دعاهای حضرت موسی در قرآن: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
</ref> | </ref> | ||
از دیگر دعاهای موسی این بوده که در سخت ترین شرایط زندگی خود، با حالت ادب و احترام، به خداوند می گوید: من محتاج خير و احسان تو هستم.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۳۷۱ش، ج۱۶، ص۱۶۲.</ref> | از دیگر دعاهای موسی این بوده که در سخت ترین شرایط زندگی خود، با حالت ادب و احترام، به خداوند می گوید: من محتاج خير و احسان تو هستم.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۳۷۱ش، ج۱۶، ص۱۶۲.</ref> که نشان می دهد همه چيز از خداوند باید درخواست شود.<ref>قرائتی،محسن، تفسير نور، تهران، مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، ۱۳۸۸ش، ج۷، ص۳۸.</ref> | ||
== فهرست دعاها == | == فهرست دعاها == |
نسخهٔ ۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۰
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
چه دعاهایی از حضرت موسی(ع) در قرآن ذکر شده است؟
دعاهای حضرت موسی(ع) در قرآن، مضامین متعددی دارد و در آیاتی از قرآن آمده است. درخواست آمرزش و بخشش از خداوند، طلب شرح صدر و خیر و نیکی در دنیا و آخرت، رهایی از ستمگران از مفاهیم دعاهای موسی در قرآن است.
مضامین دعا
جدایی بین خود و کافران،[۱] آمرزش خود[۲] و برادر،[۳] نیکی در دنیا و آخرت،[۴] نابودی و عذاب کافران ظالم،[۵] شرح صدر و آسان ساختن کارها و گره گشایی زبان،[۶] رهایی از ستمگران،[۷] درخواست خیر و نعمت،[۸] از مضامین دعاهای حضرت موسی(ع) در قرآن است.
مفسران گفتهاند موسی پس از اینکه مأموریت رفتن نزد فرعون به او ابلاغ شد برای تحمل این سختی و دشواریها، از خداوند درخواست سعهصدر کرد تا بتواند مصایب سختی که در دوران نبوتش برای او به وجود میآید را تحمل کند.[۹] موسى بعد از تقاضاى شرح صدر و برطرف شدن موانع، تقاضا كرد خداوند گره از زبانش بردارد. و مخصوصا علت آن را چنين بيان كرد: تا سخنان مرا درك كنند.[۱۰]
از دیگر دعاهای موسی این بوده که در سخت ترین شرایط زندگی خود، با حالت ادب و احترام، به خداوند می گوید: من محتاج خير و احسان تو هستم.[۱۱] که نشان می دهد همه چيز از خداوند باید درخواست شود.[۱۲]
فهرست دعاها
- [موسى] گفت: «پروردگارا! من جز اختيار شخص خود و برادرم را ندارم؛ پس ميان ما و ميان اين قوم نافرمان جدايى بينداز. (سوره مائده آیه ۲۵)
- [موسى] گفت: «پروردگارا، من و برادرم را بيامرز و ما را در [پناه] رحمت خود درآور، و تو مهربانترين مهربانانى.» (سوره اعراف، آیه ۱۵۱)
- ... و موسی گفت: «پروردگارا، اگر مىخواستى، آنان را و مرا پيش از اين هلاك مىساختى. آيا ما را به [سزاى] آنچه كمخردان ما كردهاند هلاك مىكنى؟ اين جز آزمايش تو نيست؛ هر كه را بخواهى به وسيله آن گمراه و هر كه را بخواهى هدايت مىكنى؛ تو سرور مايى؛ پس ما را بيامرز و به ما رحم كن، و تو بهترين آمرزندگانى.» (سوره اعراف، آیه ۱۵۵)
- [موسى:] «و براى ما در اين دنيا نيكى مقرّر فرما و در آخرت [نيز]، زيرا كه ما به سوى تو بازگشتهايم.» (سوره اعراف، آیه ۱۵۶)
- و موسى گفت: «پروردگارا، تو به فرعون و اشرافش در زندگى دنيا زيور و اموال دادهاى، پروردگارا، تا [خلق را] از راه تو گمراه كنند، پروردگارا، اموالشان را نابود كن و آنان را دلسخت گردان كه ايمان نياورند تا عذاب دردناك را ببينند.» (سوره یونس، آیه ۸۸)
- [موسى] گفت: «پروردگارا، سينهام را گشاده گردان، و كارم را براى من آسان ساز، و از زبانم گره بگشاى، [تا] سخنم را بفهمند، و براى من دستيارى از كسانم قرار ده، هارون برادرم را، پشتم را به او استوار كن، و او را شريك كارم گردان، تا تو را فراوان تسبيح گوييم، و بسيار به ياد تو باشيم، زيرا تو همواره به [حال] ما بينايى.» (سوره طه، آیات ۲۵ تا ۳۵)
- گفت: «پروردگارا، من بر خويشتن ستم كردم، مرا ببخش.» (سوره قصص، آیه ۱۶)
- [موسى] گفت: «پروردگارا به پاس نعمتى كه بر من ارزانى داشتى هرگز پشتيبان مجرمان نخواهم بود.» (سوره قصص، آیه ۱۷)
- «پروردگارا، مرا از گروه ستمكاران نجات بخش.» (سوره قصص، آیه ۲۱)
- و چون به سوى [شهر] مدين رو نهاد [با خود] گفت: «اميد است پروردگارم مرا به راه راست هدايت كند.» (سوره قصص، آیه ۲۲)
- گفت: «پروردگارا، من به هر خيرى كه سويم بفرستى سخت نيازمندم.» (سوره قصص، آیه ۲۴)
منابع
- ↑ سوره مائده، آیه ۲۵.
- ↑ سوره قصص، آیه ۱۶.
- ↑ سوره اعراف، آیه ۱۵۱.
- ↑ سوره اعراف، آیه ۱۵۶.
- ↑ سوره یونس، آیه ۸۸.
- ↑ سوره طه، آیات ۲۵ تا ۳۵.
- ↑ سوره قصص، آیه ۲۱.
- ↑ سوره قصص، آیه ۲۴.
- ↑ طباطبایی، محمدحسین، تفسير الميزان، ترجمه محمدباقر بهبودی، تهران، جامعه مدرسين حوزه علميه قم، ۱۳۷۴ش، ج۱۴، ص۲۰۲.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۳۷۱ش، ج۱۳، ص۱۸۷.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۳۷۱ش، ج۱۶، ص۱۶۲.
- ↑ قرائتی،محسن، تفسير نور، تهران، مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، ۱۳۸۸ش، ج۷، ص۳۸.