امام زمان(ع) مصداقی از غیب در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح شناسه و متن و حذف یکی از تیترها به خاطر کوتاه بودن مطالب آن)
خط ۱۴: خط ۱۴:
ایمان به «غیب» که قرآن آن را به عنوان اولین صفت متقین یاد می‌کند همان جهان‌بینی الهی است که ایمان به ماورای این جهان مادی است. در جهان‌بینی قرآنی عالم هستی منحصر به آنچه که برای ما محسوس است نیست و به گفته شهید مطهری «جهان ماده یک قشر نازکی از عالم است».<ref>مطهری، مرتضی، آشنایی با قرآن (۲)، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲، ص۶۴.</ref>
ایمان به «غیب» که قرآن آن را به عنوان اولین صفت متقین یاد می‌کند همان جهان‌بینی الهی است که ایمان به ماورای این جهان مادی است. در جهان‌بینی قرآنی عالم هستی منحصر به آنچه که برای ما محسوس است نیست و به گفته شهید مطهری «جهان ماده یک قشر نازکی از عالم است».<ref>مطهری، مرتضی، آشنایی با قرآن (۲)، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲، ص۶۴.</ref>


==مصداق‌های غیب==
ایمان به خدا و صفات خدا، ایمان به ملائکه و رستاخیز، ایمان به امام زمان(ع) و ظهور حضرت از مصادیق ایمان به غیب شمرده شده است.<ref>عروسی حویزی، تفسیر نور الثقلین، انتشارات اسماعیلیان، قم، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۰. مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، مؤسسه الوفاء، بیروت، لبنان، ۱۴۰۴ق، ج۲۴، ص۳۵۱، ح۶۹. مطهری، مرتضی، آشنایی با قرآن (۲)، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲، ص۶۴.</ref>
روایاتی اسلامی، ایمان به خدا و صفات خدا، ایمان به ملائکه و رستاخیز، ایمان به امام زمان(ع) و ظهور حضرت را از مصادیق ایمان به غیب شمرده است. <ref>عروسی حویزی، تفسیر نور الثقلین، انتشارات اسماعیلیان، قم، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۰. مطهری، مرتضی، آشنایی با قرآن (۲)، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲، ص۶۴.</ref>


==تفسیر غیب به امام زمان در روایات==
==تفسیر غیب به امام زمان در روایات==
روایات اسلامی ایمان به حضرت مهدی و قیام آن بزرگوار را از مصادیق «عالم غیب» دانسته است.
روایات اسلامی ایمان به حضرت مهدی و قیام آن بزرگوار را یکی از مصادیق «عالم غیب» دانسته است.


* یحیی بن ابی القاسم گوید: از [[امام صادق(ع)]] از {{قرآن|الم|۱|ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ ۛ فِيهِ ۛ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ|۲|الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ…|۳|}} پرسیدم، امام فرمودند: «متقین» شیعیان [[امام علی(ع)]] هستند و «غیب» حجّت غایب است.<ref>عروسی حویزی، تفسیر نور الثقلین، انتشارات اسماعیلیان، قم، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۰.</ref>
* یحیی بن ابی القاسم گوید: از [[امام صادق(ع)]] از {{قرآن|الم|۱|ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ ۛ فِيهِ ۛ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ|۲|الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ…|۳|}} پرسیدم، امام فرمودند: «متقین» شیعیان [[امام علی(ع)]] هستند و «غیب» حجّت غایب است.<ref>عروسی حویزی، تفسیر نور الثقلین، انتشارات اسماعیلیان، قم، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۰.</ref>


* امام صادق(ع) در تفسیر این آیه شریفه فرمودند: {{عربی|مَنْ أَقَرَّ بِقِیَامِ الْقَائِمِ أَنَّهُ حَقٌّ|ترجمه=منظور از ایمان‌آورندگان به غیب، کسانی است که به حقانیت قیام قائم (عج) اقرار کرده‌اند}}.<ref>عروسی حویزی، تفسیر نور الثقلین، انتشارات اسماعیلیان، قم، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۰.</ref>
* امام صادق(ع) در تفسیر این آیه شریفه فرمودند: {{عربی|مَنْ أَقَرَّ بِقِیَامِ الْقَائِمِ أَنَّهُ حَقٌّ|ترجمه=منظور از ایمان‌آورندگان به غیب، کسی است که به حقانیت قیام قائم اقرار کند}}.<ref>عروسی حویزی، تفسیر نور الثقلین، انتشارات اسماعیلیان، قم، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۰.</ref>


* از [[امام باقر(ع)]] در تفسیر «غیب» چنین آمده است: {{عربی| الذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَ هُوَ الْبَعْثُ وَ النُّشُورُ وَ قِیَامُ الْقَائِمِ وَ الرَّجْعَهًُْ|ترجمه=[منظور از غیب] زنده‌شدن پس از مرگ، روز رستاخیز، قیام قائم و رجعت است}}.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، مؤسسه الوفاء، بیروت، لبنان، ۱۴۰۴ق، ج۲۴، ص۳۵۱، ح۶۹.</ref>
* از [[امام باقر(ع)]] در تفسیر «غیب» چنین آمده است: {{عربی| الذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَ هُوَ الْبَعْثُ وَ النُّشُورُ وَ قِیَامُ الْقَائِمِ وَ الرَّجْعَهًُْ|ترجمه=[منظور از غیب] زنده‌شدن پس از مرگ، روز رستاخیز، قیام قائم و رجعت است}}.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، مؤسسه الوفاء، بیروت، لبنان، ۱۴۰۴ق، ج۲۴، ص۳۵۱، ح۶۹.</ref>


بنابراین از آنچه گذشت روشن می‌شود از مصادیق «عالم غیب» وجود مبارک قطب عالم امکان حضرت حجه ابن الحسن «ارواحنا له الفداه» می‌باشد و متقین به آن بزرگوار و به قیام جهانی او ایمان دارند لذا با توجه به معنای غیب و روایاتی که در ذیل این آیه ذکر شد می‌توان این آیه را دلیل بر وجود آن حضرت هم دانست چنان‌که دلیل بر مصادیق دیگری از «غیب» هم می‌باشد.
یکی از مصادیق «عالم غیب» وجود حجه ابن الحسن(ع) می‌باشد و متقین به امامت و غیبت آن بزرگوار و قیام جهانی او ایمان دارند. از این‌رو می‌توان گفت آیه سه سوره بقره مصداق‌هایی دارد که ایمان داشتن به غیبت امام زمان(ع) یکی از آنهاست.


{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
== مطالعه بیشتر ==
* ''تفسیر نمونه''، آیت الله مکارم شرازی.
* ''تفسیر المیزان''، علامه طباطبایی.
* ''آشنایی با قرآن (۲)''. مرتضی مطهری.
* ''تفسیر مجمع البیان''.
{{پایان مطالعه بیشتر}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۴۷: خط ۳۸:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه = شد
  | تیترها =
  | تیترها = شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
خط ۵۸: خط ۴۹:
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت = ج
  | کیفیت =
  | کیفیت = ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۲۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۳

سؤال

سوره بقره آیه ۳ را تفسیر در رابط به اثبات امام مهدی(ع) با دلیل بنویسید؟

درگاه‌ها
درگاه مهدویت.png


ایمان به غیب در برخی آیات قرآن مثل آیه سوم سوره بقره از صفات اهل تقوا شمرده شده است. ایمان به رستاخیز، ایمان به فرشتگان، ایمان به بهشت و جهنم از جمله مصداق‌های ایمان به غیب است. در برخی از روایات یکی از مصادیق ایمان به غیب در قرآن، ایمان به وجود و قیام امام زمان(ع) است که از دید مردم پوشیده است.

غیب در آیه سوم سوره بقره

قرآن در آیه سوم سوره بقره یکی از صفات اهل تقوا را ایمان به غیب دانسته است: ﴿الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ؛ آنان که به غیب ایمان دارند

در قرآن کریم «غیب» مقابل «شهادت» قرار دارد.[۱] «غیب» به چیزی می‌گویند که پوشیده و پنهان است. آنچه که محسوس است و انسان به حس خود آن را درک می‌کند از آسمان و زمین و آنچه که در آن است را «عالم شهادت» گویند و آنچه که قوای حسی از درک آن عاجز است امّا وجود دارد و قسمت عظیم عالم هستی را شکل داده است «عالم غیب» نامند.

ایمان به «غیب» که قرآن آن را به عنوان اولین صفت متقین یاد می‌کند همان جهان‌بینی الهی است که ایمان به ماورای این جهان مادی است. در جهان‌بینی قرآنی عالم هستی منحصر به آنچه که برای ما محسوس است نیست و به گفته شهید مطهری «جهان ماده یک قشر نازکی از عالم است».[۲]

ایمان به خدا و صفات خدا، ایمان به ملائکه و رستاخیز، ایمان به امام زمان(ع) و ظهور حضرت از مصادیق ایمان به غیب شمرده شده است.[۳]

تفسیر غیب به امام زمان در روایات

روایات اسلامی ایمان به حضرت مهدی و قیام آن بزرگوار را یکی از مصادیق «عالم غیب» دانسته است.

  • یحیی بن ابی القاسم گوید: از امام صادق(ع) از ﴿الم۝۱ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ ۛ فِيهِ ۛ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ۝۲الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ…۝۳ پرسیدم، امام فرمودند: «متقین» شیعیان امام علی(ع) هستند و «غیب» حجّت غایب است.[۴]
  • امام صادق(ع) در تفسیر این آیه شریفه فرمودند: «مَنْ أَقَرَّ بِقِیَامِ الْقَائِمِ أَنَّهُ حَقٌّ؛ منظور از ایمان‌آورندگان به غیب، کسی است که به حقانیت قیام قائم اقرار کند».[۵]
  • از امام باقر(ع) در تفسیر «غیب» چنین آمده است: «الذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَ هُوَ الْبَعْثُ وَ النُّشُورُ وَ قِیَامُ الْقَائِمِ وَ الرَّجْعَهًُْ؛ [منظور از غیب] زنده‌شدن پس از مرگ، روز رستاخیز، قیام قائم و رجعت است».[۶]

یکی از مصادیق «عالم غیب» وجود حجه ابن الحسن(ع) می‌باشد و متقین به امامت و غیبت آن بزرگوار و قیام جهانی او ایمان دارند. از این‌رو می‌توان گفت آیه سه سوره بقره مصداق‌هایی دارد که ایمان داشتن به غیبت امام زمان(ع) یکی از آنهاست.


منابع

  1. (حشر:۲۲).
  2. مطهری، مرتضی، آشنایی با قرآن (۲)، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲، ص۶۴.
  3. عروسی حویزی، تفسیر نور الثقلین، انتشارات اسماعیلیان، قم، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۰. مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، مؤسسه الوفاء، بیروت، لبنان، ۱۴۰۴ق، ج۲۴، ص۳۵۱، ح۶۹. مطهری، مرتضی، آشنایی با قرآن (۲)، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲، ص۶۴.
  4. عروسی حویزی، تفسیر نور الثقلین، انتشارات اسماعیلیان، قم، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۰.
  5. عروسی حویزی، تفسیر نور الثقلین، انتشارات اسماعیلیان، قم، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۰.
  6. مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، مؤسسه الوفاء، بیروت، لبنان، ۱۴۰۴ق، ج۲۴، ص۳۵۱، ح۶۹.