وحدت اسلامی: تفاوت میان نسخهها
جز (Shahroudi صفحهٔ وحدت مسلمانان از دیدگاه قرآن را به وحدت اسلامی منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
| شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ارزیابی | ||
| شناسه = | | شناسه = شد | ||
| | | عکس = <!--خالی | شد--> | ||
| | | درگاه = شد | ||
| | | ادبیات = شد | ||
| | | پیوند = شد | ||
| | | ناوبری = <!--خالی | شد--> | ||
| | | تغییرمسیر = شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = شد | ||
| | | ارزیابی کمی = شد | ||
| | | ارزیابی کیفی = <!--خالی | شد--> | ||
| اولویت = الف | |||
| اولویت = | | کیفیت = متوسط | ||
| کیفیت = | |||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۹
مقصود از وحدت اسلامی چیست؟ محدوده و گستره وحدت و اتحاد مسلمین چه مقدار است؟ آیا وحدت اسلامی با پایبندی به مذهب منافات دارد؟ وحدت اسلامی چه ثمراتی برای مسلمین دارد؟
وحدت اسلامی به معنای کنار گذاشتن اعتقادات و دستورات دینی و مذهبی نیست؛ بلکه به معنای اجتماع میان مسلمانان بر اساس مشترکاتی است که میان آنها وجود دارد؛ لذا وحدت اسلامی هیچ منافاتی با پایبندی به عقائد و دستورات مذهب ندارد. گستره وحدت در مراتب و سطوح مختلفی قابل تصویر است. اوج آن یک پارچگی مسلمانان برای رسیدن به تمدن نوین اسلامی است.
اهمیت وحدت مسلمانان
وحدت و اتحاد میان مسلمین صرفاً یک تاکتیک سیاسی و اجتماعی نیست بلکه یک اصلی از اصول مسلّم اسلام است.[۱] وحدت اسلامی یک اعتقاد و ایمان قلبی است.[۲] یعنی این گونه نیست که به خاطر مسائلی و اقتضای زمان لازم باشد و مسلمین با یک دیگر اتحاد داشته باشند و با برطرف شدن این مسائل و اقتضاء مسئله وحدت نیز منتفی شود.[۳]
اهمیت وحدت در قرآن
قرآن کریم در آیه ۱۰۳ آل عمران میفرماید:﴿وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّـهِ جَمِیعًا وَلَا تَفَرَّقُوا ۚ وَاذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّـهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا؛ و همگی به ریسمان خدا چنگ زنید، و پراکنده نشوید؛ و نعمت خدا را بر خود یاد کنید آنگاه که دشمنان (یکدیگر) بودید، پس میان دلهای شما الفت انداخت، تا به لطف او برادران هم شدید.﴾
در آیه شریفه فوق صریحاً دستور به اتحاد و عدم تفرقه میان مسلمانان داده شده است.[۴][۵] این امر به عدم تفرقه یک امر و دستور اخلاقی و ارشادی نیست بلکه بیان گر دستوری است که خداوند انجام آن را واجب میدانند. به همین جهت وحدت یک فریضه و وظیفه قطعی قرآنی است[۶][۷] و لذا سعی برای تحقق آن عبادت است.[۸]
اهمیت مسئله وحدت تا حدی است که قرآن دستور مبارزه با کسی داده است که درصدد از بین بردن آن باشد.[۹]
برای اتقان بیشتر مطلب به برخی آیات دیگری که دستور به وحدت دادهاند یا وحدت از آنها استفاده میشود اشاره میگردد:
- ﴿وَلَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَیِّنَاتُ؛ و چون کسانی مباشید که پس از آنکه دلایل آشکار برایشان آمد، پراکنده شدند و با هم اختلاف پیدا کردند.﴾(آلعمران:۱۰۵)
- ﴿یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا خُذُوا حِذْرَکُمْ فَانفِرُوا ثُبَاتٍ أَوِ انفِرُوا جَمِیعًا؛ ای کسانی که ایمان آوردهاید، (در برابردشمن) آماده باشید (= اسلحه خود را برگیرید) و گروه گروه (به جهاد) بیرون روید یا بهطور جمعی روانه شوید.﴾(نساء:۷۱)
- ﴿وَلَا تَکونُوا مِنَ الْمُشْرِکینَ مِنَ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ وَکانُوا شِیعًا؛ و از مشرکان مباشید: از کسانی که دین خود را قطعه قطعه کردند و فرقه فرقه شدند.﴾(روم:۳۱ و ۳۲)
- ﴿وَقَاتِلُوا الْمُشْرِکِینَ کَافَّةً کَمَا یُقَاتِلُونَکُمْ کَافَّةً؛ و همگی با مشرکان بجنگید، چنانکه آنان همگی با شما میجنگند.﴾(توبه:۳۶)
اهمیت وحدت در کلام اهل بیت(ع)
در کلام اهل بیت(ع) شواهدی وجود دارد مبنی بر این که ایشان مسلمین را تشویق به وحدت میکردند و آنها را از تفرقه بازمیداشتند.[۱۰] هم چنین در بسیاری از کلمات و خطبههای امیرالمؤمنین(ع) در نهج البلاغة دعوت کننده به وحدت و دور کننده از تفرقه میان مسلمانان است.[۱۱][۱۲]
معنای وحدت اسلامی
مقصود از وحدت اسلامی این است که مسلمین با یگ دیگر متحد شوند و اختلافات مذهبی و فرقه ای باعث نزاع و درگیری و سب و لعن میان آنها نشود. البته این به معنای کوتاه آمدن از اعتقادات و کنار گذاشتن دستورات مذهب نیست؛ یعنی دستور اسلام این نیست که مذاهب اسلامی به اختلافات مذهبی خودشان اعتنا نکنند و با مشترکاتی که دارند یک مذهب جدیدی اختراع کنند و حول آن به اتحاد برسند. هم چنین معنای وحدت این نیست که مذاهب اسلامی همه گرد یکی از مذاهب مثل تشیع جمع شوند و مذهب خود را کنار بگذارند.[۱۳] بلکه مراد این است که روی مشترکات مثل توحید، قبله واحد، نماز، حج و موارد بسیار دیگر تکیه کنند و به اتحاد برسند.[۱۴][۱۵]
مراتب وحدت اسلامی
وحدت اسلامی مراتبی دارد. اولین و پایین مرتبه این است که مذاهب اسلامی، جوامع و کشورهای اسلامی با یک دیگر نزاع نداشته باشند؛ متعرض یک دیگر نشوند و به یک دیگر ضربه ای وارد نکنند. مرتبه بالاتر و بعدی این است که کشورها و مذاهب اسلامی علاوه بر این که به یک دیگر ضربه نمیزنند و تعرض نمیکنند، با یک دیگر متحد میشوند و از یک دیگر دفاع میکنند تا در مقابل دشمن مشترک اسلام آسیبی نبینند. مرتبه بالاتر این است که مسلمین علاوه بر موارد مذکور نسبت به یک دیگر هم افزایی داشته باشند. اگر یک کشور اسلامی مثلاً در زمینه علمی، مالی، امنیتی، نظامی و … توانی دارد که کشور یا کشورهای دیگر از آن محروم هستند، درصدد کمک به این کشورهای بر بیاید و برای افزایش و رشد آنها در حد ظرفیت خود تلاش کند. مرتبه نهایی نیز این است که تمام مسلمین برای رسیدن به تمدن نوین اسلامی با یک دیگر متحد شوند.[۱۶] بدون تحقق وحدت اسلامی رسیدن به تمدن نوین اسلامی ممکن نخواهد بود.[۱۷]
برخی ثمرات وحدت مسلمانان
- تقویت جبهه اسلام در برابر دشمن: با متحد شدن مسلمین جبهه اسلام قوی تر شده و در مقابل دشمنان اسلام آسیب پذیر نخواهد بود. وحدت مسلمین باعث میشود احتمال تهاجم دشمنان به مسلمانان کم تر شود زیرا با قوی شدن قدرت بازدارندگی نیز بالا میرود.[۱۸]
- پیشرفت کشورهای اسلامی: اتحاد مسلمین باعث میشود رشد و پیشرفتهای مختلفی که کشورهای اسلامی داشتهاند به یک دیگر منتقل شود.[۱۹]
- حرکت به سمت تمدن نوین اسلامی: برای تحقق تمدن نوین اسلامی لازم است تا مذاهب اسلامی با یک دیگر متحد باشند. در غیر این صورت تحقق آن امکان پذیر نخواهد بود.[۲۰]
مطالعه بیشتر
- محمود طالقانی، وحدت و آزادی، چاپ مهرماه ۱۳۶۱، انتشارات میعاد فرهنگی آیت الله طالقانی.
- محمد باقر حکیم، وحدت اسلامی از دیدگاه قرآن و سنّت، ترجمه عبدالهادی فقیهی زاده، چاپ مؤسسه فرهنگی انتشارات تبیان، چاپ اوّل، ۱۳۷۷.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ «بیانات در دیدار جمعی از علما و بزرگان اهل سنت کشور». ۱۴۰۳. دریافتشده در ۲۶ شهریور ۱۴۰۳.
- ↑ «بیانات در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی». ۱۴۰۳. دریافتشده در ۲۴ آبان ۱۳۹۸.
- ↑ «بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و جمعی از مسئولان نظام». ۱۴۰۳. دریافتشده در ۲ آبان ۱۴۰۰.
- ↑ طباطبایی، محمد حسین (۱۳۵۲). المیزان فی تفسیر القرآن. ج. ۳. قم: موسسه الاعلمی للمطبوعات. ص. ۳۶۸ و ۳۶۹.
- ↑ مطهری، مرتضی (۱۳۷۷). حماسه حسینی. ج. ۱. تهران: صدرا. ص. ۲۵۱.
- ↑ «بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و جمعی از مسئولان نظام». ۱۴۰۳. دریافتشده در ۲ آبان ۱۴۰۰.
- ↑ مطهری، مرتضی (۱۴۰۲). امامت و رهبری. تهران: صدرا. ص. ۳۱۸.
- ↑ «بیانات در دیدار کارگزاران حج». ۱۴۰۳. دریافتشده در ۱۲ تیر ۱۳۹۸.
- ↑ «بیانات در دیدار جمعی از علما و بزرگان اهل سنت کشور». ۱۴۰۳. دریافتشده در ۲۶ شهریور ۱۴۰۳.
- ↑ مطهری، مرتضی (۱۳۸۹). حج. تهران: صدرا. ص. ۱۶ تا ۱۹.
- ↑ جوادی آملی، عبدالله (۱۳۹۱). حوزه و روحانیت. قم: موسسه اسراء. ص. ۳۴.
- ↑ جوادی آملی، عبدالله (۱۳۹۷). سروش هدایت. ج. ۹. قم: موسسه اسراء. ص. ۳۳۸.
- ↑ مطهری، مرتضی (۱۳۸۹). حج. تهران: صدرا. ص. ۱۱.
- ↑ مطهری، مرتضی (۱۳۹۰). شش مقاله. تهران: صدا. ص. ۲.
- ↑ مطهری، مرتضی (۱۴۰۱). امامت و رهبری. تهران: صدرا. ص. ۱۷.
- ↑ «بیانات در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی». ۱۴۰۳. دریافتشده در ۲۴ آبان ۱۳۹۸.
- ↑ «بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و جمعی از مسئولان نظام». ۱۴۰۳. دریافتشده در ۲ آبان ۱۴۰۰.
- ↑ «بیانات در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی». ۱۴۰۳. دریافتشده در ۲۴ آبان ۱۳۹۸.
- ↑ «بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و جمعی از مسئولان نظام». ۱۴۰۳. دریافتشده در ۲ آبان ۱۴۰۰.
- ↑ «بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و جمعی از مسئولان نظام». ۱۴۰۳. دریافتشده در ۲ آبان ۱۴۰۰.