تبدیل سیئات به حسنات: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش  | 
				A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش  | 
				||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
{{فضایل اخلاقی در قرآن}}  | {{فضایل اخلاقی در قرآن}}  | ||
== معنای سیئات و حسنات ==  | == معنای سیئات و حسنات ==  | ||
براساس آیات قرآن، سیئات، گناهانی است که خداوند آنها را به سبب کار نیک بندگان میبخشد.<ref>تفسیر نمونه،   | براساس آیات قرآن، سیئات، گناهانی است که خداوند آنها را به سبب کار نیک بندگان میبخشد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۳، ص۲۲۲.</ref> [[علامه طباطبایی]]، سیئات در قرآن را گناهان صغیره میداند.<ref>طباطبایی، محمدحسین، المیزان، ج۴، ص ۱۳۹.</ref>      | ||
در آیه ۱۹۳ [[سوره آلعمران]] آمده است: {{قرآن|فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا|ترجمه=گناهان ما را بيامرز، و بديهاى ما را بزداى|سوره=آل عمران|آیه=۱۹۳}} که نشان میدهد سیئات با گناه تفاوت دارد و معنای خصلت و عمل بد را دلالت میکند. با توجه به مجموع آیات، سیئات هم معنای گناه<ref>آیه ۷   | در آیه ۱۹۳ [[سوره آلعمران]] آمده است: {{قرآن|فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا|ترجمه=گناهان ما را بيامرز، و بديهاى ما را بزداى|سوره=آل عمران|آیه=۱۹۳}} که نشان میدهد سیئات با گناه تفاوت دارد و معنای خصلت و عمل بد را دلالت میکند. با توجه به مجموع آیات، سیئات هم معنای گناه<ref>سوره عنکبوت، آیه ۷.</ref> و آثار آن را میدهد که عِقاب دارد و هم معنای اعمال بد را دارد.     | ||
بعضی مفسران در تفاوت ذنوب و سیئات گفتهاند که ذنوب خود گناهان است كه بهصورت نيرو در عالم رها شده و در آخرت مجسّم خواهند شد و سيّئات آثار وضعى گناهان از قبيل تيرگى قلوب، رفتن آبروها، آمدن عذاب دنيوى.<ref>قاموس قرآن،   | بعضی مفسران در تفاوت ذنوب و سیئات گفتهاند که ذنوب خود گناهان است كه بهصورت نيرو در عالم رها شده و در آخرت مجسّم خواهند شد و سيّئات آثار وضعى گناهان از قبيل تيرگى قلوب، رفتن آبروها، آمدن عذاب دنيوى.<ref>قرشی،  سید علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۱۰</ref> و برخی هم گفتهاند که منظور از سيئات نفس اعمالى كه انسان انجام میدهد نيست، بلكه آثار سويى است كه از آن بر روح و جان انسان نشسته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۱۶۱.</ref>     | ||
== تبدیل سیئات به حسنات ==  | == تبدیل سیئات به حسنات ==  | ||
در چند جای قرآن امر به انجام حسنات شده است تا سیئات از بین برود: {{قرآن|إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ|ترجمه=زيرا خوبيها بديها را از ميان مىبرد.|سوره=هود|آیه=۱۱۴}} علامه طباطبایی ذیل این آیه میفرماید نماز آثار معصیت در دلها را از بین میبرد.<ref>  | در چند جای قرآن امر به انجام حسنات شده است تا سیئات از بین برود: {{قرآن|إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ|ترجمه=زيرا خوبيها بديها را از ميان مىبرد.|سوره=هود|آیه=۱۱۴}} علامه طباطبایی ذیل این آیه میفرماید نماز آثار معصیت در دلها را از بین میبرد.<ref>طباططبایی، محمدحسین، المیزان، ج۱۱، ص۷۸.</ref> مفسران حسنات در آیات را شامل تمام حسنات و خوبیها میدانند.<ref>سید قطب، فی ظلال القرآن، ج۴، ص۱۹۳۲.</ref> غیر از نماز، در آیه ۱۹۵ سوره آلعمران، هجرت و آزار دیدن برای خداوند و شهادت از اعمالی است که خداوند به سبب آن، سیئات را از بین میبرد. جای دیگر، اجتناب از گناهان کبیره، سبب از بین رفتن سیئات میشود.<ref>سوره نساء، آیه ۳۱.</ref> در تفسیر [[مجمع البیان]] ذیل آیه ۷۰ [[سوره فرقان]] روایتی آمده است که نشان میدهد معنای تبدیل سیئات به حسنات، این است که خداوند گناه را از بنده محو میکند و جای آن حسنه مینویسد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ج۱۷، ص۲۲۶</ref>  | ||
وجوه دیگری هم برای معنای تبدیل شدن سیئات به حسنات ذکر کردهاند که از آن جمله این است که خداوند گناهان گذشته را به وسیله توبه از بین میبرد، و اینکه خداوند ملکه بد انسان را به ملکه خوب تبدیل میکند، یا اینکه مقصود ثواب و عقاب است. اما علامه طباطبایی بر این اعتقاد است که ظاهر آیات نشان میدهد گناه تبدیل به حسنه میشود.<ref>  | وجوه دیگری هم برای معنای تبدیل شدن سیئات به حسنات ذکر کردهاند که از آن جمله این است که خداوند گناهان گذشته را به وسیله توبه از بین میبرد، و اینکه خداوند ملکه بد انسان را به ملکه خوب تبدیل میکند، یا اینکه مقصود ثواب و عقاب است. اما علامه طباطبایی بر این اعتقاد است که ظاهر آیات نشان میدهد گناه تبدیل به حسنه میشود.<ref>طباطبایی، المیزان، ج۱۵، ص۳۳۵.</ref>  | ||
در آیه ۲۲ [[سوره رعد]] و آیه ۵۴ [[سوره قصص]]، تبدیل سیئات به حسنات در دو معنا بکاربرده شده است. یک تبدیل بدی خود انسان به خوبی. و دیگری، تبدیل بدی دیگران با خوبی خود:{{قرآن|وَيَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ|ترجمه=و بدى را با نيكى مىزدايند.|سوره=رعد|آیه=۲۲}}  | در آیه ۲۲ [[سوره رعد]] و آیه ۵۴ [[سوره قصص]]، تبدیل سیئات به حسنات در دو معنا بکاربرده شده است. یک تبدیل بدی خود انسان به خوبی. و دیگری، تبدیل بدی دیگران با خوبی خود:{{قرآن|وَيَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ|ترجمه=و بدى را با نيكى مىزدايند.|سوره=رعد|آیه=۲۲}}  | ||
تعبیر تبدیل سیئات به حسنات در قرآن، نشاندهنده این است که انسان با انجام اعمال نیک و خوب، بدیهای گذشته خود را جبران میکند و با این سیر صعودی، از قالب یک انسان شرور به انسانی پاک و با تقوا درمیآید و از این جهت خداوند تمام گناهان او را میبخشد و عِقاب را از او برمیدارد و پاداشی نیک میدهد.  | تعبیر تبدیل سیئات به حسنات در قرآن، نشاندهنده این است که انسان با انجام اعمال نیک و خوب، بدیهای گذشته خود را جبران میکند و با این سیر صعودی، از قالب یک انسان شرور به انسانی پاک و با تقوا درمیآید و از این جهت خداوند تمام گناهان او را میبخشد و عِقاب را از او برمیدارد و پاداشی نیک میدهد.  | ||
== جستارهای وابسته==  | == جستارهای وابسته==  | ||
* [[گناه و آمرزش گناه در قرآن]]  | * [[گناه و آمرزش گناه در قرآن]]  | ||
نسخهٔ ۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۱۸
 
تبدیل سیئات به حسنات مفهومی در قرآن است که طبق آن، بنده مؤمن به شرط ایمان و توبه، بدیهای خود را به وسیله عمل صالح و اعمال نیک و خوب و اطاعت و عبادت خداوند، تبدیل به حسنات و خوبی میکند. و نیز این معنا را دربردارد که گناهانش و آثار آن به سبب حسنات و خوبی، بخشیده میشود.
| اخلاق در قرآن | 
|---|
| 
 مصادیق نیکی در آیه ۱۷۷ سوره بقره شیوه برخورد با افراد جاهل | 
معنای سیئات و حسنات
براساس آیات قرآن، سیئات، گناهانی است که خداوند آنها را به سبب کار نیک بندگان میبخشد.[۱] علامه طباطبایی، سیئات در قرآن را گناهان صغیره میداند.[۲]
در آیه ۱۹۳ سوره آلعمران آمده است: ﴿فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا؛ گناهان ما را بيامرز، و بديهاى ما را بزداى﴾(آل عمران:۱۹۳) که نشان میدهد سیئات با گناه تفاوت دارد و معنای خصلت و عمل بد را دلالت میکند. با توجه به مجموع آیات، سیئات هم معنای گناه[۳] و آثار آن را میدهد که عِقاب دارد و هم معنای اعمال بد را دارد.
بعضی مفسران در تفاوت ذنوب و سیئات گفتهاند که ذنوب خود گناهان است كه بهصورت نيرو در عالم رها شده و در آخرت مجسّم خواهند شد و سيّئات آثار وضعى گناهان از قبيل تيرگى قلوب، رفتن آبروها، آمدن عذاب دنيوى.[۴] و برخی هم گفتهاند که منظور از سيئات نفس اعمالى كه انسان انجام میدهد نيست، بلكه آثار سويى است كه از آن بر روح و جان انسان نشسته است.[۵]
تبدیل سیئات به حسنات
در چند جای قرآن امر به انجام حسنات شده است تا سیئات از بین برود: ﴿إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ؛ زيرا خوبيها بديها را از ميان مىبرد.﴾(هود:۱۱۴) علامه طباطبایی ذیل این آیه میفرماید نماز آثار معصیت در دلها را از بین میبرد.[۶] مفسران حسنات در آیات را شامل تمام حسنات و خوبیها میدانند.[۷] غیر از نماز، در آیه ۱۹۵ سوره آلعمران، هجرت و آزار دیدن برای خداوند و شهادت از اعمالی است که خداوند به سبب آن، سیئات را از بین میبرد. جای دیگر، اجتناب از گناهان کبیره، سبب از بین رفتن سیئات میشود.[۸] در تفسیر مجمع البیان ذیل آیه ۷۰ سوره فرقان روایتی آمده است که نشان میدهد معنای تبدیل سیئات به حسنات، این است که خداوند گناه را از بنده محو میکند و جای آن حسنه مینویسد.[۹]
وجوه دیگری هم برای معنای تبدیل شدن سیئات به حسنات ذکر کردهاند که از آن جمله این است که خداوند گناهان گذشته را به وسیله توبه از بین میبرد، و اینکه خداوند ملکه بد انسان را به ملکه خوب تبدیل میکند، یا اینکه مقصود ثواب و عقاب است. اما علامه طباطبایی بر این اعتقاد است که ظاهر آیات نشان میدهد گناه تبدیل به حسنه میشود.[۱۰]
در آیه ۲۲ سوره رعد و آیه ۵۴ سوره قصص، تبدیل سیئات به حسنات در دو معنا بکاربرده شده است. یک تبدیل بدی خود انسان به خوبی. و دیگری، تبدیل بدی دیگران با خوبی خود:﴿وَيَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ؛ و بدى را با نيكى مىزدايند.﴾(رعد:۲۲)
تعبیر تبدیل سیئات به حسنات در قرآن، نشاندهنده این است که انسان با انجام اعمال نیک و خوب، بدیهای گذشته خود را جبران میکند و با این سیر صعودی، از قالب یک انسان شرور به انسانی پاک و با تقوا درمیآید و از این جهت خداوند تمام گناهان او را میبخشد و عِقاب را از او برمیدارد و پاداشی نیک میدهد.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۳، ص۲۲۲.
 - ↑ طباطبایی، محمدحسین، المیزان، ج۴، ص ۱۳۹.
 - ↑ سوره عنکبوت، آیه ۷.
 - ↑ قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۱۰
 - ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۱۶۱.
 - ↑ طباططبایی، محمدحسین، المیزان، ج۱۱، ص۷۸.
 - ↑ سید قطب، فی ظلال القرآن، ج۴، ص۱۹۳۲.
 - ↑ سوره نساء، آیه ۳۱.
 - ↑ طبرسی، مجمع البیان، ج۱۷، ص۲۲۶
 - ↑ طباطبایی، المیزان، ج۱۵، ص۳۳۵.