وجوب نماز قضا در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| بازبینی = | | بازبینی =شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت =ج | | اولویت =ج | ||
نسخهٔ ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۹
سؤال
آیا در قرآن به صراحت، وجوب نماز قضا ذکر شده است؟
قرآن تصریحی بر وجوب نماز قضاء نداشته، ولی از برخی آیات، موضوع نماز قضاء استفاده شده است:
- مفسران از آیه ﴿وَ اذْكُرْ رَبَّكَ إِذا نَسيت؛ و چون فراموش کردی پروردگارت را یاد کن.﴾(کهف:۲۴) برای قضای نماز استدلال نموده‌اند.[۱] این آیه مبین این امر است که هرگاه یاد و ذکر پروردگار فراموش شد، نباید بی‌تفاوت رفتار کرد بلکه باید خداوند دوباره یاد شود. این، کنایه از نمازی است که قضا شده و باید دوباره، در وقت دیگری اقامه شود.[۱]
- خداوند در سوره فرقان فرموده: ﴿وَهُوَ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ خِلْفَه لِّمَنْ أَرَادَ أَن یَذَّکرَ؛ و او همان کسی است که شب و روز را جانشین یکدیگر قرارداد برای کسی که بخواهد متذکر شود.﴾(فرقان:۶۲) مفسران براساس این آیه معتقدند هر یک از روز و شب جانشین یکدیگرند، کسانی که عملی از واجبات را در یکی از آن دو زمان فوت کردند، در زمان دیگر باید قضاء عمل واجب را به‌جا آورند.[۲] عنبسه العابد از امام صادق(ع) در مورد این آیه سوال کرد. امام فرمود: یعنی قضاء نمازهایی که شب از تو فوت شده را در روز به جا بیاور و قضاء نمازهایی که روز از تو فوت شده، شب به جا بیاور.[۳]
ائمه معصوم در روایات متعددی به مسئله نماز قضا و وجوب آن تصریح کرده‌اند.[۴]