دعا برای گشایش کارها: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
خط ۲۲: خط ۲۲:
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = حدیث
| شاخه فرعی۱ = عبادت در قرآن
| شاخه فرعی۱ = دعا
| شاخه فرعی۲ = دعا
| شاخه فرعی۲ =  
| شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}

نسخهٔ ‏۲۹ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۲

سؤال

لطفاً دعایی که باعث گشایش در کارهای روزمره می‌شود را معرفی کنید.

درگاه‌ها
کرونا و بلایا.png


انسان اگر مشکلی خاصی داشته باشد؛ می‌تواند به دعاهای همان موارد خاص مراجعه کند. به عنوان مثال اگر انسان به کسی مقروض و بدهکار است، دعای ادای قرض را بخواند. اگر گم‌شده‌ای دارد دعای پیدا شدنِ گم شده را بخواند و … .[۱]

علاوه بر این، به صورت کلی برای رفع مشکلات، دعاهایی ذکر شده است:

۱. نماز رفع سختی: امام صادق(ع) می‌فرماید: چون کارها بر تو دشوار شود، در ابتدای ظهر ، دو رکعت نماز بگذار و در رکعت اول حمد و توحید را بخوان و سپس «إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُبِينًا» را تا «وَ يَنْصُرَكَ اللَّهُ نَصْراً عَزِيزاً» را قرائت کن. در رکعت دوّم سوره فاتحه و اخلاص و «الم نشرح» را بخوان.»[۲]

۲. ذکر دعاهایی که برای برآوردن حوائج دنیا و آخرت مفید است:

  • امام صادق(ع) می‌فرماید: بگو: اَللَّهُمَّ اِجْعَلْنِي أَخْشَاكَ كَأَنِّي أَرَاكَ وَ أَسْعِدْنِي بِتَقْوَاكَ وَ لاَ تُشْقِنِي بِمَعَاصِيكَ وَ خِرْ لِي فِي قَضَائِكَ وَ بَارِكْ لِي فِي قَدَرِكَ حَتَّى لاَ أُحِبَّ تَعْجِيلَ مَا أَخَّرْتَ وَ لاَ تَأْخِيرَ مَا عَجَّلْتَ وَ اِجْعَلْ غِنَايَ فِي نَفْسِي وَ مَتِّعْنِي بِسَمْعِي وَ بَصَرِي وَ اِجْعَلْهُمَا اَلْوَارِثَيْنِ مِنِّي وَ اُنْصُرْنِي عَلَى مَنْ ظَلَمَنِي وَ أَرِنِي فِيهِ قُدْرَتَكَ يَا رَبِّ وَ أَقْرِرْ بِذَلِكَ عَيْنِي.»
  • از امام صادق(ع) نقل شده که فرمود برای برآورده شدن حوائج دنیا و آخرت بگو: «ُ اللَّهُمَ‏ أَعِنِّي‏ عَلَى‏ هَوْلِ‏ يَوْمِ‏ الْقِيَامَةِ وَ أَخْرِجْنِي‏ مِنَ‏ الدُّنْيَا سَالِماً وَ زَوِّجْنِي مِنَ الْحُورِ الْعِينِ وَ اكْفِنِي مَئُونَتِي وَ مَئُونَةَ عِيَالِي وَ مَئُونَةَ النَّاسِ‏ وَ ﴿أَدْخِلْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبادِكَ الصَّالِحِينَ(نمل:۱۹)»[۳]


منابع

  1. نگاه کنید به قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، قم، انتشارات مطبوعات دینی، چاپ سوّم، ۱۳۷۹ش، ص۳۶۸ و ۸۰۸.
  2. شیخ عباس، مفاتیح الجنان، ص۳۷۴.
  3. شیخ عباس، مفاتیح الجنان، ص۶۳۳.