وجوب نماز قضا در قرآن: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
آیا در قرآن به صراحت، وجوب نماز قضا ذکر شده است؟ | آیا در قرآن به صراحت، وجوب نماز قضا ذکر شده است؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}[[قرآن]] | {{پاسخ}}[[قرآن]] تصریحی بر وجوب نماز قضاء نداشته، ولی از برخی آیات، موضوع [[نماز قضاء]] استفاده شده است: | ||
* مفسران از آیه {{قرآن|وَ اذْكُرْ رَبَّكَ إِذا نَسيت|ترجمه=و چون فراموش کردی پروردگارت را یاد کن.|سوره=کهف|آیه=۲۴}} برای قضای نماز استدلال نمودهاند. این آیه مبین این امر است که هرگاه یاد و ذکر پروردگار فراموش شد، نباید بیتفاوت رفتار کرد بلکه باید خداوند دوباره یاد شود. این، کنایه از نمازی است که قضا شده و باید دوباره، در وقت دیگری اقامه شود.<ref>راوندی، قطب الدین، فقه القرآن، ج۱، ص۱۲۳.</ref> | * مفسران از آیه {{قرآن|وَ اذْكُرْ رَبَّكَ إِذا نَسيت|ترجمه=و چون فراموش کردی پروردگارت را یاد کن.|سوره=کهف|آیه=۲۴}} برای قضای نماز استدلال نمودهاند. این آیه مبین این امر است که هرگاه یاد و ذکر پروردگار فراموش شد، نباید بیتفاوت رفتار کرد بلکه باید خداوند دوباره یاد شود. این، کنایه از نمازی است که قضا شده و باید دوباره، در وقت دیگری اقامه شود.<ref>راوندی، قطب الدین، فقه القرآن، ج۱، ص۱۲۳.</ref> |
نسخهٔ ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۰
سؤال
آیا در قرآن به صراحت، وجوب نماز قضا ذکر شده است؟
قرآن تصریحی بر وجوب نماز قضاء نداشته، ولی از برخی آیات، موضوع نماز قضاء استفاده شده است:
- مفسران از آیه ﴿وَ اذْكُرْ رَبَّكَ إِذا نَسيت؛ و چون فراموش کردی پروردگارت را یاد کن.﴾(کهف:۲۴) برای قضای نماز استدلال نمودهاند. این آیه مبین این امر است که هرگاه یاد و ذکر پروردگار فراموش شد، نباید بیتفاوت رفتار کرد بلکه باید خداوند دوباره یاد شود. این، کنایه از نمازی است که قضا شده و باید دوباره، در وقت دیگری اقامه شود.[۱]
- خداوند در آیه دیگری فرموده: ﴿وَهُوَ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ خِلْفَه لِّمَنْ أَرَادَ أَن یَذَّکرَ؛ و او همان کسی است که شب و روز را جانشین یکدیگر قرارداد برای کسی که بخواهد متذکر شود.﴾(فرقان:۶۲) مفسران براساس این آیه معتقدند هر یک از روز و شب جانشین یکدیگرند، کسانی که عملی از واجبات را در یکی از آن دو زمان فوت کردند، در زمان دیگر باید قضاء عمل واجب را بهجا آورند.[۲] عنبسه العابد از امام صادق(ع) در مورد این آیه سوال کرد. امام فرمود: یعنی قضاء نمازهایی که شب از تو فوت شده را در روز به جا بیاور و قضاء نمازهایی که روز از تو فوت شده، شب به جا بیاور.[۳]
علاوه بر این آیات قرآن، در روایات به صراحت به مسئله نماز قضا پرداخته شده است.[۴]