تسبیح: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:


== تسبیح همه موجودات عالم ==
== تسبیح همه موجودات عالم ==
آیات مختلف [[قرآن]]، از تسبیح و حمد موجودات عالم سخن گفته‌ است. از همه صریح‌تر آیه ۴۴ سوره اسرا است که بدون هیچ گونه استثناء، همه موجودات عالم هستی، زمین و آسمان و ستارگان و کهکشان‌ها، انسان‌ها و حیوانات و برگ‌های درختان و حتی دانه‌های کوچک اتم را در این تسبیح و حمد عمومی شریک می‌داند.
آیات مختلف [[قرآن]]، از تسبیح و حمد موجودات عالم سخن گفته‌ است. بر اساس آیات قرآن، تمامی موجودات عالم<ref>آیه ۴۴ سوره اسراء</ref> و آسمان های هفتگانه مشغول تسبیح خداوند هستند.<ref>آیه ۴۴ سوره اسراء</ref> و کسانی که نزد خداوند هستند<ref>آیه ۲۰۶ سوره اعراف</ref>( فرشتگان و مقربان) و هرچه در آسمان و زمین وجود دارد<ref>آیه ۴۱ سوره نور</ref> مشغول سجده و عبادت هستند. در قرآن از تسبیح فرشتگان<ref>آیه ۳۰ سوره بقره</ref> کوه‌ها و پرندگان سخن می‌کند.<ref>آیه ۷۹ سوره انبیاء</ref>
 
آسمان های هفتگانه مشغول تسبیح خداوند هستند.<ref>آیه ۴۴ سوره اسراء</ref> و کسانی که نزد خداوند هستند( فرشتگان و مقربان) مشغول سجده و عبادت هستند.<ref>آیه ۲۰۶ سوره اعراف</ref> در قرآن از تسبیح فرشتگان<ref>آیه ۳۰ سوره بقره</ref> کوه‌ها و پرندگان سخن می‌کند.<ref>آیه ۷۹ سوره انبیاء</ref>
 
۱۸ ۱۹ ۳۸ ۴۱ نور. ۱۸ حج


== امر به تسبیح خداوند در قرآن ==
== امر به تسبیح خداوند در قرآن ==

نسخهٔ ‏۲۴ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۱۳

سؤال
تسبیح خداوند و حقیقت آن چیست؟

تسبیح خداوند از پرکاربردترین مفاهیم در قرآن است. خداوند در قرآن بارها بندگانش را به تسبیح خود فرامی‌خواند. بر اساس آیات قرآن همه موجودات عالم مشغول تسبیح خداوند هستند.

معنای تسبیح

تسبیح در اصل از ماده «سبح» به معنی حرکت سریع در آب و هوا است. به همین منظور در مورد خداوند نیز به معنی حرکت سریع، در مسیر عبادت پروردگار است.[۱] حقیقت تسبیح، نفی هرگونه عیب و نقص و گواهی موجودات جهان به پاکی و یکتایی خداوند است.

تسبیح همه موجودات عالم

آیات مختلف قرآن، از تسبیح و حمد موجودات عالم سخن گفته‌ است. بر اساس آیات قرآن، تمامی موجودات عالم[۲] و آسمان های هفتگانه مشغول تسبیح خداوند هستند.[۳] و کسانی که نزد خداوند هستند[۴]( فرشتگان و مقربان) و هرچه در آسمان و زمین وجود دارد[۵] مشغول سجده و عبادت هستند. در قرآن از تسبیح فرشتگان[۶] کوه‌ها و پرندگان سخن می‌کند.[۷]

امر به تسبیح خداوند در قرآن

آیه ۴۱ آل عمران. آیه ۱۱ مریم. آیه ۴۳ احزاب. آیه ۵۰ غافر. آیه ۱۳۰ طه. آیه ۳۹ و ۴۰ ق. آیه ۴۸ و ۴۹ طور. آیه ۲۶ انسان.

معنای تسبیح خداوند

تسبیح خداوند، به معنای حمد و سپاس او و همواره یاد او بودن است. در آیه ۲۰۶ سوره اعراف تسبیح خداوند عبادت شمرده شده است.

منابع

  1. راغب اصفهانی، المفردات، بی جا، دفتر نشر الکتاب، چاپ دوم، ۱۴۰۴ هـ، ص۲۲۱.
  2. آیه ۴۴ سوره اسراء
  3. آیه ۴۴ سوره اسراء
  4. آیه ۲۰۶ سوره اعراف
  5. آیه ۴۱ سوره نور
  6. آیه ۳۰ سوره بقره
  7. آیه ۷۹ سوره انبیاء