معنای آیه «عرش خدا بر آب قرار دارد»: تفاوت میان نسخه‌ها

(تکمیل و بارگزاری)
 
جز (ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:)
خط ۴: خط ۴:
  |شاخه فرعی۱ = آفریدگار
  |شاخه فرعی۱ = آفریدگار
  |شاخه فرعی۲ = اسماء و صفات الهی
  |شاخه فرعی۲ = اسماء و صفات الهی
  |شاخه فرعی۳ =  
  |شاخه فرعی۳ =
}}
}}


{{سوال}}
{{سوال}}
منظور از اين آیه که «عرش خدا بر آب قرار داشته است»<ref>سوره هود، آیه 7</ref> چيست؟
منظور از این آیه که «عرش خدا بر آب قرار داشته است»<ref>سوره هود، آیه 7</ref> چیست؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}


{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
از کلمه عرش تعابیر مختلفی ارائه شده است که با بررسی روایات و بررسی لغتی این کلمه، به نوع کاملی از احاطه بر دیگران که از علم و قدرت ناشی شده است بر می خوریم، همانطور که در زبان فارسی هم وقتی تعبیر می شود که فلانی بر تخت نشست، به معنای این که به قدرت رسید. کلمه ماء نیز به دو معنای ماده اولیه همه چیز، یا اینکه حیات همه چیز به آن وابسطه است گرفته اند، بنابر این معنای آیه اینطور می شود که خداوند با علم و قدرت خویش به وسیله ماء تمام عالم را خلق و آماده زیستن کرده است، یا اینکه با علم و قدرت خویش ماء را عامل حیات عالم قرار داده است.
از کلمه عرش تعابیر مختلفی ارائه شده است که با بررسی روایات و بررسی لغتی این کلمه، به نوع کاملی از احاطه بر دیگران که از علم و قدرت ناشی شده است برمی‌خوریم، همان‌طور که در زبان فارسی هم وقتی تعبیر می‌شود که فلانی بر تخت نشست، به معنای این که به قدرت رسید. کلمه ماء نیز به دو معنای ماده اولیه همه چیز، یا اینکه حیات همه چیز به آن وابسطه است گرفته‌اند، بنابر این معنای آیه اینطور می‌شود که خداوند با علم و قدرت خویش به وسیله ماء تمام عالم را خلق و آماده زیستن کرده است، یا اینکه با علم و قدرت خویش ماء را عامل حیات عالم قرار داده است.


==معنای کلمه عرش==
== معنای کلمه عرش ==
از کلمه [[عرش الهی|عرش]] تعابير مختلفي ارائه شده است. با تأمل در احاديث و روايات وارده از [[ائمه اطهار (ع)]] به دو تعبير علم و قدرت بر مي خوريم که به نوع کاملي از احاطه بر بندگان و مخلوقات اشاره دارد.<ref>ر.ک: کليني، محمد بن يعقوب، کافي، تهران، دارالکتب اسلاميه، ۱۳۶۵ش، ج۱، ص۱۳۱.</ref> عرش در اصل به معني سقف يا شیئی سقف دار است و به تخت هاي بلند همانند تخت هاي سلاطين گذشته نيز عرش گفته مي شود. اما اين کلمه بعدها به معني قدرت نيز به کار رفته است.
از کلمه [[عرش الهی|عرش]] تعابیر مختلفی ارائه شده است. با تأمل در احادیث و روایات وارده از [[ائمه اطهار(ع)]] به دو تعبیر علم و قدرت برمی‌خوریم که به نوع کاملی از احاطه بر بندگان و مخلوقات اشاره دارد.<ref>ر. ک. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، تهران، دارالکتب اسلامیه، ۱۳۶۵ش، ج۱، ص۱۳۱.</ref> عرش در اصل به معنی سقف یا شیئی سقف دار است و به تخت‌های بلند همانند تخت‌های سلاطین گذشته نیز عرش گفته می‌شود. اما این کلمه بعدها به معنی قدرت نیز به کار رفته است.


همان گونه که واژه تخت در فارسي نيز به همين معني استعمال مي شود. وقتي مي گويند فلان کس بر تخت نشست يا تختش فرو ريخت کنايه از اين است که به قدرت رسيد و يا قدرتش نابود شد. هم چنين وقتي مي گويند پادشاهي بر تخت شاهي نشست يعني علاوه بر اينکه بر زيردستان خود قدرت دارد، داراي علم نيز هست و به کم و زياد امور جامعه و مردم آگاه است. پس هنگامي که حق تعالي مي فرمايد: {{قرآن|الرحمن علي العرش استوي}} (طه / ۵.) منظور آن است که بر تخت قدرت و علم بر مخلوقات نشست. بنابراين عرش هم به معناي علم است و هم به معناي قدرت، کنايه از اينکه به همه مخلوقات احاطه دارد آن هم احاطه همراه با علم و قدرت.
همان گونه که واژه تخت در فارسی نیز به همین معنی استعمال می‌شود. وقتی می‌گویند فلان کس بر تخت نشست یا تختش فرو ریخت کنایه از این است که به قدرت رسید یا قدرتش نابود شد. هم چنین وقتی می‌گویند پادشاهی بر تخت شاهی نشست یعنی علاوه بر اینکه بر زیردستان خود قدرت دارد، دارای علم نیز هست و به کم و زیاد امور جامعه و مردم آگاه است. پس هنگامی که حق تعالی می‌فرماید: {{قرآن|الرحمن علی العرش استوی}} (طه / ۵.) منظور آن است که بر تخت قدرت و علم بر مخلوقات نشست؛ بنابراین عرش هم به معنای علم است و هم به معنای قدرت، کنایه از اینکه به همه مخلوقات احاطه دارد آن هم احاطه همراه با علم و قدرت.


==معنای کلمه ماء در آیه==
== معنای کلمه ماء در آیه ==
اما کلمه ماء که در آيه مورد بحث است بعضي از مفسران گفته اند ماء براي چيزي که مايع و مذاب باشد به کار مي رود مثلا قرآن در [[سوره مرسلات]] آيه ۲۰ راجع به [[خلقت انسان]] مي فرمايد: {{قرآن|الم نخلقکم من ماء مهين}} آيا ما شما را از آب بي ارزش نيافريديم؟ از اين آيه به خوبي استفاده مي شود کلمه ماء براي غير از آب معمولي هم به کار مي رود، بر همین اساس مي توان، نظريه آن دسته از مفسراني که گفته اند منظور از کلمه ماء مواد اوليه موجودات باشد که به صورت مايع و مذاب بوده است را به اين صورت تفسير کرد که علم و قدرت خدا مافوق و محيط ماده مذاب اوليه موجودات بود که آنها را به اين صورت آفريده که مشاهده مي شوند (يعني خداوند از چنان علم و قدرتي برخوردار است که توانست از چنين مايعي، جهاني اين چنيني خلق کند) آيه ۳۰ [[سوره انبياء]] هم اين معنا را تأييد مي کند و مي فرمايد: {{قرآن|أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ کفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ کانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء کلَّ شَيْءٍ حَيٍّ أَفَلَا يُؤْمِنُونَ}} يعني آيا آن افرادي که کافر شدند نديدند نمي بينند) که آسمان ها و زمين، به يکديگر پيوسته بودند بعداً ما آنها را گشوديم و از يکديگر جدا کرديم.<ref>نجفي، محمد جواد، تفسير آسان، کتابفروشي اسلاميه، ۱۳۶۴ش، ج۷، ص۲۲۷.</ref>
اما کلمه ماء که در آیه مورد بحث است بعضی از مفسران گفته‌اند ماء برای چیزی که مایع و مذاب باشد به کار می‌رود مثلاً قرآن در [[سوره مرسلات]] آیه ۲۰ راجع به[[خلقت انسان]] می‌فرماید: {{قرآن|الم نخلقکم من ماء مهین}} آیا ما شما را از آب بی‌ارزش نیافریدیم؟ از این آیه به خوبی استفاده می‌شود کلمه ماء برای غیر از آب معمولی هم به کار می‌رود، بر همین اساس می‌توان، نظریه آن دسته از مفسرانی که گفته‌اند منظور از کلمه ماء مواد اولیه موجودات باشد که به صورت مایع و مذاب بوده است را به این صورت تفسیر کرد که علم و قدرت خدا مافوق و محیط ماده مذاب اولیه موجودات بود که آنها را به این صورت آفریده که مشاهده می‌شوند (یعنی خداوند از چنان علم و قدرتی برخوردار است که توانست از چنین مایعی، جهانی این چنینی خلق کند) آیه ۳۰ [[سوره انبیاء]] هم این معنا را تأیید می‌کند و می‌فرماید: {{قرآن|أَوَلَمْ یَرَ الَّذِینَ کفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ کانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء کلَّ شَیْءٍ حَیٍّ أَفَلَا یُؤْمِنُونَ}} یعنی آیا آن افرادی که کافر شدند ندیدند نمی‌بینند) که آسمان‌ها و زمین، به یکدیگر پیوسته بودند بعداً ما آنها را گشودیم و از یکدیگر جدا کردیم.<ref>نجفی، محمد جواد، تفسیر آسان، کتابفروشی اسلامیه، ۱۳۶۴ش، ج۷، ص۲۲۷.</ref>


برخي ديگر از مفسرين مانند [[علامه طباطبائي]] ماء در آيه مذکور را عبارت از همين آب معمولي گرفته اند که حيات همه موجودات به آن وابسته است. ايشان مي فرمايند: آنچه ما از موجودات زنده مي بينيم از آب آفريده شده اند پس ماده آب، ماده حيات هر جنبنده است پس بر آب بودن عرش کنايه است از اينکه مالکيت خداي تعالي در آن روز (خلقت آسمان ها و زمين) مستقر بر اين آب بود که گفتيم مايع حيات و زندگي است.<ref>طباطبايي، سيد محمد حسين، الميزان، ترجمه موسوي همداني، سيد محمد باقر، دفتر انتشارات اسلامي، ۱۳۷۴ش، ج۱۰، ص۲۲۴.</ref>
برخی دیگر از مفسرین مانند [[علامه طباطبائی]] ماء در آیه مذکور را عبارت از همین آب معمولی گرفته‌اند که حیات همه موجودات به آن وابسته است. ایشان می‌فرمایند: آنچه ما از موجودات زنده می‌بینیم از آب آفریده شده‌اند پس ماده آب، ماده حیات هر جنبنده است پس بر آب بودن عرش کنایه است از اینکه مالکیت خدای تعالی در آن روز (خلقت آسمان‌ها و زمین) مستقر بر این آب بود که گفتیم مایع حیات و زندگی است.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان، ترجمه موسوی همدانی، سید محمد باقر، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴ش، ج۱۰، ص۲۲۴.</ref>


==معنا و مفهوم آیه==
== معنا و مفهوم آیه ==
از مطالب سابق نتايج زير حاصل مي شود:
از مطالب سابق نتایج زیر حاصل می‌شود:


۱. در آيه ۷ [[سوره هود]] از آيه {{قرآن|و کان عرشه علي الماء}} مي فهميم که معناي عرش، علم و قدرت است و وقتي مي گوييم خداوند بر عرش قرار گرفت يعني بر مخلوقات خود احاطه علمي و قدرت دارد مثل کسي که از بالا به منطقه اي نگاه کند.
۱. در آیه ۷ [[سوره هود]] از آیه {{قرآن|و کان عرشه علی الماء}} می‌فهمیم که معنای عرش، علم و قدرت است و وقتی می‌گوییم خداوند بر عرش قرار گرفت یعنی بر مخلوقات خود احاطه علمی و قدرت دارد مثل کسی که از بالا به منطقه ای نگاه کند.


۲. منظور از ماء، يا مواد اوليه عالم است که خداوند از روي علم و قدرت خود آن را تبديل به جهاني به اين عظمت و قابل زندگي براي ما نمود و يا مايع حيات و آب است که قسمت اعظم اجزاي صاحبان روح را تأمين مي کند، در هر صورت معلوم مي شود اصل حيات عالم از ماء است و هم چنين اصل زندگي و حيات در جهان به آن وابسته است. به عبارت ديگر اگر منظور از ماء، مايع اوليه باشد، به اين معناست که اصل حيات و شروع آن از اين ماده مذاب بوده است و اگر منظور از ماء آب معمولي و مايع حيات باشد به اين معناست که اصل حيات موجودات عالم به آن وابسته است. و البته اين هم نشاني از علم و قدرت خداست.
۲. منظور از ماء، یا مواد اولیه عالم است که خداوند از روی علم و قدرت خود آن را تبدیل به جهانی به این عظمت و قابل زندگی برای ما نمود یا مایع حیات و آب است که قسمت اعظم اجزای صاحبان روح را تأمین می‌کند، در هر صورت معلوم می‌شود اصل حیات عالم از ماء است و هم چنین اصل زندگی و حیات در جهان به آن وابسته است. به عبارت دیگر اگر منظور از ماء، مایع اولیه باشد، به این معناست که اصل حیات و شروع آن از این ماده مذاب بوده است و اگر منظور از ماء آب معمولی و مایع حیات باشد به این معناست که اصل حیات موجودات عالم به آن وابسته است؛ و البته این هم نشانی از علم و قدرت خداست.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}


{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
==معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:==


۱ـ تفسير منهج الصادقين، ملا فتح الله کاشاني، کتاب فروشي اسلاميه، ۱۳۴۴ش، ج۴، ص۴۰۲.
== معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر ==
۱ـ تفسیر منهج الصادقین، ملا فتح الله کاشانی، کتاب فروشی اسلامیه، ۱۳۴۴ش، ج۴، ص۴۰۲.


۲ـ تفسير الميزان و تفسير نمونه، ذيل آيه ۷ سوره هود.
۲ـ تفسیر المیزان و تفسیر نمونه، ذیل آیه ۷ سوره هود.


۳ـ تفسير ملا شريف لاهيجي، موسسه مطبوعات علمي، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۴۱۲.  
۳ـ تفسیر ملا شریف لاهیجی، مؤسسه مطبوعات علمی، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۴۱۲.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
{{پایان مطالعه بیشتر}}


==منابع==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


خط ۵۰: خط ۵۰:
  | ویرایش = شد
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر = شد
  | تغییر مسیر = شد
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت = ج
  | اولویت = ج
  | کیفیت = ج
  | کیفیت = ج

نسخهٔ ‏۶ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۴۷

سؤال

منظور از این آیه که «عرش خدا بر آب قرار داشته است»[۱] چیست؟


از کلمه عرش تعابیر مختلفی ارائه شده است که با بررسی روایات و بررسی لغتی این کلمه، به نوع کاملی از احاطه بر دیگران که از علم و قدرت ناشی شده است برمی‌خوریم، همان‌طور که در زبان فارسی هم وقتی تعبیر می‌شود که فلانی بر تخت نشست، به معنای این که به قدرت رسید. کلمه ماء نیز به دو معنای ماده اولیه همه چیز، یا اینکه حیات همه چیز به آن وابسطه است گرفته‌اند، بنابر این معنای آیه اینطور می‌شود که خداوند با علم و قدرت خویش به وسیله ماء تمام عالم را خلق و آماده زیستن کرده است، یا اینکه با علم و قدرت خویش ماء را عامل حیات عالم قرار داده است.

معنای کلمه عرش

از کلمه عرش تعابیر مختلفی ارائه شده است. با تأمل در احادیث و روایات وارده از ائمه اطهار(ع) به دو تعبیر علم و قدرت برمی‌خوریم که به نوع کاملی از احاطه بر بندگان و مخلوقات اشاره دارد.[۲] عرش در اصل به معنی سقف یا شیئی سقف دار است و به تخت‌های بلند همانند تخت‌های سلاطین گذشته نیز عرش گفته می‌شود. اما این کلمه بعدها به معنی قدرت نیز به کار رفته است.

همان گونه که واژه تخت در فارسی نیز به همین معنی استعمال می‌شود. وقتی می‌گویند فلان کس بر تخت نشست یا تختش فرو ریخت کنایه از این است که به قدرت رسید یا قدرتش نابود شد. هم چنین وقتی می‌گویند پادشاهی بر تخت شاهی نشست یعنی علاوه بر اینکه بر زیردستان خود قدرت دارد، دارای علم نیز هست و به کم و زیاد امور جامعه و مردم آگاه است. پس هنگامی که حق تعالی می‌فرماید: ﴿الرحمن علی العرش استوی (طه / ۵.) منظور آن است که بر تخت قدرت و علم بر مخلوقات نشست؛ بنابراین عرش هم به معنای علم است و هم به معنای قدرت، کنایه از اینکه به همه مخلوقات احاطه دارد آن هم احاطه همراه با علم و قدرت.

معنای کلمه ماء در آیه

اما کلمه ماء که در آیه مورد بحث است بعضی از مفسران گفته‌اند ماء برای چیزی که مایع و مذاب باشد به کار می‌رود مثلاً قرآن در سوره مرسلات آیه ۲۰ راجع بهخلقت انسان می‌فرماید: ﴿الم نخلقکم من ماء مهین آیا ما شما را از آب بی‌ارزش نیافریدیم؟ از این آیه به خوبی استفاده می‌شود کلمه ماء برای غیر از آب معمولی هم به کار می‌رود، بر همین اساس می‌توان، نظریه آن دسته از مفسرانی که گفته‌اند منظور از کلمه ماء مواد اولیه موجودات باشد که به صورت مایع و مذاب بوده است را به این صورت تفسیر کرد که علم و قدرت خدا مافوق و محیط ماده مذاب اولیه موجودات بود که آنها را به این صورت آفریده که مشاهده می‌شوند (یعنی خداوند از چنان علم و قدرتی برخوردار است که توانست از چنین مایعی، جهانی این چنینی خلق کند) آیه ۳۰ سوره انبیاء هم این معنا را تأیید می‌کند و می‌فرماید: ﴿أَوَلَمْ یَرَ الَّذِینَ کفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ کانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء کلَّ شَیْءٍ حَیٍّ أَفَلَا یُؤْمِنُونَ یعنی آیا آن افرادی که کافر شدند ندیدند (و نمی‌بینند) که آسمان‌ها و زمین، به یکدیگر پیوسته بودند بعداً ما آنها را گشودیم و از یکدیگر جدا کردیم.[۳]

برخی دیگر از مفسرین مانند علامه طباطبائی ماء در آیه مذکور را عبارت از همین آب معمولی گرفته‌اند که حیات همه موجودات به آن وابسته است. ایشان می‌فرمایند: آنچه ما از موجودات زنده می‌بینیم از آب آفریده شده‌اند پس ماده آب، ماده حیات هر جنبنده است پس بر آب بودن عرش کنایه است از اینکه مالکیت خدای تعالی در آن روز (خلقت آسمان‌ها و زمین) مستقر بر این آب بود که گفتیم مایع حیات و زندگی است.[۴]

معنا و مفهوم آیه

از مطالب سابق نتایج زیر حاصل می‌شود:

۱. در آیه ۷ سوره هود از آیه ﴿و کان عرشه علی الماء می‌فهمیم که معنای عرش، علم و قدرت است و وقتی می‌گوییم خداوند بر عرش قرار گرفت یعنی بر مخلوقات خود احاطه علمی و قدرت دارد مثل کسی که از بالا به منطقه ای نگاه کند.

۲. منظور از ماء، یا مواد اولیه عالم است که خداوند از روی علم و قدرت خود آن را تبدیل به جهانی به این عظمت و قابل زندگی برای ما نمود یا مایع حیات و آب است که قسمت اعظم اجزای صاحبان روح را تأمین می‌کند، در هر صورت معلوم می‌شود اصل حیات عالم از ماء است و هم چنین اصل زندگی و حیات در جهان به آن وابسته است. به عبارت دیگر اگر منظور از ماء، مایع اولیه باشد، به این معناست که اصل حیات و شروع آن از این ماده مذاب بوده است و اگر منظور از ماء آب معمولی و مایع حیات باشد به این معناست که اصل حیات موجودات عالم به آن وابسته است؛ و البته این هم نشانی از علم و قدرت خداست.



معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر

۱ـ تفسیر منهج الصادقین، ملا فتح الله کاشانی، کتاب فروشی اسلامیه، ۱۳۴۴ش، ج۴، ص۴۰۲.

۲ـ تفسیر المیزان و تفسیر نمونه، ذیل آیه ۷ سوره هود.

۳ـ تفسیر ملا شریف لاهیجی، مؤسسه مطبوعات علمی، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۴۱۲.


منابع

  1. سوره هود، آیه 7
  2. ر. ک. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، تهران، دارالکتب اسلامیه، ۱۳۶۵ش، ج۱، ص۱۳۱.
  3. نجفی، محمد جواد، تفسیر آسان، کتابفروشی اسلامیه، ۱۳۶۴ش، ج۷، ص۲۲۷.
  4. طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان، ترجمه موسوی همدانی، سید محمد باقر، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴ش، ج۱۰، ص۲۲۴.