اهمیت و فضیلت نماز: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷: خط ۲۷:


[[خاشعین]] در قرآن کسانی هستند که به وسیله نماز از خدا یاری می‌جویند.<ref>سوره بقره آیه ۴۵</ref> نیز از اوصاف مؤمنین این است که با خشوع نماز می‌گذارند و بر آن مراقبت دارند.<ref>سوره انعام آیه ۹۲، سوره انفال آیه ۳، سوره توبه آیه ۷۱، سوره مؤمنون آیه ۲ و ۹، سوره اعلی آیه ۱۵. سوره حج آیه ۴۱</ref> قرآن یکی از اوصاف محسنین و اولواالاباب<ref>سوره رعد آیه ۲۲.</ref> را نمازگزاردن دانسته است.<ref>سوره لقمان آیه ۴</ref>
[[خاشعین]] در قرآن کسانی هستند که به وسیله نماز از خدا یاری می‌جویند.<ref>سوره بقره آیه ۴۵</ref> نیز از اوصاف مؤمنین این است که با خشوع نماز می‌گذارند و بر آن مراقبت دارند.<ref>سوره انعام آیه ۹۲، سوره انفال آیه ۳، سوره توبه آیه ۷۱، سوره مؤمنون آیه ۲ و ۹، سوره اعلی آیه ۱۵. سوره حج آیه ۴۱</ref> قرآن یکی از اوصاف محسنین و اولواالاباب<ref>سوره رعد آیه ۲۲.</ref> را نمازگزاردن دانسته است.<ref>سوره لقمان آیه ۴</ref>
[[پرونده:نماز. قرائتی.jpg|بندانگشتی|کتاب «پرتوی از اسرار نماز» نوشته محسن قرائتی|311x311پیکسل]]
[[پرونده:اسرار-الصلاة.jpg|بندانگشتی|کتاب «اسرار الصلاة» نوشته میرزا جواد ملکی تبریزی]]
=== استعانت از نماز ===
=== استعانت از نماز ===
در قرآن به بندگان توصیه شده است از صبر و نماز یاری بجویند: {{قرآن|وَاسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ|ترجمه=از شكيبايى و نماز يارى جوييد.|سوره=بقره|آیه=۴۵}}
در قرآن به بندگان توصیه شده است از صبر و نماز یاری بجویند: {{قرآن|وَاسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ|ترجمه=از شكيبايى و نماز يارى جوييد.|سوره=بقره|آیه=۴۵}}
خط ۶۴: خط ۶۴:


امام رضا(ع) درباره حکمت نماز می‌فرماید حکمت نماز، اقرار به ربوبیت خداوند و شریک نگرفتن برای اوست. نماز، ذکر خداوند و دوام آن در شب و روز است تا بنده، مالک و مدبّر و آفریدگارش را از یاد نبرد وگرنه سرکشی و طغیان می‌کند؛ و این در یاد کردن پروردگار و ایستادن در پیشگاهش نهفته است، که او را از سرپیچی نهی می‌کند و از انواع فساد بازمی‌دارد.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، الصلاة فی الکتاب و السنة، ترجمه عبدالهادی مسعودی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۷۷، ص۱۹.</ref>
امام رضا(ع) درباره حکمت نماز می‌فرماید حکمت نماز، اقرار به ربوبیت خداوند و شریک نگرفتن برای اوست. نماز، ذکر خداوند و دوام آن در شب و روز است تا بنده، مالک و مدبّر و آفریدگارش را از یاد نبرد وگرنه سرکشی و طغیان می‌کند؛ و این در یاد کردن پروردگار و ایستادن در پیشگاهش نهفته است، که او را از سرپیچی نهی می‌کند و از انواع فساد بازمی‌دارد.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، الصلاة فی الکتاب و السنة، ترجمه عبدالهادی مسعودی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۷۷، ص۱۹.</ref>
 
[[پرونده:نماز. قرائتی.jpg|بندانگشتی|کتاب «پرتوی از اسرار نماز» نوشته محسن قرائتی|311x311پیکسل]]
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}


۱۵٬۲۵۶

ویرایش