لقب سید الشهداء برای حمزه: تفاوت میان نسخه‌ها

(تکمیل اولیه مدخل)
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
چرا به حمزه بن عبدالمطلب، حمزه سيد الشهداء مي گفتند؟
چرا به حمزه بن عبدالمطلب، حمزه سید الشهداء می‌گفتند؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
سید الشهداء به معنای سرور، بزرگ و بالاتر بودن از شهیدان همرزم خود می‌باشد. حمزه فرزند عبدالمطلب، عموي [[محمد(ص)|پيامبر خدا(ص)]] از شخصيت‌هاي برجسته صدر اسلام بود. او با ايمان آوردنش به پيامبر(ص)، خدمات قابل توجهي به اسلام و مسلمين انجام داد.<ref>ابن عبدالبر، الاستيعاب، بيروت، دارالجيل، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۴۲۳. ابن سعد، الطبقات الكبري، بيروت، دارالكتب العلميه، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۶.</ref>
حمزه عموی پیامبراسلام در سال دوم یا ششم بعثت پس از آنکه پیامبر (ص) دعوت خود را آشکار کرد مسلمان شد. او خدمات شایانی برای اسلام انجام و مدافع سرخت پیامبر اسلام بود. او در جنگ احد با مشرکین قریش به شهادت رسید. آن حضرت بعد از شهادتش توسط پیامبر اسلام به سیدالشهدا ملقب گردید.


سيد الشهداء ناميده شدن حمزه از سوي پيامبر(ص) به اين خاطر بود كه آن بزرگوار در طول حيات خود خدمات گرانقدري به اسلام نمود و با رشادت‌ها و جانبازي‌هاي خود پايه‌هاي دين جديد را مستحكم نمود و هميشه به عنوان سربازي فرمان‌بردار و دلير در خدمت رسول خدا(ص) بود. پيامبر اكرم(ص) بعد از شهادت حمزه، به او لقب {{متن عربی|سيد الشهداء|ترجمه= يعني سرور و آقاي شهيدان}} دادد.<ref>ابن عبدالبر، الاستيعاب، بيروت، دارالجيل، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۷۳.</ref> همان طور كه در حال حياتش به او لقب {{متن عربی| اسد الله|ترجمه=شير خدا}} و {{متن عربی| اسد رسول الله|ترجمه= شير رسول خدا}} داده بود.<ref>صالحي شامي، محمد بن يوسف، سبل الهدي و الرشاد، بيروت، درالكتب العلميه، ۱۴۱۴ق، ج۱۱، ص۹۰.</ref>
==شخصیت حضرت حمزه==
حمزه فرزند عبدالمطلب، عموی [[محمد(ص)|پیامبر خدا(ص)]] از شخصیت‌های برجسته صدر اسلام بود. او با ایمان آوردنش به پیامبر(ص)، خدمات قابل توجهی به اسلام و مسلمین انجام داد.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، بیروت، دارالجیل، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۴۲۳. ابن سعد، الطبقات الکبری، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۶.</ref>حضرتحمزه از شجاعتی برخوردار بود و به همین دلیل وقتی او به پیامبر اسلام ایمان آورد مشرکین قریش نمی توانستد متعرض آن حضرت شوند.


ابن حجر در اين باره مي نويسد: حمزه بن عبد المطلب در [[جنگ احد]] توسط وحشي به شهادت رسيد در حالي كه كمتر از ۶۰ سال سن داشت و پيامبر اكرم(ص) که او را ملقب به اسد الله نموده بود، او را سيد الشهداء ناميد.<ref>ابن حجر، الاصابه في تمييز الصحابه، بيروت، دارالكتب العلميه، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۰۶.</ref>
==نامیده شدن حضرت حمزه به سیدالشهداء از سوی پیامبر(ص)==
سید الشهداء نامیده شدن حمزه از سوی پیامبر(ص) به این خاطر بود که آن بزرگوار در طول حیات خود خدمات گرانقدری به اسلام نمود و با رشادت‌ها و جانبازی‌های خود پایه‌های دین جدید را مستحکم نمود و همیشه به عنوان سربازی فرمان‌بردار و دلیر در خدمت رسول خدا(ص) بود. پیامبر اکرم(ص) بعد از شهادت حمزه، به او لقب {{متن عربی|سيد الشهداء|ترجمه= يعني سرور و آقای شهيدان}} داد.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، بیروت، دارالجیل، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۷۳.</ref> همان‌طور که در حال حیاتش به او لقب {{متن عربی| اسدالله|ترجمه=شير خدا}} و {{متن عربی| اسد رسول‌الله|ترجمه= شير رسول خدا}} داده بود.<ref>صالحی شامی، محمد بن یوسف، سبل الهدی و الرشاد، بیروت، درالکتب العلمیه، ۱۴۱۴ق، ج۱۱، ص۹۰.</ref>


[[حضرت علي(ع)]] در نامه‌اي به معاويه مي‌نویسد: {{متن عربی|آيا نمي‌داني قومي از ما به شهادت رسيد‌اند كه هر كدام داراي فضل و برتري نسبت به ساير شهدا دارند زماني كه حضرت حمزه عموي پيامبر اكرم(ص) به شهادت رسيد، پيامبر دستش را روي قبر او گذاشت و هفتاد تكبير گفت و او را سيد الشهداء ناميد.}}<ref>ابن اعثم كوفي، احمد، الفتوح، بيروت، دارالاضواء، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۵۶۰.</ref>
ابن حجر در این باره می‌نویسد: حمزه بن عبد المطلب در [[جنگ احد]] توسط وحشی به شهادت رسید در حالی که کمتر از ۶۰ سال سن داشت و پیامبر اکرم(ص) که او را ملقب به اسدالله نموده بود، او را سید الشهداء نامید.<ref>ابن حجر، الاصابه فی تمییز الصحابه، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۰۶.</ref>


در بیشتر كتاب‌هاى تاریخى و روایى، از حمزه با لقب سیدالشهداء یاد شده است.<ref>بلاذرى، احمد بن یحیى، انساب ‌الاشراف، بیروت، بیروت ۱۳۹۴/م۱۹۷۴ق، ج۲، ص۳۹۴.
[[حضرت علی(ع)]] در نامه‌ای به معاویه می‌نویسد: {{متن عربی|آيا نمی‌داني قومی از ما به شهادت رسيده‌اند كه هر كدام دارای فضل و برتری نسبت به ساير شهدا دارند. زمانی كه حضرت حمزه عموی پيامبر اكرم(ص) به شهادت رسيد، پيامبر دستش را روی قبر او گذاشت و هفتاد تكبير گفت و او را سيد الشهداء ناميد.}}<ref>ابن اعثم کوفی، احمد، الفتوح، بیروت، دارالاضواء، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۵۶۰.</ref>
  ابن ‌بابویه، محمد بن على الخصال، قم، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۴۱۲.</ref>


==منابع==
در بیشتر کتاب‌های تاریخی و روایی، از حمزه با لقب سیدالشهداء یاد شده است.<ref>بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، بیروت، بیروت ۱۳۹۴/م۱۹۷۴ق، ج۲، ص۳۹۴.
<references />
  ابن بابویه، محمد بن علی الخصال، قم، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۴۱۲.</ref>
 
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = تاریخ
  | شاخه اصلی = تاریخ
خط ۲۴: خط ۲۸:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه = -
  | شناسه = شد
  | تیترها = -
  | تیترها = شد
  | ویرایش =  
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر = شد
  | تغییر مسیر = شد
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =شد
  | تکمیل =  
  | تکمیل =شد
  | اولویت = الف
  | اولویت = الف
  | کیفیت = ب
  | کیفیت = ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۸

سؤال

چرا به حمزه بن عبدالمطلب، حمزه سید الشهداء می‌گفتند؟

حمزه عموی پیامبراسلام در سال دوم یا ششم بعثت پس از آنکه پیامبر (ص) دعوت خود را آشکار کرد مسلمان شد. او خدمات شایانی برای اسلام انجام و مدافع سرخت پیامبر اسلام بود. او در جنگ احد با مشرکین قریش به شهادت رسید. آن حضرت بعد از شهادتش توسط پیامبر اسلام به سیدالشهدا ملقب گردید.

شخصیت حضرت حمزه

حمزه فرزند عبدالمطلب، عموی پیامبر خدا(ص) از شخصیت‌های برجسته صدر اسلام بود. او با ایمان آوردنش به پیامبر(ص)، خدمات قابل توجهی به اسلام و مسلمین انجام داد.[۱]حضرتحمزه از شجاعتی برخوردار بود و به همین دلیل وقتی او به پیامبر اسلام ایمان آورد مشرکین قریش نمی توانستد متعرض آن حضرت شوند.

نامیده شدن حضرت حمزه به سیدالشهداء از سوی پیامبر(ص)

سید الشهداء نامیده شدن حمزه از سوی پیامبر(ص) به این خاطر بود که آن بزرگوار در طول حیات خود خدمات گرانقدری به اسلام نمود و با رشادت‌ها و جانبازی‌های خود پایه‌های دین جدید را مستحکم نمود و همیشه به عنوان سربازی فرمان‌بردار و دلیر در خدمت رسول خدا(ص) بود. پیامبر اکرم(ص) بعد از شهادت حمزه، به او لقب «سيد الشهداء؛ يعني سرور و آقای شهيدان» داد.[۲] همان‌طور که در حال حیاتش به او لقب «اسدالله؛ شير خدا» و «اسد رسول‌الله؛ شير رسول خدا» داده بود.[۳]

ابن حجر در این باره می‌نویسد: حمزه بن عبد المطلب در جنگ احد توسط وحشی به شهادت رسید در حالی که کمتر از ۶۰ سال سن داشت و پیامبر اکرم(ص) که او را ملقب به اسدالله نموده بود، او را سید الشهداء نامید.[۴]

حضرت علی(ع) در نامه‌ای به معاویه می‌نویسد: «آيا نمی‌داني قومی از ما به شهادت رسيده‌اند كه هر كدام دارای فضل و برتری نسبت به ساير شهدا دارند. زمانی كه حضرت حمزه عموی پيامبر اكرم(ص) به شهادت رسيد، پيامبر دستش را روی قبر او گذاشت و هفتاد تكبير گفت و او را سيد الشهداء ناميد.»[۵]

در بیشتر کتاب‌های تاریخی و روایی، از حمزه با لقب سیدالشهداء یاد شده است.[۶]

منابع

  1. ابن عبدالبر، الاستیعاب، بیروت، دارالجیل، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۴۲۳. ابن سعد، الطبقات الکبری، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۶.
  2. ابن عبدالبر، الاستیعاب، بیروت، دارالجیل، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۷۳.
  3. صالحی شامی، محمد بن یوسف، سبل الهدی و الرشاد، بیروت، درالکتب العلمیه، ۱۴۱۴ق، ج۱۱، ص۹۰.
  4. ابن حجر، الاصابه فی تمییز الصحابه، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۰۶.
  5. ابن اعثم کوفی، احمد، الفتوح، بیروت، دارالاضواء، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۵۶۰.
  6. بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، بیروت، بیروت ۱۳۹۴/م۱۹۷۴ق، ج۲، ص۳۹۴. ابن بابویه، محمد بن علی الخصال، قم، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۴۱۲.