غبطه شهدا به مقام حضرت عباس در بهشت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
'''غبطه شهدا به مقام حضرت عباس در بهشت''' با گزاره‌های دینی درباره درجات بهشت و مراتب بهشتیان بر حسب این درجات مطابقت دارد. طبق آیات قرآن [[بهشت]] دارای درجات متفاوتی است و مقام افراد در نتیجه تفاوت اعمال، [[اخلاص]] و معرفت افراد فرق می‌کند.<ref>طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، منشورات اسماعيليان، بی‌تا، ج۲۰، ص۲۳۵.</ref> برخی بهشتیان به مقام افراد بالاتر غبطه می‌خورند.<ref>فتال نیشابوری، محمد بن احمد، روضة الواعظين و بصيرة المتعظين، قم، منشورات رضی، ۱۳۷۵ش، ج۲، ص۴۲۴.</ref> | '''غبطه شهدا به مقام حضرت عباس در بهشت''' با گزاره‌های دینی درباره درجات بهشت و مراتب بهشتیان بر حسب این درجات مطابقت دارد. طبق آیات قرآن [[بهشت]] دارای درجات متفاوتی است و مقام افراد در نتیجه تفاوت اعمال، [[اخلاص]] و معرفت افراد فرق می‌کند.<ref>طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، منشورات اسماعيليان، بی‌تا، ج۲۰، ص۲۳۵.</ref> برخی بهشتیان به مقام افراد بالاتر غبطه می‌خورند.<ref>فتال نیشابوری، محمد بن احمد، روضة الواعظين و بصيرة المتعظين، قم، منشورات رضی، ۱۳۷۵ش، ج۲، ص۴۲۴.</ref> | ||
[[حضرت عباس(ع)]]، براساس [[روایت|روایات]]، در بهشت جایگاه رفیعی دارد و [[شهداء]] در روز [[قیامت]] به مقام او غبطه می‌خورند.<ref>صدوق، محمد بن علی، الامالی، تهران، کتابچی، ۱۳۷۶ش، ص۴۶۳.</ref> | [[حضرت عباس(ع)]]، براساس [[روایت|روایات]]، در بهشت جایگاه رفیعی دارد و [[شهداء]] در روز [[قیامت]] به مقام او غبطه می‌خورند.<ref>صدوق، محمد بن علی، الامالی، تهران، کتابچی، ۱۳۷۶ش، ص۴۶۳.</ref> در روایتی از امام سجاد(ع) نقل شده است: {{متن عربی|رَحِمَ اللَّهُ عَمِیَّ الْعَبَّاسَ فَلَقَدْ آثَرَ وأَبْلی وفَدی أَخاهُ بِنَفْسِهِ حَتَّی قُطِعَتْ یَداهُ فَأَبْدَلَهُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ مِنْهُما جِناحَیْن یَطیرُ بِهِما مَعَ الْمَلائِکَةِ فی الْجَنَّةِ کَما جُعِلَ لِجَعْفَرِ بْنِ أَبی طالِبْ علیه السلام؛ وَإنَّ لِلْعَبّاسِ عِنْدَ اللَّهِ تَبارَکَ وَتَعالی مَنْزِلَةٌ یَغبِطَهُ بِها جَمیعَ الشُّهدَاءِ یَوْمَ القِیامَة|ترجمه=خدا عمویم عباس را رحمت کند که ایثار کرد و خود را به سختی افکند و در راه برادرش جانبازی کرد تا آن‌که دست‌هایش از پیکر جدا گردید. آن‌گاه خداوند به جای آنها دو بال به وی عنایت کرد که در بهشت همراه فرشتگان پرواز کند، آنچنان که به جعفر طیار بالهایی بهشتی داد. عباس نزد خداوند مقامی دارد که همه شهدا در قیامت بدان غبطه می‌خورند}}.<ref>بیضون، لبیب، موسوعة کربلا‌ء، بیروت، مؤسسة الأعلمی، بی‌تا، ج۲، ص۱۳۹. </ref> | ||
[[غبطه]] حالتی است که شخص با مشاهده موفقیت و کمال دیگران آرزوی داشتن آن را می‌کند. بدون آن‌که آرزوی نابودی آن‌را برای دیگری نماید.<ref>ابن‌منظور، مکرم بن علی، لسان العرب، بیروت، دار صادر، ۱۴۱۴ق، ج۷، ص۳۵۹.</ref> غبطه با [[حسد]] متفاوت است و [[رذیله اخلاقی]] نیست.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تحقیق علی‌اکبر غفاری، تهران، دارالكتب الإسلامية، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۰۷.</ref> | [[غبطه]] حالتی است که شخص با مشاهده موفقیت و کمال دیگران آرزوی داشتن آن را می‌کند. بدون آن‌که آرزوی نابودی آن‌را برای دیگری نماید.<ref>ابن‌منظور، مکرم بن علی، لسان العرب، بیروت، دار صادر، ۱۴۱۴ق، ج۷، ص۳۵۹.</ref> غبطه با [[حسد]] متفاوت است و [[رذیله اخلاقی]] نیست.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تحقیق علی‌اکبر غفاری، تهران، دارالكتب الإسلامية، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۰۷.</ref> | ||
وجود مراتب مختلف در بهشت همراه با رنج و ناراحتی افراد ساکن در درجات پایین‌تر نیست. افرادی که به بهشت می‌روند از وضع خود در هر مقامی باشند راضی هستند. | وجود مراتب مختلف در بهشت همراه با رنج و ناراحتی افراد ساکن در درجات پایین‌تر نیست. افرادی که به بهشت می‌روند از وضع خود در هر مقامی باشند راضی هستند.<ref>سوره فاطر، آیه ۳۴؛ نیز سوره حجر، آیه ۴۸.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۷
با اینکه در بهشت جای نگرانی و ملال نیست، چگونه در بهشت، سایر شهداء به مقام حضرت ابوالفضل(ع) غبطه می‌خورند؟ آیا غبطه با داخل‌بودن در بهشت منافات ندارد؟
غبطه شهدا به مقام حضرت عباس در بهشت با گزاره‌های دینی درباره درجات بهشت و مراتب بهشتیان بر حسب این درجات مطابقت دارد. طبق آیات قرآن بهشت دارای درجات متفاوتی است و مقام افراد در نتیجه تفاوت اعمال، اخلاص و معرفت افراد فرق می‌کند.[۱] برخی بهشتیان به مقام افراد بالاتر غبطه می‌خورند.[۲]
حضرت عباس(ع)، براساس روایات، در بهشت جایگاه رفیعی دارد و شهداء در روز قیامت به مقام او غبطه می‌خورند.[۳] در روایتی از امام سجاد(ع) نقل شده است: «رَحِمَ اللَّهُ عَمِیَّ الْعَبَّاسَ فَلَقَدْ آثَرَ وأَبْلی وفَدی أَخاهُ بِنَفْسِهِ حَتَّی قُطِعَتْ یَداهُ فَأَبْدَلَهُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ مِنْهُما جِناحَیْن یَطیرُ بِهِما مَعَ الْمَلائِکَةِ فی الْجَنَّةِ کَما جُعِلَ لِجَعْفَرِ بْنِ أَبی طالِبْ علیه السلام؛ وَإنَّ لِلْعَبّاسِ عِنْدَ اللَّهِ تَبارَکَ وَتَعالی مَنْزِلَةٌ یَغبِطَهُ بِها جَمیعَ الشُّهدَاءِ یَوْمَ القِیامَة؛ خدا عمویم عباس را رحمت کند که ایثار کرد و خود را به سختی افکند و در راه برادرش جانبازی کرد تا آن‌که دست‌هایش از پیکر جدا گردید. آن‌گاه خداوند به جای آنها دو بال به وی عنایت کرد که در بهشت همراه فرشتگان پرواز کند، آنچنان که به جعفر طیار بالهایی بهشتی داد. عباس نزد خداوند مقامی دارد که همه شهدا در قیامت بدان غبطه می‌خورند».[۴]
غبطه حالتی است که شخص با مشاهده موفقیت و کمال دیگران آرزوی داشتن آن را می‌کند. بدون آن‌که آرزوی نابودی آن‌را برای دیگری نماید.[۵] غبطه با حسد متفاوت است و رذیله اخلاقی نیست.[۶]
وجود مراتب مختلف در بهشت همراه با رنج و ناراحتی افراد ساکن در درجات پایین‌تر نیست. افرادی که به بهشت می‌روند از وضع خود در هر مقامی باشند راضی هستند.[۷]
منابع
- ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، منشورات اسماعيليان، بی‌تا، ج۲۰، ص۲۳۵.
- ↑ فتال نیشابوری، محمد بن احمد، روضة الواعظين و بصيرة المتعظين، قم، منشورات رضی، ۱۳۷۵ش، ج۲، ص۴۲۴.
- ↑ صدوق، محمد بن علی، الامالی، تهران، کتابچی، ۱۳۷۶ش، ص۴۶۳.
- ↑ بیضون، لبیب، موسوعة کربلا‌ء، بیروت، مؤسسة الأعلمی، بی‌تا، ج۲، ص۱۳۹.
- ↑ ابن‌منظور، مکرم بن علی، لسان العرب، بیروت، دار صادر، ۱۴۱۴ق، ج۷، ص۳۵۹.
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تحقیق علی‌اکبر غفاری، تهران، دارالكتب الإسلامية، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۰۷.
- ↑ سوره فاطر، آیه ۳۴؛ نیز سوره حجر، آیه ۴۸.