کلمات فرج: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''كلمات الْفَرَج'''، | '''كلمات الْفَرَج'''، دعایی است در حمد خداوند که برای مواردی مانند تلقین شخصی که در حالت احتضار است<ref>الكافي (ط - الإسلامية)، ج3، ص: 122</ref> و قنوت نماز<ref>المصباح للكفعمي (جنة الأمان الواقية)، ص: 17</ref> سفارش شده است. کلینی از محدثان بزرگ شیعه، متن کلمات فرج را از امام باقر(ع) چنین نقل کرده است: | ||
{{نقل قول| | {{نقل قول| | ||
{{متن عربی|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ رَبِّ الْأَرَضِينَ السَّبْعِ وَ مَا فِيهِنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَّ وَ مَا تَحْتَهُنَّ وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِين}}<ref>الكافي (ط - الإسلامية)، ج3، ص: 122</ref> | {{متن عربی|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ رَبِّ الْأَرَضِينَ السَّبْعِ وَ مَا فِيهِنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَّ وَ مَا تَحْتَهُنَّ وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِين}}<ref>الكافي (ط - الإسلامية)، ج3، ص: 122</ref> | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
این دعا با کمی تغییرات در منابع دیگر نیز ذکر شده است.<ref>من لا يحضره الفقيه، ج1، ص: 131</ref> | این دعا با کمی تغییرات در منابع دیگر نیز ذکر شده است.<ref>من لا يحضره الفقيه، ج1، ص: 131</ref> | ||
یکی از [[انواع تلقین|موارد تلقین]] برای فردی است که در حالت احتضار است.<ref>ر.ک: [[انواع تلقین]]</ref> در روایات سفارش | یکی از [[انواع تلقین|موارد تلقین]] برای فردی است که در حالت احتضار است.<ref>ر.ک: [[انواع تلقین]]</ref> در روایات سفارش شده بر بالین این فرد، کلمات فرج خوانده شود.<ref>زاد المعاد - مفتاح الجنان، ص: 334</ref> همچنین برای تلقین فرد فوت شده نیز سفارش شده از کلمات فرج استفاده شود.<ref>روضة المتقين في شرح من لا يحضره الفقيه (ط - القديمة)، ج1، ص: 344</ref> | ||
ابوحمز ثمالی از امام باقر(ع) نقل کرده که در قنوت نماز جمعه کلمات فرج خوانده شود.<ref>مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج1، ص: 365</ref> | |||
پیامبر به امام علی(ع) آموخت که برای بخشیده شدن، کلمات فرج را بگوید.<ref>عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية، ج1، ص: 104</ref> | |||
عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ، قَالَ: لَقَّنَنِي عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) كَلِمَاتِ الْفَرَجِ، وَ أَخْبَرَنِي أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) لَقَّنَهُنَّ إِيَّاهُ<ref>الأمالي (للطوسي)، النص، ص: 622</ref> | عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ، قَالَ: لَقَّنَنِي عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) كَلِمَاتِ الْفَرَجِ، وَ أَخْبَرَنِي أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) لَقَّنَهُنَّ إِيَّاهُ<ref>الأمالي (للطوسي)، النص، ص: 622</ref> | ||
ثُمَّ ائْتِ الْمِنْبَرَ وَ امْسَحْهُ بِيَدَيْكَ، وَ خُذْ بِرُمَّانَتَيْهِ، وَ هُمَا السُّفْلَاوَانِ، وَ امْسَحْ بِهِمَا عَيْنَيْكَ وَ وَجْهَكَ، وَ قُلْ عِنْدَهُ كَلِمَاتِ الْفَرَجِ<ref>المزار الكبير (لابن المشهدي)، ص: 75</ref> | ثُمَّ ائْتِ الْمِنْبَرَ وَ امْسَحْهُ بِيَدَيْكَ، وَ خُذْ بِرُمَّانَتَيْهِ، وَ هُمَا السُّفْلَاوَانِ، وَ امْسَحْ بِهِمَا عَيْنَيْكَ وَ وَجْهَكَ، وَ قُلْ عِنْدَهُ كَلِمَاتِ الْفَرَجِ<ref>المزار الكبير (لابن المشهدي)، ص: 75</ref> | ||
نسخهٔ ۹ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۴۲
 | این مقاله هماکنون به دست Rezapour در حال ویرایش است. |
کلمات فرج که موقع تلقین خوانده می‌شود، چیست؟
كلمات الْفَرَج، دعایی است در حمد خداوند که برای مواردی مانند تلقین شخصی که در حالت احتضار است[۱] و قنوت نماز[۲] سفارش شده است. کلینی از محدثان بزرگ شیعه، متن کلمات فرج را از امام باقر(ع) چنین نقل کرده است:
| « | «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ رَبِّ الْأَرَضِينَ السَّبْعِ وَ مَا فِيهِنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَّ وَ مَا تَحْتَهُنَّ وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِين»[۳]
|
» |
این دعا با کمی تغییرات در منابع دیگر نیز ذکر شده است.[۴]
یکی از موارد تلقین برای فردی است که در حالت احتضار است.[۵] در روایات سفارش شده بر بالین این فرد، کلمات فرج خوانده شود.[۶] همچنین برای تلقین فرد فوت شده نیز سفارش شده از کلمات فرج استفاده شود.[۷]
ابوحمز ثمالی از امام باقر(ع) نقل کرده که در قنوت نماز جمعه کلمات فرج خوانده شود.[۸]
پیامبر به امام علی(ع) آموخت که برای بخشیده شدن، کلمات فرج را بگوید.[۹]
عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ، قَالَ: لَقَّنَنِي عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) كَلِمَاتِ الْفَرَجِ، وَ أَخْبَرَنِي أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) لَقَّنَهُنَّ إِيَّاهُ[۱۰]
ثُمَّ ائْتِ الْمِنْبَرَ وَ امْسَحْهُ بِيَدَيْكَ، وَ خُذْ بِرُمَّانَتَيْهِ، وَ هُمَا السُّفْلَاوَانِ، وَ امْسَحْ بِهِمَا عَيْنَيْكَ وَ وَجْهَكَ، وَ قُلْ عِنْدَهُ كَلِمَاتِ الْفَرَجِ[۱۱]
في الصحيح «أبا عبد الله عليه السلام (إلى قوله) لذنبك» و الأفضل في الثناء كلمات الفرج مع الصلاة،[۱۲]
وَ قَالَ أَبُوجَعْفَرٍ(ع) الْقُنُوتُ فِي يَوْمِ الْجُمُعَةِ تَمْجِيدُ اللَّهِ وَ الصَّلَاةُ عَلَى نَبِيِّ اللَّهِ وَ كَلِمَاتُ الْفَرَجِ.[۱۳] حَدَّثَنَا حَاتِمُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَجْلَانَ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ كَعْبٍ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ شَدَّادٍ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ، قَالَ: لَقَّنَنِي عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) كَلِمَاتِ الْفَرَجِ، وَ أَخْبَرَنِي أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) لَقَّنَهُنَّ إِيَّاهُ، وَ أَمَرَهُ إِذَا نَزَلَ بِهِ كَرْبٌ أَوْ شِدَّةٌ أَنْ يَقُولَ:" لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ، سُبْحَانَ اللَّهِ، وَ تَبَارَكَ اللَّهُ رَبِّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ رَبِّ الْأَرَضِينَ السَّبْعِ، وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ[۱۴]
منابع
- ↑ الكافي (ط - الإسلامية)، ج3، ص: 122
- ↑ المصباح للكفعمي (جنة الأمان الواقية)، ص: 17
- ↑ الكافي (ط - الإسلامية)، ج3، ص: 122
- ↑ من لا يحضره الفقيه، ج1، ص: 131
- ↑ ر.ک: انواع تلقین
- ↑ زاد المعاد - مفتاح الجنان، ص: 334
- ↑ روضة المتقين في شرح من لا يحضره الفقيه (ط - القديمة)، ج1، ص: 344
- ↑ مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج1، ص: 365
- ↑ عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية، ج1، ص: 104
- ↑ الأمالي (للطوسي)، النص، ص: 622
- ↑ المزار الكبير (لابن المشهدي)، ص: 75
- ↑ روضة المتقين في شرح من لا يحضره الفقيه (ط - القديمة)، ج2، ص: 348
- ↑ من لا يحضره الفقيه، ج1، ص: 487
- ↑ الأمالي (للطوسي)، النص، ص: 622