فواید نمازهای نافله: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
[[نافله]] در اصل بر جمیع اعمال مستحبی و مطلوب اطلاق می‌شود، ولی در اصطلاح فقها نافله بر یک قسم خاصی از نمازهای مستحبی اطلاق می‌شود که اقامه آن‌ها واجب نیست اما از جایگاه ارزشی والایی در روایات و دستورات دینی برخوردارند. تعداد رکعت‌های نمازهای نافله در شبانه‌روز، به‌ غیر از روز جمعه، ۳۴ رکعت است که قبل یا بعد از نمازهای واجب اقامه می‌شوند.
[[نافله]] در اصل بر جمیع اعمال مستحبی و مطلوب اطلاق می‌شود، ولی در اصطلاح فقها نافله بر یک قسم خاصی از نمازهای مستحبی اطلاق می‌شود که اقامه آن‌ها واجب نیست اما از جایگاه ارزشی والایی در روایات و دستورات دینی برخوردارند. تعداد رکعت‌های نمازهای نافله در شبانه‌روز، به‌ غیر از روز جمعه، ۳۴ رکعت است که قبل یا بعد از نمازهای واجب اقامه می‌شوند.


'''اهمیت و فواید نوافل با استناد بر روایات'''
{{قرآن|وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَكَ عَسَىٰ أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَحْمُودًا|ترجمه=و پاسى از شب را زنده بدار، تا براى تو [به منزله‌] نافله‌اى باشد، اميد كه پروردگارت تو را به مقامى ستوده برساند.|سوره=اسراء|آیه=۷۹}}


۱. برخی از روایات ترک نوافل را موجب عذاب دانسته است،<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه (تحقیق مؤسسه آل البیت)، قم، مهر، چاپ دوم، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۴۷.</ref> که مبین اهمیت آن‌ها بوده و بر اقامه نوافل تأکید دارد.
'''اهمیت و ثواب نوافل با استناد بر روایات'''


۲. در برخی دیگر از روایات، خواندن ۵۱ رکعت نماز واجب و مستحب را علامتی بر تعهد شیعیان شمرده است:
* برخی از روایات ترک نوافل را موجب عذاب دانسته است،<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه (تحقیق مؤسسه آل البیت)، قم، مهر، چاپ دوم، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۴۷.</ref> که مبین اهمیت آن‌ها بوده و بر اقامه نوافل تأکید دارد.


[[امام صادق]](ع) می‌فرماید: «[[شیعیان]] ما اهل پرهیزکاری و کوشش در عبادت و وفا و امانتداری و زهد و عبادتند، در شبانه روز پنجاه‌ویک رکعت نماز می‌گزارند، شب بیدارند و روز را به روزه می‌گذرانند، زکات اموالشان را می‌پردازند و به زیارت خانه خدا می‌روند و از هر حرامی دوری می‌کنند.»<ref>همان، ص۵۷، ح۲۶.</ref>
* در برخی دیگر از روایات، خواندن ۵۱ رکعت نماز واجب و مستحب را علامتی بر تعهد شیعیان شمرده است: [[امام صادق]](ع) می‌فرماید: «[[شیعیان]] ما اهل پرهیزکاری و کوشش در عبادت و وفا و امانتداری و زهد و عبادتند، در شبانه روز پنجاه‌ویک رکعت نماز می‌گزارند، شب بیدارند و روز را به روزه می‌گذرانند، زکات اموالشان را می‌پردازند و به زیارت خانه خدا می‌روند و از هر حرامی دوری می‌کنند.»<ref>همان، ص۵۷، ح۲۶.</ref>


۳. طبق روایات نمازهای مستحبی و نافله‌، اسبابی برای جبران نقص فرائض و قبولی آن‌هاست.<ref>همان، ص۷۴.</ref> چون انسان هر اندازه مراقب اعمال واجب و به‌خصوص نمازهای واجب خود باشد، باز هم اهل سهو و نسیان بوده و خالی از امور منافی با واجبات نمی‌باشد، به‌همین دلیل خداوند مستحبات را وسیله‌ای برای جبران نواقص واجبات قرار داده است.
* طبق روایات نمازهای مستحبی و نافله‌، اسبابی برای جبران نقص فرائض و قبولی آن‌هاست.<ref>همان، ص۷۴.</ref> چون انسان هر اندازه مراقب اعمال واجب و به‌خصوص نمازهای واجب خود باشد، باز هم اهل سهو و نسیان بوده و خالی از امور منافی با واجبات نمی‌باشد، به‌همین دلیل خداوند مستحبات را وسیله‌ای برای جبران نواقص واجبات قرار داده است.


۴. عبادت و طاعت و به‌خصوص نماز به‌عنوان ستون و پایه محکم دین، هر اندازه بیشتر و دقیق‌تر انجام شود، باعث نزدیکی به خداوند شده و تکرار این تذکر با خصوصیات و ویژگی‌های آن، رابطه انسان را با حق تعالی و عالم غیب بیش از پیش محکم می‌کند.
* عبادت و طاعت و به‌خصوص نماز به‌عنوان ستون و پایه محکم دین، هر اندازه بیشتر و دقیق‌تر انجام شود، باعث نزدیکی به خداوند شده و تکرار این تذکر با خصوصیات و ویژگی‌های آن، رابطه انسان را با حق تعالی و عالم غیب بیش از پیش محکم می‌کند.


امام صادق(ع) نتیجه بندگی خالصانه به درگاه خداوند را به نقل از [[پیامبر]](ص) چنین توصیف می‌کند:
* امام صادق(ع) نتیجه بندگی خالصانه به درگاه خداوند را به نقل از [[پیامبر]](ص) چنین توصیف می‌کند: پیامبر از جانب حق تعالی این گونه فرموده است: «... نزدیک نمی‌شود بسوی من بنده‌ای از بندگانم به چیزی که محبوب‌تر باشد پیش من از واجبات (یعنی اولین وسیله تقرب، انجام واجبات است) و همانا بنده نزدیک می‌شود و تقرب می‌جوید به من به سبب نافله، به گونه‌ای که دوست دارم او را، پس وقتی دوست داشتم او را، من گوش او می‌باشم که با او می‌شنود و چشمش که به آن می‌بیند و زبانش که به آن سخن می‌گوید و دستش که به آن اخذ می‌کند، اگر بخواند مرا، جواب می‌دهم او را و اگر از من چیزی بخواهد عطا می‌کنم به او.»<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، شرح مولی مازندرانی، محمد صالح، بی تا، بی نا، ج۹، ص۴۲۸.</ref>


پیامبر از جانب حق تعالی این گونه فرموده است: «... نزدیک نمی‌شود بسوی من بنده‌ای از بندگانم به چیزی که محبوب‌تر باشد پیش من از واجبات (یعنی اولین وسیله تقرب، انجام واجبات است) و همانا بنده نزدیک می‌شود و تقرب می‌جوید به من به سبب نافله، به گونه‌ای که دوست دارم او را، پس وقتی دوست داشتم او را، من گوش او می‌باشم که با او می‌شنود و چشمش که به آن می‌بیند و زبانش که به آن سخن می‌گوید و دستش که به آن اخذ می‌کند، اگر بخواند مرا، جواب می‌دهم او را و اگر از من چیزی بخواهد عطا می‌کنم به او.»<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، شرح مولی مازندرانی، محمد صالح، بی تا، بی نا، ج۹، ص۴۲۸.</ref>
این کلام ارزشمند خداوند در شب معراج، مبین آثار و نتایج ارزشمند و پربهره نوافل است.





نسخهٔ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۳

سؤال

فواید نمازهای نافله چیست؟

نافله در اصل بر جمیع اعمال مستحبی و مطلوب اطلاق می‌شود، ولی در اصطلاح فقها نافله بر یک قسم خاصی از نمازهای مستحبی اطلاق می‌شود که اقامه آن‌ها واجب نیست اما از جایگاه ارزشی والایی در روایات و دستورات دینی برخوردارند. تعداد رکعت‌های نمازهای نافله در شبانه‌روز، به‌ غیر از روز جمعه، ۳۴ رکعت است که قبل یا بعد از نمازهای واجب اقامه می‌شوند.

﴿وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَكَ عَسَىٰ أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَحْمُودًا؛ و پاسى از شب را زنده بدار، تا براى تو [به منزله‌] نافله‌اى باشد، اميد كه پروردگارت تو را به مقامى ستوده برساند.(اسراء:۷۹)

اهمیت و ثواب نوافل با استناد بر روایات

  • برخی از روایات ترک نوافل را موجب عذاب دانسته است،[۱] که مبین اهمیت آن‌ها بوده و بر اقامه نوافل تأکید دارد.
  • در برخی دیگر از روایات، خواندن ۵۱ رکعت نماز واجب و مستحب را علامتی بر تعهد شیعیان شمرده است: امام صادق(ع) می‌فرماید: «شیعیان ما اهل پرهیزکاری و کوشش در عبادت و وفا و امانتداری و زهد و عبادتند، در شبانه روز پنجاه‌ویک رکعت نماز می‌گزارند، شب بیدارند و روز را به روزه می‌گذرانند، زکات اموالشان را می‌پردازند و به زیارت خانه خدا می‌روند و از هر حرامی دوری می‌کنند.»[۲]
  • طبق روایات نمازهای مستحبی و نافله‌، اسبابی برای جبران نقص فرائض و قبولی آن‌هاست.[۳] چون انسان هر اندازه مراقب اعمال واجب و به‌خصوص نمازهای واجب خود باشد، باز هم اهل سهو و نسیان بوده و خالی از امور منافی با واجبات نمی‌باشد، به‌همین دلیل خداوند مستحبات را وسیله‌ای برای جبران نواقص واجبات قرار داده است.
  • عبادت و طاعت و به‌خصوص نماز به‌عنوان ستون و پایه محکم دین، هر اندازه بیشتر و دقیق‌تر انجام شود، باعث نزدیکی به خداوند شده و تکرار این تذکر با خصوصیات و ویژگی‌های آن، رابطه انسان را با حق تعالی و عالم غیب بیش از پیش محکم می‌کند.
  • امام صادق(ع) نتیجه بندگی خالصانه به درگاه خداوند را به نقل از پیامبر(ص) چنین توصیف می‌کند: پیامبر از جانب حق تعالی این گونه فرموده است: «... نزدیک نمی‌شود بسوی من بنده‌ای از بندگانم به چیزی که محبوب‌تر باشد پیش من از واجبات (یعنی اولین وسیله تقرب، انجام واجبات است) و همانا بنده نزدیک می‌شود و تقرب می‌جوید به من به سبب نافله، به گونه‌ای که دوست دارم او را، پس وقتی دوست داشتم او را، من گوش او می‌باشم که با او می‌شنود و چشمش که به آن می‌بیند و زبانش که به آن سخن می‌گوید و دستش که به آن اخذ می‌کند، اگر بخواند مرا، جواب می‌دهم او را و اگر از من چیزی بخواهد عطا می‌کنم به او.»[۴]



مطالعه بیشتر

۱ـ ارشاد القلوب، شیخ حسن دیلمی، (ترجمه رضایی)، تهران، انتشارات اسلامیه، ج۱، ص۲۰۹.

۲ـ شرح چهل حدیث، امام خمینی (ره)، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش، ص۵۸۱ به بعد.


منابع

  1. حر عاملی، وسائل الشیعه (تحقیق مؤسسه آل البیت)، قم، مهر، چاپ دوم، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۴۷.
  2. همان، ص۵۷، ح۲۶.
  3. همان، ص۷۴.
  4. کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، شرح مولی مازندرانی، محمد صالح، بی تا، بی نا، ج۹، ص۴۲۸.