیم در مسجد الحرام] دو رکعت نماز می گزارد و خدا را می خواند و او پاسخش را می دهد و مشکلش را حل میکند و خلیفه زمینش می‌نماید.»[۱۲] [۱۳]

جستارهای وابسته


منابع

  1. شیخ صدوق، موسی بن بابویه قمی. عیون الاخبار،ج1، ص123. ص۱۲۳.
  2. شیخ صدوق، موسی بن بابویه قمی. خصال. ج۲. ص۵۲۸.
  3. کلینی، محمد بن یعقوب بن اسحاق. الکافی. ص۳۷۰.
  4. نعمانی، محمد بن ابراهیم. الغیبه. ج۱۸۱. ص۲۹.
  5. مجلسی، محمد باقر. «حکایت۷». بحار الانوار. ج۲۵. ص۲۸۰.
  6. طبرسی، ابومنصور احمد بن علی. الاحتجاج. ج۲. ص۴۹۹.
  7. «حکمت۳۳۷». نهج البلاغه.
  8. نعمانی، محمد بن ابراهیم. الغيبة. ص۲۰۰.
  9. مجلسی، محمد باقر. بحار الأنوار. ج۵۲. ص۱۴۰.
  10. قمی، علی بن ابراهیم. تفسیر قمی. ج۲. ص۴۰۹.
  11. مجلسی، محمد باقر. بحار الانوار. ج۵. ص۱۱۴.
  12. قمی، علی بن ابراهیم. تفسیر قمی. ج۲. ص۱۲۹.
  13. مجلسی، محمد باقر. «حکایت ۱۱». بحار الانوار. ج۵۱. ص۴۸.