شهیدان محراب پس از انقلاب اسلامی ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

شهدای محراب به ائمه جمعه‌ای اطلاق شده است که توسط منافقان به شهادت رسیدند. از سید اسدالله مدنی تبریزی، سید محمدعلی قاضی طباطبائی، سیدعبدالحسین دستغیب، محمد صدوقی، اشرفی اصفهانی، به عنوان شهدای محراب یاد شده است.

[[آیت‌الله اسدالله مدنی تبریزی]] در سال ۱۲۹۲ شمسی در شهر آذرشهر به دنیا آمد.<ref>گلزار، صادق، شهید اخلاق و فضیلت، چاپ اول، قم، مؤسسه بوستان کتاب، ۱۳۸۲ش، ص۲۰.</ref>

وی اولین کسی بود که در جریان انقلاب، سال ۴۲ شمسی در نجف از [[امام خمینی]] تبعیت کرد و در انتشار تلگراف آیت الله حکیم به همین مناسبت نقش بسزایی داشت. او به امر امام خمینی جهت تدریس علوم دینی به خرم‌آباد رفت و حوزه علمیه کمالیه در آنجا به تلاش وی تأسیس شد. وی در این مدت به مبارزات سیاسی خود ادامه داد و در این راه بارها، دستگیر و تبعید شد. بعد از پیروزی انقلاب، آیت الله مدنی از سوی مردم همدان به نمایندگی [[مجلس خبرگان]] انتخاب شد و بعد از شهادت [[آیت‌الله قاضی طباطبائی]]، از سوی امام خمینی به سمت امام جمعه و نماینده امام در تبریز منصوب شد.<ref>ربانی خلخالی، علی، شهدای روحانیت شیعه، چاپ اول، بی جا، ۱۴۰۲ هـ. ق، ج۱، ص۵۷۲.</ref>

[[آیت‌الله محمد علی قاضی طباطبائی]] در سال ۱۲۹۳ شمسی در شهر تبریز متولد شد.<ref>نیکبخت، رحیم، اسمعیل زاده، صمد، زندگانی و مبارزات آیت الله قاضی، چاپ اول، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ ۱۳۸۰، ص۹۳.</ref> وی تحصیلات مقدماتی را در تبریز خواند و در سال ۱۳۵۹ قمری راهی حوزه علمیه قم شد و از دروس آیات عظام؛ [[سید حجت کوه کمره‌ای]]، [[بروجردی]] و امام خمینی کسب علم نمود. در سال ۱۳۶۹ قمری از قم عازم حوزه علمیه نجف شد و در نزد فقهای نامی چون [[آیت الله کاشف الغطاء]] مشغول کسب علم و دانش شد. با آغاز نهضت اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی، آیت الله قاضی رهبری هدایت نهضت را در آذربایجان بر عهده گرفت. وی در این مدت چندین نوبت دستگیر، زندانی و تبعید شد. محمدعلی قاضی طباطبائی در شامگاه [[عید قربان]] و پس از اقامه نماز مغرب و عشاء در مسجد شعبان، در تاریخ ۱۰/۸/۵۸ به شهادت رسید.<ref>ربانی خلخالی، علی، پیشین، ج۱، ص۳۶۳.</ref>

شهید محراب، [[آیت‌الله عبدالحسین دستغیب]] در سال ۱۲۸۸ شمسی در شیراز در خانواده آیت‌الله سید محمدتقی عالم بزرگ فارس متولد شد. در ۱۲ سالگی پدرش را از دست داد و از آن تاریخ به بعد سرپرستی خانواده را به عهده گرفت. وی پس از اتمام دروس سطح به منظور ادامه تحصیلات راهی نجف اشرف شد و پس از هفت سال موفق به کسب درجه اجتهاد از مراجعی چون؛ [[آیت‌الله آقا ضیاء عراقی]]، و [[آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی]] گردید. سپس به شیراز مراجعت کرده و در مدت اقامتش به سرپرستی حوزه علمیه و تربیت طلاب و ارشاد مردم اشتغال داشت و در کنار تعلیم و تربیت از مبارزه سیاسی با رژیم پهلوی غافل نبود و در این راه از سال ۴۲ تا ۵۷ چندین نوبت دستگیر، زندانی و تبعید شد. این مجتهد مجاهد در حرکت دادن به مبارزات مردم مسلمان فارس علیه رژیم شاه نقش بسیار مهم و مؤثری داشت، افشاگری‌های بی پروا و به‌موقع او، حرکت‌های اسلامی مردم فارس را عمق بیشتری می‌بخشید. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی از طرف امام خمینی به سمت نماینده ایشان و امام جمعه شیراز منصوب شد تا اینکه در روز بیستم آذر ماه سال ۱۳۶۰ هنگام رفتن به نماز جمعه به شهادت رسید.<ref>ربانی خلخالی، علی، پیشین، ج۱، ص۵۷۹–۵۸۱؛ و بهاء الدین خرمشاهی، دانشنامه قرآن، چاپ اول، تهران، انتشارات دوستان؛ ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۱۰۵۳ و ۱۰۵۶.</ref>