آیات قرآن در شأن امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (تمیزکاری) |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
نام حضرت علی(ع) در هیچ‌یک از آیات قرآن کریم به صراحت نیامده است، چنان‌که نام سایر خلفا نیز در قرآن نیامده است. اما هیچ‌کس پس از پیامبر اکرم مثل | نام [[حضرت علی(ع)]] در هیچ‌یک از آیات [[قرآن]] کریم به صراحت نیامده است، چنان‌که نام سایر خلفا نیز در قرآن نیامده است. اما هیچ‌کس پس از [[پیامبر اکرم]] مثل [[امیرالمؤمنین]](ع) در قرآن مدح و ستایش نشده است. ابن عباس نقل می‌کند: درباره هیچ کس، از آیات قرآن مثل علی نازل نشده است.<ref>اربلی، کشف الغمه عن وجه الائمه، چاپ قم، نشر قم، چاپ ۱۴۲۱، ج۱، ص ۳۱۴.</ref> | ||
====امام علی در قرآن==== | ====امام علی در قرآن==== | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
* پیامبر اکرم(ص) فرمود: خدا هیچ آیه‌ای را نازل نفرمود که در آن {{قرآن|یاایهاالذین آمنوا}} باشد مگر اینکه علی در رأس آن منظور گردد، بنابراین تمام آیاتی که با این تعبیر و جمله آغاز می‌شوند خطاب اول همه آنها به علی و در شأن علی اوست.<ref>خوارزمی، مناقب، چاپ قم، بی تا، ص۲۶۶، حدیث ۱۴۹، حسکانی شواهد التنزیل، بیروت، ج۱، ص ۴۹، حدیث ۷۰–۸۳ و علامه حلی، کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین، چاپ قم، ۱۴۱۳ق. ص۳۵۸.</ref> | * پیامبر اکرم(ص) فرمود: خدا هیچ آیه‌ای را نازل نفرمود که در آن {{قرآن|یاایهاالذین آمنوا}} باشد مگر اینکه علی در رأس آن منظور گردد، بنابراین تمام آیاتی که با این تعبیر و جمله آغاز می‌شوند خطاب اول همه آنها به علی و در شأن علی اوست.<ref>خوارزمی، مناقب، چاپ قم، بی تا، ص۲۶۶، حدیث ۱۴۹، حسکانی شواهد التنزیل، بیروت، ج۱، ص ۴۹، حدیث ۷۰–۸۳ و علامه حلی، کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین، چاپ قم، ۱۴۱۳ق. ص۳۵۸.</ref> | ||
* {{قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَٰنُ وُدًّا}}.<ref>(مریم:۹۶).</ref> ''قطعاً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، به زودی [خدای] رحمان برای آنان [در دل ها] محبتی قرار خواهد داد!'' | * آیه ودّ: {{قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَٰنُ وُدًّا}}.<ref>(مریم:۹۶).</ref> ''قطعاً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، به زودی [خدای] رحمان برای آنان [در دل ها] محبتی قرار خواهد داد!'' | ||
* {{قرآن|إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ}}.<ref>(مائده:۵۵)</ref>؛ ''سرپرست و دوست شما فقط خدا و رسول اوست و مؤمنانی که همواره نماز را برپا می دارند و در حالی که در رکوعند [به تهیدستان] زکات می دهند''. | * آیه ولایت: {{قرآن|إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ}}.<ref>(مائده:۵۵)</ref>؛ ''سرپرست و دوست شما فقط خدا و رسول اوست و مؤمنانی که همواره نماز را برپا می دارند و در حالی که در رکوعند [به تهیدستان] زکات می دهند''. | ||
* آیه تطهیر: {{قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}.<ref>(احزاب:۳۳)</ref>''جز این نیست که همواره خدا می خواهد هرگونه پلیدی را از شما اهل بیت [که به روایت شیعه و سنی محمّد، علی، فاطمه، حسن و حسین علیهم السلام اند] برطرف نماید، و شما را چنان که شایسته است [از همه گناهان و معاصی] پاک و پاکیزه گرداند''. | * آیه تطهیر: {{قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}.<ref>(احزاب:۳۳)</ref>''جز این نیست که همواره خدا می خواهد هرگونه پلیدی را از شما اهل بیت [که به روایت شیعه و سنی محمّد، علی، فاطمه، حسن و حسین علیهم السلام اند] برطرف نماید، و شما را چنان که شایسته است [از همه گناهان و معاصی] پاک و پاکیزه گرداند''. | ||
* آیه مباهله: {{قرآن|فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ}}.<ref>(آل عمران:۶۱).</ref>''پس هر که با تو درباره او [عیسی] پس از آنکه بر تو [به واسطه وحی، نسبت به احوال وی] علم و آگاهی آمد، مجادله و ستیز کند، بگو: بیایید ما پسرانمان را و شما پسرانتان را، و ما زنانمان را و شما زنانتان را، و ما نفوسمان را و شما نفوستان را دعوت کنیم؛ سپس یکدیگر را نفرین نماییم، پس لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم''. | * آیه مباهله: {{قرآن|فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ}}.<ref>(آل عمران:۶۱).</ref>''پس هر که با تو درباره او [عیسی] پس از آنکه بر تو [به واسطه وحی، نسبت به احوال وی] علم و آگاهی آمد، مجادله و ستیز کند، بگو: بیایید ما پسرانمان را و شما پسرانتان را، و ما زنانمان را و شما زنانتان را، و ما نفوسمان را و شما نفوستان را دعوت کنیم؛ سپس یکدیگر را نفرین نماییم، پس لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم''. | ||
* {{قرآن|وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ}} (بقره:۲۰۷)؛<ref>اربلی، پیشین، ج۱، ص۳۲۳.</ref>''و بعضی از مردم از جان خود در راه رضای خدا درگذرند؛ و خدا با چنین بندگان رئوف و مهربان است''. | * آیه اشتراء: {{قرآن|وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ}} (بقره:۲۰۷)؛<ref>اربلی، پیشین، ج۱، ص۳۲۳.</ref>''و بعضی از مردم از جان خود در راه رضای خدا درگذرند؛ و خدا با چنین بندگان رئوف و مهربان است''. | ||
* {{قرآن| | * آیه اولی الامر: {{قرآن|ايَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِي الأَمْرِ مِنكُمْ}} (نساء:۵۹).<ref>علامه حلی، پیشین، ص۳۹۳ و شیخ مفید، ارشاد، چاپ قم، آل البیت، ۱۴۰۳، ج۱، ص ۵۳، و شیخ مفید. پیشین، ج۱، ص۱۷۶.</ref> ''ای کسانی که ایمان آورده‌اید، خدا را اطاعت کنید و پیامبر و اولیای امر خود را [نیز] اطاعت کنید''. | ||
* آیه اکمال دین که در حجه‌الوداع نازل شد و ولایت و خلافت آن حضرت را پس از پیامبر اکرم از طرف خداوند اعلام نمود: {{قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا}} <ref>(مائده:۳)</ref>''امروز [با نصبِ علی بن ابی طالب به ولایت، امامت، حکومت و فرمانروایی بر امت] دینتان را برای شما کامل، و نعمتم را بر شما تمام کردم، و اسلام را برایتان به عنوان دین پسندیدم.'' | * آیه اکمال دین که در حجه‌الوداع نازل شد و ولایت و خلافت آن حضرت را پس از پیامبر اکرم از طرف خداوند اعلام نمود: {{قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا}} <ref>(مائده:۳)</ref>''امروز [با نصبِ علی بن ابی طالب به ولایت، امامت، حکومت و فرمانروایی بر امت] دینتان را برای شما کامل، و نعمتم را بر شما تمام کردم، و اسلام را برایتان به عنوان دین پسندیدم.'' | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
این آیه پس از آیه {{قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ..}} <ref>(مائده:۶۷)</ref> (ای پیغمبر، آنچه از خدا بر تو نازل شد (به خلق) برسان که اگر نرسانی تبلیغ رسالت و اداء وظیفه نکرده‌ای)، به پیامبر نازل شد که خداوند به آن حضرت دستور فرمود برای خودت جانشین انتخاب کن آن حضرت بیم داشت که عده ای از منافقین نسبت به آن حضرت تعدی کنند خداوند برای اطمینان خاطر آن حضرت و حفظ جانش این آیه را نازل کرد: {{قرآن|... وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ…}} خداوند جان تو را از خطرهایی که احتمال می‌دهی از طرف مردم نسبت به این مسئله به تو برسد حفظ می‌کند اگر در اعلام این مسئله کوتاهی کنی مثل این است که رسالت خود را انجام نداده‌ای، رسالت تو با اعلام علی به جانشینی خودت کامل می‌شود که پیامبر پس از معرفی علی به جانشینی آیه {{قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ …}} نازل شد، و پیامبر(ص) بلافاصله با صدای بلند تکبیر گفت و فرمود خداوند متعال دین را کامل کرد و نعمت را تمام نمود و از رسالت من راضی شد و ولایت علی بن ابیطالب را سبب کامل شدن دینم قرار داد.<ref>اریلی، پیشین، ج۱، ص۳۲۳ و علامه حلی، پیشین، ص۳۹۱.</ref> | این آیه پس از آیه {{قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ..}} <ref>(مائده:۶۷)</ref> (ای پیغمبر، آنچه از خدا بر تو نازل شد (به خلق) برسان که اگر نرسانی تبلیغ رسالت و اداء وظیفه نکرده‌ای)، به پیامبر نازل شد که خداوند به آن حضرت دستور فرمود برای خودت جانشین انتخاب کن آن حضرت بیم داشت که عده ای از منافقین نسبت به آن حضرت تعدی کنند خداوند برای اطمینان خاطر آن حضرت و حفظ جانش این آیه را نازل کرد: {{قرآن|... وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ…}} خداوند جان تو را از خطرهایی که احتمال می‌دهی از طرف مردم نسبت به این مسئله به تو برسد حفظ می‌کند اگر در اعلام این مسئله کوتاهی کنی مثل این است که رسالت خود را انجام نداده‌ای، رسالت تو با اعلام علی به جانشینی خودت کامل می‌شود که پیامبر پس از معرفی علی به جانشینی آیه {{قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ …}} نازل شد، و پیامبر(ص) بلافاصله با صدای بلند تکبیر گفت و فرمود خداوند متعال دین را کامل کرد و نعمت را تمام نمود و از رسالت من راضی شد و ولایت علی بن ابیطالب را سبب کامل شدن دینم قرار داد.<ref>اریلی، پیشین، ج۱، ص۳۲۳ و علامه حلی، پیشین، ص۳۹۱.</ref> | ||
عالم اهل سنت به نام حاکم حسکانی در کتابی به نام شواهد التنزیل به ذکر فضائل امام علی(ع) در قرآن پرداخته است. | عالم اهل سنت به نام حاکم حسکانی در کتابی به نام شواهد التنزیل به ذکر فضائل امام علی(ع) در قرآن پرداخته است. نام امیرالمؤمنین(ع) به صراحت در قرآن نیامده ولی با کنایه که از تصریح روشن‌تر است در آیات متعددی آمده و بسیاری از آیات قرآن در شأن علی(ع) نازل شده که به چند نمونه اشاره کردیم. | ||
نام | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
== | == مطالعه بیشتر == | ||
* قرآن ومعصومان درآینه علوی. امیرعلی حسنلو | |||
* علی کیست، فضل الله کمپانی. | |||
{{پایان مطالعه بیشتر}} | {{پایان مطالعه بیشتر}} | ||
نسخهٔ ۴ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۲۸
سؤال
نام حضرت علی(ع) در کدام آیات از قرآن آمده است؟
نام حضرت علی(ع) در هیچ‌یک از آیات قرآن کریم به صراحت نیامده است، چنان‌که نام سایر خلفا نیز در قرآن نیامده است. اما هیچ‌کس پس از پیامبر اکرم مثل امیرالمؤمنین(ع) در قرآن مدح و ستایش نشده است. ابن عباس نقل می‌کند: درباره هیچ کس، از آیات قرآن مثل علی نازل نشده است.[۱]
امام علی در قرآن
آیاتی که در قرآن در شأن امام علی(ع) نازل شده همه در مدح و ستایش او می‌باشد. پیامبر اکرم(ص) در این باره می‌فرماید: عَلِیٌّ مَعَ القُرآنِ وَ القُرآنُ مَعَ عَلِیٍّ، لَن یَفتَرِقا حَتّى یَرِدا عَلَیَّ الحَوضَ علی(ع) با قرآن و قرآن همواره با او است و هرگز جدا ناپذیرند تا روزی که در بهشت، کنار حوض کوثر بر من برسند.
آنچه از آیات قرآن در شأن آن حضرت نازل شده بسیار زیاد است در این‌جا به برخی از آیات در شأن امیر المؤنین(ع) اشاره می‌کنیم:
- پیامبر اکرم(ص) فرمود: خدا هیچ آیه‌ای را نازل نفرمود که در آن ﴿یاایهاالذین آمنوا﴾ باشد مگر اینکه علی در رأس آن منظور گردد، بنابراین تمام آیاتی که با این تعبیر و جمله آغاز می‌شوند خطاب اول همه آنها به علی و در شأن علی اوست.[۲]
- آیه ودّ: ﴿إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَٰنُ وُدًّا﴾.[۳] قطعاً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، به زودی [خدای] رحمان برای آنان [در دل ها] محبتی قرار خواهد داد!
- آیه ولایت: ﴿إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ﴾.[۴]؛ سرپرست و دوست شما فقط خدا و رسول اوست و مؤمنانی که همواره نماز را برپا می دارند و در حالی که در رکوعند [به تهیدستان] زکات می دهند.
- آیه تطهیر: ﴿إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا﴾.[۵]جز این نیست که همواره خدا می خواهد هرگونه پلیدی را از شما اهل بیت [که به روایت شیعه و سنی محمّد، علی، فاطمه، حسن و حسین علیهم السلام اند] برطرف نماید، و شما را چنان که شایسته است [از همه گناهان و معاصی] پاک و پاکیزه گرداند.
- آیه مباهله: ﴿فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ﴾.[۶]پس هر که با تو درباره او [عیسی] پس از آنکه بر تو [به واسطه وحی، نسبت به احوال وی] علم و آگاهی آمد، مجادله و ستیز کند، بگو: بیایید ما پسرانمان را و شما پسرانتان را، و ما زنانمان را و شما زنانتان را، و ما نفوسمان را و شما نفوستان را دعوت کنیم؛ سپس یکدیگر را نفرین نماییم، پس لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.
- آیه اشتراء: ﴿وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ﴾ (بقره:۲۰۷)؛[۷]و بعضی از مردم از جان خود در راه رضای خدا درگذرند؛ و خدا با چنین بندگان رئوف و مهربان است.
- آیه اولی الامر: ﴿ايَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِي الأَمْرِ مِنكُمْ﴾ (نساء:۵۹).[۸] ای کسانی که ایمان آورده‌اید، خدا را اطاعت کنید و پیامبر و اولیای امر خود را [نیز] اطاعت کنید.
- آیه اکمال دین که در حجه‌الوداع نازل شد و ولایت و خلافت آن حضرت را پس از پیامبر اکرم از طرف خداوند اعلام نمود: ﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا﴾ [۹]امروز [با نصبِ علی بن ابی طالب به ولایت، امامت، حکومت و فرمانروایی بر امت] دینتان را برای شما کامل، و نعمتم را بر شما تمام کردم، و اسلام را برایتان به عنوان دین پسندیدم.
این آیه پس از آیه ﴿يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ..﴾ [۱۰] (ای پیغمبر، آنچه از خدا بر تو نازل شد (به خلق) برسان که اگر نرسانی تبلیغ رسالت و اداء وظیفه نکرده‌ای)، به پیامبر نازل شد که خداوند به آن حضرت دستور فرمود برای خودت جانشین انتخاب کن آن حضرت بیم داشت که عده ای از منافقین نسبت به آن حضرت تعدی کنند خداوند برای اطمینان خاطر آن حضرت و حفظ جانش این آیه را نازل کرد: ﴿... وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ…﴾ خداوند جان تو را از خطرهایی که احتمال می‌دهی از طرف مردم نسبت به این مسئله به تو برسد حفظ می‌کند اگر در اعلام این مسئله کوتاهی کنی مثل این است که رسالت خود را انجام نداده‌ای، رسالت تو با اعلام علی به جانشینی خودت کامل می‌شود که پیامبر پس از معرفی علی به جانشینی آیه ﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ …﴾ نازل شد، و پیامبر(ص) بلافاصله با صدای بلند تکبیر گفت و فرمود خداوند متعال دین را کامل کرد و نعمت را تمام نمود و از رسالت من راضی شد و ولایت علی بن ابیطالب را سبب کامل شدن دینم قرار داد.[۱۱]
عالم اهل سنت به نام حاکم حسکانی در کتابی به نام شواهد التنزیل به ذکر فضائل امام علی(ع) در قرآن پرداخته است. نام امیرالمؤمنین(ع) به صراحت در قرآن نیامده ولی با کنایه که از تصریح روشن‌تر است در آیات متعددی آمده و بسیاری از آیات قرآن در شأن علی(ع) نازل شده که به چند نمونه اشاره کردیم.
مطالعه بیشتر
- قرآن ومعصومان درآینه علوی. امیرعلی حسنلو
- علی کیست، فضل الله کمپانی.
منابع
- ↑ اربلی، کشف الغمه عن وجه الائمه، چاپ قم، نشر قم، چاپ ۱۴۲۱، ج۱، ص ۳۱۴.
- ↑ خوارزمی، مناقب، چاپ قم، بی تا، ص۲۶۶، حدیث ۱۴۹، حسکانی شواهد التنزیل، بیروت، ج۱، ص ۴۹، حدیث ۷۰–۸۳ و علامه حلی، کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین، چاپ قم، ۱۴۱۳ق. ص۳۵۸.
- ↑ (مریم:۹۶).
- ↑ (مائده:۵۵)
- ↑ (احزاب:۳۳)
- ↑ (آل عمران:۶۱).
- ↑ اربلی، پیشین، ج۱، ص۳۲۳.
- ↑ علامه حلی، پیشین، ص۳۹۳ و شیخ مفید، ارشاد، چاپ قم، آل البیت، ۱۴۰۳، ج۱، ص ۵۳، و شیخ مفید. پیشین، ج۱، ص۱۷۶.
- ↑ (مائده:۳)
- ↑ (مائده:۶۷)
- ↑ اریلی، پیشین، ج۱، ص۳۲۳ و علامه حلی، پیشین، ص۳۹۱.