عذاب قبر جنازه‌های از بین‌رفته: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
عذاب قبر | [[عذاب قبر]] در قبرهای مادی و بر بدن‌های مادی نیست بلکه این عذاب را در [[برزخ]] دانسته‌اند که روح پس از مرگ به آن عالم رفته است. ادراک کننده اصلی دردها، اندوه‌ها، شادی‌ها و لذت‌ها پس از مرگ را روح معرفی کرده‌اند که پس از [[مرگ]]، نیز وجود داشته و به حیات خود ادامه می‌دهد. روایات، قبر حقیقی را در [[عالم برزخ]] معرفی کرده‌اند و تأکید دارند که پس از مرگ تا [[قیامت]]، تنها یک عالم وجود دارد و آن عالم برزخ است.<ref>الفروع من الکافی، ج۳، ص۲۴۲.</ref> | ||
لذت‌ها و دردهای برزخ براساس قوانین مادی نبوده و | لذت‌ها و دردهای برزخ براساس قوانین مادی نبوده و خصوصیات خاص خود را دارد؛ بنابراین اگرچه جسم مادی بسوزد یا خوراک جانوران شود، روح باقی است و با بدن مثالی، اندوه و شادی را دریافت می‌کند.<ref>تعبیر روایات از بدن و قالب مثالی این بود: «فی صوره کصوره»، بحارالانوار، ج۶، ص۲۴۴; «فی قالب کقالبه فی الدنیا کهیئه الاجساد»، فروع کافی، ج۳، ص۲۴۵; و به گفتهٔ مرحوم مجلسی: «مسئلهٔ بدن سبک و قالب مثالی در برزخ در روایات بسیار معتبر آمده است»، بحار، ج۶، ص۲۷۱.</ref> | ||
البته روح، به این دلیل که در حیات دنیایی با جسم ارتباط داشته؛ به آن توجه دارد. این توجه در ساعت‌های اولیهٔ مرگ، بسیار زیاد است و تا قیامت، روح به محل دفن و قبر خود توجه دارد. همچنین، وجود و اثبات بدن مثالی سبب نمی‌شود که بدن مادی به‌طور کامل بی‌ارزش شود؛ بلکه در مواردی، به بدن مادی نیز پس از زنده شدن، عذاب‌ها و پاداش‌هایی می‌رسد.<ref>ر. ک. میر احمد فقیه نی ریزی، گفتگویی پیرامون قبر، ص۱۷۹.</ref> | البته روح، به این دلیل که در حیات دنیایی با جسم ارتباط داشته؛ به آن توجه دارد. این توجه در ساعت‌های اولیهٔ مرگ، بسیار زیاد است و تا قیامت، روح به محل دفن و قبر خود توجه دارد. همچنین، وجود و اثبات بدن مثالی سبب نمی‌شود که بدن مادی به‌طور کامل بی‌ارزش شود؛ بلکه در مواردی، به بدن مادی نیز پس از زنده شدن، عذاب‌ها و پاداش‌هایی می‌رسد.<ref>ر. ک. میر احمد فقیه نی ریزی، گفتگویی پیرامون قبر، ص۱۷۹.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۱ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۳۶
 | این مقاله هماکنون به دست Rezapour در حال ویرایش است. |
جنازهٔ برخی در یک لحظه متلاشی می‌شود یا کاملاً می‌سوزد یا بر چوبهٔ دار می‌ماند یا در دریا غرق می‌شود؛ فشار و عذاب قبر این افراد چگونه است؟
عذاب قبر در قبرهای مادی و بر بدن‌های مادی نیست بلکه این عذاب را در برزخ دانسته‌اند که روح پس از مرگ به آن عالم رفته است. ادراک کننده اصلی دردها، اندوه‌ها، شادی‌ها و لذت‌ها پس از مرگ را روح معرفی کرده‌اند که پس از مرگ، نیز وجود داشته و به حیات خود ادامه می‌دهد. روایات، قبر حقیقی را در عالم برزخ معرفی کرده‌اند و تأکید دارند که پس از مرگ تا قیامت، تنها یک عالم وجود دارد و آن عالم برزخ است.[۱]
لذت‌ها و دردهای برزخ براساس قوانین مادی نبوده و خصوصیات خاص خود را دارد؛ بنابراین اگرچه جسم مادی بسوزد یا خوراک جانوران شود، روح باقی است و با بدن مثالی، اندوه و شادی را دریافت می‌کند.[۲]
البته روح، به این دلیل که در حیات دنیایی با جسم ارتباط داشته؛ به آن توجه دارد. این توجه در ساعت‌های اولیهٔ مرگ، بسیار زیاد است و تا قیامت، روح به محل دفن و قبر خود توجه دارد. همچنین، وجود و اثبات بدن مثالی سبب نمی‌شود که بدن مادی به‌طور کامل بی‌ارزش شود؛ بلکه در مواردی، به بدن مادی نیز پس از زنده شدن، عذاب‌ها و پاداش‌هایی می‌رسد.[۳]
منابع
- ↑ الفروع من الکافی، ج۳، ص۲۴۲.
- ↑ تعبیر روایات از بدن و قالب مثالی این بود: «فی صوره کصوره»، بحارالانوار، ج۶، ص۲۴۴; «فی قالب کقالبه فی الدنیا کهیئه الاجساد»، فروع کافی، ج۳، ص۲۴۵; و به گفتهٔ مرحوم مجلسی: «مسئلهٔ بدن سبک و قالب مثالی در برزخ در روایات بسیار معتبر آمده است»، بحار، ج۶، ص۲۷۱.
- ↑ ر. ک. میر احمد فقیه نی ریزی، گفتگویی پیرامون قبر، ص۱۷۹.